CHAPTER 17

1 0 0
                                    

WEEK AFTER

Ma tapos ang trabaho sa site ay dumiretso na ako sa bahay ni Cade upang mag ligpit ng mga gamit na dadalhin ko bukas sa camp. Nag aya ang barkada na mag hike dahil nitong mga nakaraang araw ay hindi naging maganda para sa lahat. Na tawagan ko na rin si Leeya and she's fine. Ayaw niya na umuwi ako ng dahil lang daw sa kanya, pero excited pa rin ako na umuwi upang ma siguro ang kaligtasan niya at ng baby namin. Unti-unti na ring na si-sink ang lahat sa'kin. Wala na talagang atrasan ang pagiging ama ko. After the news, nag sisimula na ring umiwas sa'kin si Kira. Kahit anong kausap ko hindi siya tumatagal. Puro tango lang ang sagot niya. I can't blame her.

Nang marating ang bahay ay agad akong dumiretso sa kwarto ko. Inayos ko lang ang mga dadalhin ko. Isang backpack lang ang nadala ko since hindi naman ako masyadong overload mag pack ng gamit. Ma tapos ay kinuha ko naman ang phone ko at dinial ang number ni Leeya. Gusto ko lang kamustahin ang mag ina ko.

Naka ilang ring rin bago niya ito sinagot.

"Liebling? How are you?" Bungad niya dahilan para mapangiti ako.

"I'm okay. We're going on a hike tomorrow with my friends. Si Molly ang na assigned tomorrow sa site. Ilang araw rin kami do'n so probably, mawawalan ako ng signal sa ibang lugar."

"That's good. You can finally have a rest."

"I know. I just..."

"Miss you. You and our little one there in your tummy..." Sandali siyang 'di nakasagot.

"Oh and by the way, don't forget your check up with your oby alright? Your vitamins, meron pa ba? You can always ask Reynold to buy you some. Even your cravings..."

"I don't want you to ge-"

"Nate, it's okay. I can handle everything here." Napabuntong hininga na lang ako.

"I wish i could be there to take care of you and our baby."

"Thank you for being a good soon to be papa to our child. And a good partner, that can soon to be a good husband." Napangiti naman ako.

"I'm happy that i fulfilled my duty."

"I'll hang up now. You have to rest at this time..."

"Goodnight Nate."

"Goodnight Leeya. Take care and wait for me."

"I will, Nate. Ich liebe dich."

"Ich liebe dich." At binaba ko na ang tawag. Napatingala na lang akong sa bilog na buwan at napabuntong hininga.

KINABUKASAN

Kira's POV

Napatingin na lang ako ng masama sa mga kaibigan ko.

"So where do you guys plan me na umangkas?" Napangisi naman ang mga loko.

"Do'n oh." Nguso nila sa kararating lang na si Nate. Dala ang big bike niya.

Napailing na lang ako kina Aiden at nilakihan sila ng mata. They already know naman na na iniiwasan ko na si Nate. Why they still do this to me? Hayst!

"Come on, Kira. You have no choice. Iisa lang ang pwedeng angkas kada motorcycle." Saad ni Dawson na angkas si Vans. Napabaling naman ako ng tingin kay Nate na nakangiti sa'kin habang hawak ang isang helmet. Nag dadalawang isip man ay wala na akong nagawa sa kanila kundi lumapit kay Nate bitbit ang isang backpack ko at malaking hand bag.

"Kaya mo ba lahat yan? I can help you." Saad niya na tinutukoy ang mga dala 'kong bag. Napailing naman ako.

"No worries. Kaya ko lahat." Tugon ko na lang at akmang kukunin sa kamay niya ang helmet ng dahan dahan niya itong sinuot sa ulo ko.

"There." Nakangiti niyang saad. I know he's being nice to me now dahil alam niya kung ga'no niya ako nasaktan, according to our friends. But that can't change a fact na magkakaroon na siya ng sarili niyang pamilya at ang gustuhin pa siya ay mali na. Hindi ko na siya pinansin pa at sumakay na sa likoran niya. Medyo nahirapan pa ako sa pag angkas kaya inalalayan niya ako sa kamay. Nang maka angkas na ay sinigurado niya muna na okay ang lahat.

"Hindi ka ba hahawak? Baka malaglag ka."

Good thing i'm wearing full gear this time kaya hindi ko na kailangan pang mag sideways ng upo.

"It's okay. Dito na lang ako sa likod hahawak." Hindi na siya sumagot pa at sinimulang buhayin ang makina ng motor niya. Sumenyas lang si Aiden at sinimulan na namin ang biyahe.

Habang pinagmamasdan si Nate mula sa sidemirror ng motor niya ay hindi ko ma iwasang isipin if what kind of father he will be, what kind of husband he will be? I'm jealous. I know i'm supposed to moved on na pero i still can't. Pinipilit ko naman eh. Pero sa tuwing naiisip ko, ang swerte ni Leeya kay Nate. I can still remember his plan for us nung mga college pa lang kami. Yung bahay na plano niya para sa'min. Na siya mismo ang mag pa'plano as an architect. Yung mag pa-pa landscape siya cause he knows how much i love flowers. He will marry me at do'n namin sisimulang buoin ang pamilya namin. Malayo kay dad, at sa mga taong gusto kaming sirain. But now, he's already an architect, a successful architect, pero hindi na ako ang kasama niya. And soon enough, magkakaroon ng sariling pamilya, bubuoin niya yung plano na shinare niya sa'kin with someone else.

Natigilan na lang ako ng lingonin ako ni Nate na parang he's checking if i'm okay. Good thing nakisama ang mga luha ko ngayon. Dahil siguro sa dinami dami ng pinag daanan ko this past few days naubos na ang mga luha ko. And even umiyak man ako hindi niya makikita since naka helmet nga ako and black ang visor ng helmet.

Bigla na lang kinapa ni Nate ang isang palad ko na nakahawak sa bag ko na nakalagay sa pagitan ng mga hita ko at hinila niya ako payakap sa kanya na ikinatigil ko. Babawiin ko pa sana ang mga kamay ko ng higpitan niya ang hawak na para bang pinapahawak ako sa kanya upang hindi ako ma laglag. Binilisan niya pa ang pagmamaneho kaya hindi na ako nag inarte pa at napahawak na lang ng dalawang kamay sa bewang niya.

Nate's POV

Ma haba habang pag mamaneho ang pinagdaanan namin bago marating ang ilalim ng Sea of clouds. Ma haba haba rin ang nilakad namin paakyat hanggang sa marating ang tuktok at mapag pasyahang mag pahinga na muna. We're currently unpacking our tents and foods.

Napangiti na lang ako ng lapitan ako ni Aiden at tinulungan na mapatayo itong tent ko.

"She didn't tell you, didn't she?" Natigilan naman ako sa sinabi ni Aiden.

"What do you mean?"

"Kira..."

"It's been so tough for her this past few days..."

"Nag tataka nga ako if how she handled it all." Napakunot noo ako at nilapitan si Aiden kaya natigil rin siya sa ginagawa niya.

"Why? What happened to Kira? Iniiwasan niya ako."

"Well, her dad will really do everything para lang mapabalik si Kira sa kanya."

"What do you mean? Tell me everything." Nag masid muna si Aiden sa paligid, tinitignan kung may tao sa paligid namin. Good thing, lahat sila nasa di kalayuan nag pe-prepare ng dinner namin.

"Come." Aya sa'kin ni Aiden sa malaking bato at do'n kami na upo.

LOST AND FOUNDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon