ASAF KOREL

4.BÖLÜM

Oy ve yorum yapmayı unutmayın minik patateslerim ❤🌹

Taksiciye ücretini ödeyip taksiden zorlanarak indiğimde , ayağıma fazla yüklenmeden yere basıp bizim binaya girmiş , gözlerim ilk önce asansörü bulmuştu.

Yavaş adımlarla asansöre yaklaşıp yukarıda olan asansörü aşağı çağırıp beklemeye başladığımda ayağımın sızısı azalmıştı.

Az çok yere basabilirdim. Asansör geldiğinde kapısının açılmasını bekledim.
kapısı açılınca içeri girecektim ki , asansörden karşı komşumuz buzdolabı Asaf çıkıyordu.

Gözlerine bakıp gülümsediğimde onda dizilerde yaptığı gibi bana gülümsemesini beklemiştim. Bakışları sanki ben yokmuşum gibi ileriye odaklı idi.

Şeytan diyor ki , yanından geçerken çelme tak. Allahım sana şükürler olsun ki ben şeytana uymam , uyamazdım da zaten zira ona uymak için ruhumda büyük bir cesaret yüklü olmalıydı.

Yanımdan geçerken bıraktığı kokusunu derince içime çekmiş kendimi âdeta bir botanik bahçesindeymiş gibi hissetmiştim.

Yavaş yavaş asansöre binerek bizim katın numarasını tıklamıştım.

. . .

Eve geldiğimde direk , üstümü degişip ayağıma pis kokulu kremi sürerken burnum hala Asaf'ın kokusunu arıyordu.

Ovalaya ovalaya , kremi ayağımda yok ettikten sonra karnımın acıktığını hissedip yatağımdan çıkıp ilk önce lavoboya girerek kremli elimi iyice yıkayıp mutfağa heyacan ile giderek , kazınan midem için bir ziyafet sofrası hazırlamak için dolaba baktım.

Fakat beklediğim şeyler olmamıştı. Aksine bir tek , tek başına Makarnayı bulunca ocağa koyup ısınmasını bekledim. Tam bir hayal kırıklığıydı!

Kapı çalınca bıkkınlık içinde sakat ayağımla gidip kapıyı açtığımda annem dolu pazar arabasıyla bana bakıyordu. Ona gülümseyip geçmesi için yol verdim.

"Hoşgeldin!Anne"

soğuk ve cool bir hareketle içeri giren annem ancak üstündekileri çıkartıp askıya astıktan sonra cevap verme tenezzülünde bulunuvermişti.

"Hoşbuldum annem. Sen arabayı boşalt bende bir üstümü değişip geliyorum tamam mı ? "

ona bakmadan göz devirdim , anneme gazi olduğumu söylemem gerekiyordu.

"Tamam anne"

annem ona vermiş olduğum cevaptan memnun olmuşcasına gülümseyip gitti.
Yoksa daha önce olsam mızmızlanır boşaltmamak için elimden geleni yapardım şimdi gelin görün ki , anneme boyun eğmiş sakat ayağım ile arabayı boşaltıyordum.

Annemin dediğini yaptıktan sonra pazar arabasını balkona asarak mutfağa gitmişti .

Ah! Gideyim de , ne göreyim , A dostlar!

Ocağa koymuş olduğum makarna yanmıştı. Üstelik sadece yanan o değildi tencere de kapkara is olmuştu.

Bu manzaranın kesinlikle annem tarafından radarlara yakalanmadan temizlenmesi gerekiyordu. Yoksa ilk maaşım ile ona bir tencere takımı almam şart olacaktı.