0.1

995 28 8
                                    

Böyle bir şey yazmaya başladım.
Umarım severek okursunuz.
İyi okumalar⭐✨

⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒⭒

Alarmımın kulakları sağır eden o iğrenç sesiyle tam anlamıyla uyanmıştım. Uyanamama gibi bir şansım da yoktu zaten. Bugün izinliydim sözde ancak yapacak yığınla işim vardı. 1 hafta önce Roma'daki evimden Torino'ya taşınmıştım. Ve sanki geçen sene Türkiye'den İtalya'ya taşınırken bu kadar zorlanmamıştım. Ya da yaşlandım bilemiyorum artık ama bu seferki ev taşıma maceram beni bayağı yıpratmıştı.

Yatağımdan doğrulup perdemi açtım ve odamı toplayıp banyoya geçtim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra mutfağın balkonuna çıktım.

Artık bahar gelmeye başlamıştı yavaş yavaş. Ve harika bir şubat sabahına uyanabilmiştik nihayet.

Bugün yapacak çok işim vardı. Nöbet arkadaşım ve İtalya'daki en yakın arkadaşım Nicole'nin doğum günüydü bugün.

O bir ispanyol ve bizim tanışmamız ikimizin de aynı dönemlerde aynı şekilde İtalya'ya taşınması ile başlamıştı. O an ikimizde çok yalnızdık ve dert ortağı olduk. Şimdi ise dediğim gibi buradaki en yakın arkadaşım.

Allah'tan ileriyi görebilmiştim de taşınmadan hediyesini alıp yeni eve koymuştum çünkü bu kadar işin içinde araya kaynayacaktı.

Evimi daha dün tamamen temizleyip yerleştirebilmiştim. Bugün ise interneti bağlattırmam gerekiyordu daha sonra da akşam üzeri gibi Nicole'nin partisine...

Kahvaltı yapmadan çıkacaktım çünkü şu an için bu zaman kaybıydı. Odama geçip üzerime bir şeyler seçtim.

Giydim ve hızlıca evden çıkıp sitenin otoparkına geçtim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Giydim ve hızlıca evden çıkıp sitenin otoparkına geçtim. Gideceğim yer arabayla 15 dakika mesafedeydi. Enerjimi yükseltmesi için Türkçe pop açtım ve söyleye söyleye gideceğim yere sürdüm.

Hemen hemen 15 dakikada gelmiştim. İçeri girdim. İçerde 4 çalışan vardı. Sabahın bu saatine rağmen biraz doluydu. Sıranın bana gelmesini beklemem gerekiyordu ancak çok beklemeden çağırıldım.

15 dakika boyunca elemanın anlatısını dinledikten sonra bir an önce o kullanıcı sözleşmesini imzalayıp burayı terk etmek istiyordum.

Nitekim de öyle oldu. Kullanıcı sözleşmesine imzamı atıp internet işimi halletmiş olmuştum.
Dışarı çıkıp arabama bindim ve kahvaltı yapmadığım için bana uyarı gönderen midemi susturmak istedim bunun içinde sitenin sokağının başındaki pastaneye girdim.

Venüs Retrosu | Kenan Yıldız Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin