İyi okumalar kızlar
Umarım sevdiğiniz bir bölüm olur.
✭✭✭
Hava yağmurdan ıslandığımız için midir bilmem ama fazlasıyla üşütüyordu. Az önce yaşadığımız o sıcak öpüşme birbirimizi bıraktığımızda yerini keskin bir soğuğa bırakmıştı. Aynı 2 haftadır olduğu gibi.
Kenan ile arabanın arasından yana doğru çekilip kendime çeki düzen verirken onun da gözleri benim üzerimdeydi. Ellerini göğsünde birleştirmiş beni izliyordu.
"Şey ben gitsem iyi olacak" diye konuştum sanki az önce beni öpmesine izin vermemişim gibi. Sanki beni inandırmasını köpek gibi beklemiyormuşum gibi. Neyin savaşını veriyordum ki. Kendime ve Kenan'a yalan söylemekten başka bir şey değildi bu. Kimi kandırıyordum. Bu sözler dudaklarımdan dökülürken bile gözlerimle ona beni durdurması için yalvardığımı kim bilmiyordu ki. Eminim ikimizde biliyorduk.
Kenan kolumdan tutarak beni yine kendisine döndürdüğünde istediğim olmuştu.
"Sana anlatmama izin ver sevgilim bari buna izin ver" diyerek elleriyle yanaklarımdan beni tuttuğunda bedenimin titrediğini hissetmiştim.
"Titriyorsun sevgilim, özür dilerim seni yağmurun altında tutup üşümeni sağladım" diye üzerindeki sweatshirtünü çıkardı. Anlık bir refleks ile başımı yan tarafa çevirmiştim.
"İrem bana bakar mısın çıplak değilim, ayrıca sen daha fazlasını da gördün sevgilim" diyerek çenemi 2 parmağıyla kendisine doğru çevirdi. Yüzünde pis bir gülümsemeyle gözlerimin içine bakıyordu. Sweatshirtünü başımdan geçirirken konuşmaya başladı.
"İstemiyorum buna gerek yok"
"Var sevgilim üşüyorsun"
"Sen de üşüye-" dediğimde apar topar sweatshirtünü üzerime geçirdi. Üzerime son derece büyük olmuştu.
"Üşümem , hadi bin arabaya evimize gidelim konuşalım sevgilim"
"Kenan konuşacak bir şey yok"
"Var İrem var, çok şey var. Lütfen bir kere inadı bırakıp beni dinle. Lütfen" diyerek elimi tuttuğunda elimi çekip arabamın yolcu tarafına doğru ilerleyip bindim. Başka şansının olmadığını biliyordum zaten olmasını da istemiyordum. Kenan' da gülerek sürücü koltuğuna oturmuştu. Arabaya bindiğimde dışarının ne kadar soğuk olduğunu daha net anlamıştım. Kenan kontağı çalıştırıp yavaş yavaş siteye doğru sürmeye başladı. Ben de burnumu çekerek yolu izliyordum. Kenan ile göz göze gelmemek için her şeyi yapıyordum.
"Hastalandın benim yüzümden" diyerek konuştuğunda yüzümü ona dönmeden konuştum.
"Zaten öyleydim, senlik bir durum yok asıl sen benim yüzümden hastalanacaksın"
"Senden gelen her şeye varım ben" diyip bacağımdaki elimi kavradı.
Başımı ona çevirip imalı imalı baksamda içimde bir şeyler fıkır fıkır olmuştu işte.
"Her şeyi romantize etme Kenan"
"Sen karşımda dururken nasıl romantize etmem, sen kendini benim gözümden görmediğin için böyle söylüyoryorsun."
