24.BÖLÜM

28.2K 1.1K 161
                                    

Oy ve yorum yapmayı unutmayın minik patateslerim ❤🌹

Bayramınız mübarek olsun patateslerim ❤

Kapıya gittiğimizde sarmaş dolmaş bir şekilde içeriye girmiş Devrim ve İlayda ile karşılaşmıştık , Nermin teyze elini ağzına götürürken ben de onların ne kadar tatlı durduklarına bakıyordum.

"Devrim abide mi elden gidiyor ?"
Aradan geçen saniyelerin ardından Aylin sonunda sessizliği bozmuştu.

Nermin teyze İlayda'yı baştan aşağı süzerek Devrim ile birleşen ellerine bakarak gülümsemişti.
Durumdan sanırım memnun olmuş gibi gözüküyordu.

"Hoş geldin , evladım" Devrim ve İlayda birbirlerinden ayrılarak Nermin teyzenin nezaketini karşılık gülümsemek ile yetinmişlerdi , Sanırım utanmıştı İlayda bu yüzden elini koyacak yer bulmakta biraz zorlanıyordu.

"Nermin teyze , İlayda benim kuzenim."
Nermin teyze halâ onlara bakarken kafasını sallamıştı.

"Merhaba efendim." İlayda , Nermin teyzenin açtığı kollarına girerek sarılmıştı.

Devrim ise bir yandan yakınmaya başlamıştı.

"Benim sultanım geliyor ve beni aramıyor!" İlayda Nermin teyzeden ayrılırken bu sefer Devrim kollarını sıkıca Nermin teyzeye dolamıştı.
Daha deminki görüntü sanırım hızla unutuluvermişti.

"eee çocuklar hadi ayakta durmayın geçin içeriye." Nermin teyze eli ile salonu işaret ederek oraya yönlendirmişti hepimizi.

"Devrim." Diğerleri içeri geçerken ben Devrimin koluna yapışmıştım.

"Sana bir şey soracağım , Asaf nerede yani onu aşağıya inerken gördün mü ?"

"Hayır görmedim ama merek etme buralardadır , Aradın mı ?" Ah! Ben neden bunu daha önce düşünememiştim ki ?

"O zaman ben Asafı Arayayım" dediğimde telefonumu alıp mutfağa gitmiştim , Hızla Asaf'ın numarasını çevirip açmasını bekledim.

"A-alo" sesi boğuk çıkmıştı

" Asaf nerdesin ?"

"Evdeyim nerde olabilirim!" Ne saçmalıyordu şimdi yoktu işte evde olsa görürdüm!

"Nerdesin Asaf!" Sert çıkmasına zorladığım sesim galiba çok komik çıkmış gibi hissetmiştim Ve anlık gelen rezil oldum hissi ile elimi yüzüme çarpmıştım.

"Bak şu anda hiç müsait değilim Aleyna kapatıyorum" sesi daha bir boğuk çıkmıştı. Telefonun suratıma kapanması ile resmen orada öylece kalakalmıştım.

Aylinin de beni mutfakta yalnız bırakmasının ardından çıkardığım kaba malzemeleri boşaltarak kekimi karıştırmaya başladım.

Kabın içimdeki karışımı kek kalıbına boşaltarak fırına vermiştim , şimdi bir tek şey kalmıştı o da çay koymaktı. Onu da ocağın üzerinde bırakarak lavoboya gitmiştim Ama doluydu . Kapıyı tıklattıgımda -salak Aleyna içerisi doluysa kapı çalınır mı!- saadece bir kaç anlamsız kelime dolmuştu kulaklarıma Ve tanıdık birinin inleme sesi! Kapıyı bir kez daha tıklattıgımda Asafın sesi kulaklarıma dolmuştu.

"Az bekle"
Aradan geçen bir kaç dakikanın sonunda Asaf kapıyı açarak dışarı çıkmıştı Fakat ters giden bir şey vardı , O çıplaktı! Beline doladığı havlu ne yazık ki bedenini tam olarak kapatmıyordu. Saçlarından gögüslerine düşen damlalar kaslarını daha da bir ön plana çıkartmıştı ; Lanet olsun vücudu çok iyiydi! yüzümün kızarıklıgını saçlarım ile örterek Asaf'ın koca bedeninin etrafından dolanarak lavoboya girmiştim.

ASAF KOREL  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin