Taksi durduğunda gelmiş olduğumuzu anlayıp cüzdanımdan çıkarmış olduğum parayı taksici amcaya uzatmıştım. Arabadan indigimizde İlayda ' nın koluna girip salona çıkan merdivenleri teker teker çıkmaya başlamıştık.
Çıktığımız merdivenlerin sonunda kapıda bulunan bir görevli isimlerimizi sormuş ve bizi gideceğimiz yere yönlendirmişti.Otelin salonuna girdiğimiz anda birçok fısıldaşma ile karşı karşıya kalmıştım.
Herkes beni baştan aşağı inceliyor"Aaa Aleyna değil mi o ? Gördün mü geçen magazine çıktı , Asaf korel ile birlikte ben , bizi unutur sanmıştım ama unutmamış demekki buraya geldiğine göre."
İlayda beni kolumdan çekip hızla yürütmeye devam ederken onlar hâlâ konuşmaya devam ediyorlardı.
"Ece bak gördün mü , bir ünlü ilişkisi olduğunu neden açıklasın ki ? İlişkilerini gizli yaşamak istiyorlardır nereden bilebiliriz ?"
"Sakin ol Aleyna" kendime sakin olmam için ikazlar yaparken bu çirkin sözler kulağıma gelmeye devam ediyordu.
Yanından geçtiğimiz masanın birinden içi su dolu sandığım bardağı alarak içtiğimde yüzümün buruşmasına engel olamamıştım!
Ekşi tatı beni bu ortama karşı ayırtırken bardağı başka bir yere bırakmıştım.
"Ooo bizim güzeller burada ?" kulağıma dolan pürüssüz olan sese gülümseyerek sesin sahibine dönmüştüm.
"Gittikçe güzelliğine güzellik katıyorsun!" Diyerek bana kollarını açan kerem'e sarılarak bende ona iltifatlarda bulunmuştum.
Vücut yapısı oldukça fit olmasının yanı sıra masmavi gözleri beni ona birkez daha aşık etmişti.
Bedenimi kavrayan kolları üzerimdeki hükmünü bırakarak , sohbet etmek için kalktığım yere bu sefer onunla oturmuştum.
Gözlerini gözlerime sabitlemiş lise yıllarında ki gibi bana birşeyler anlatarak gülümsememi sağlıyordu.
"Havuç kafa!" Diyerek elini serbest bırakmış olduğum saçlarım arasına daldırmıştı.
"Hâlâ çok güzel kokuyorlar...
Sen gülümseyince çıkan o gamzelerini ne kadar özlemişim , ben seni çok özlemişim be Aleyna!"Hayır , hayır! Gözlerim dolmamalıydı.
Kerem ile arkadaşlığımız çok üst düzeyde idi , lise yılları boyunca ve hâla öyle duruyor olması cidden beni mutlu ediyordu.
Çoğu kişi bazı kötü yakıştırmalar yapsalarda bu aslında ne benim ne de onun umrunda olmuştu.Sohbetimiz çok çok iyi geçmiş saatin geç olmaya başladığını fark ettiğimde gözlerim ile İlayda'yı aramaya başlamıştım.
İleride bir masada kızlarla hararetli bir biçimde sohbet etmesi beni tedirgin etmişti. O kızlarla sınıfta genelde , ne ben konuşurdum , ne de o ve şuan onlarla konuşuyor olması ciddi anlamda bir problemin çıkmasına neden olabilirdi.
Tam oraya gitmek için yerimden kalkacakken telefonumun çalması ile kimin aradığına bakmıştım.
Devrim arıyor...
Eee Devrim beni neder arıyordu ki ?
Telefonun birkaç defa çalmasının ardından Kerem'den müsade isteyerek kapıya gitmiştim.Sesten uzaklaştığımı düşünerek telefonu açtığımda şaşkın bir şekilde konuşmaya başlamıştım.
"Alo Devrim ?"
Araması kesinlikle beni şaşkınlık içinde bırakmıştı.
"Alo , Aleyna iyi akşamlar müsaitsen eğer bir şeyler konuşalım diyecektim bize gelebilir misin ?"
"Aslında Devrim şuan evde değiliz biz İlayda ile dışardayız ve sizinle daha fazla gözükmem biraz sakıncalı olabilir." Babama verdiğim sözü yerine getirmeliydim!
"Ama konuşmamız gerekiyor isterseniz siz bize konum atın gelip alalım sakin biryerlere gideriz."
Tereddütle nefesimi dışarıya vermiştim.
"Peki öyleyse , olur" sıkkınlıkla aldığım nefesi dışarıya vererek konuşmayı keserek telefonu kapatmıştım.
İçeriye geri girdiğimde İlayda Keremin yanında oturmuş onunla konuşmaya başlamıştı.
Yavaş adımlarla yanlarına giderken bir yandan da telefonumdan Devrim'e konum atıyordum.
Yanlarına ulaştığımda İlayda'nın omzuna dokunarak Kereme gülümsemiştim.
. . .
Asaf , beni baştan aşağı süzmüş en son gözlerimde tutuklu kalmış gibi bakışmaya başlamıştık.
"Bir kahve içeriz herhalde değilmi bayanlar ?" Devrim arabayı çalıştırırken bir yandan da bize soru yönetiyordu.
Ben cevap vermeye yeltenmiştim ki İlayda benden hızlı davranmıştı.
"Neden olmasın"
Asaf'ın yüzünde beliren gülümseme sebepsizce benimde içimi ısıtmış heyecanla yola bakmama neden olmuştu.
Hızlı oynatılan bir film gibi yol gözlerimin önünden geçerken ne zaman geldiğimizi bile anlayamamıştım.
Arabadan inmiş fazla hoş nostaljik bir kafeye gelmiştik.
Devrimin yönlendirmesi ile bir masaya oturarak gelen içeceklerimiz ile konuşmaya başlamıştık.
"Bu gün avukatımız ile konuştum ve böyle bir durumda oldukça yüklü bir tazminat alacağımızı söylediler.
Şöyle bir durum var ki Asaf buradan gelen paranın tek kuruşunu dahi almak istemiyor." Devrimin anlatımı ile İlaydanın ağzından bir kaç küfür kaçıvermişti."Yani bu demek oluyor ki , Aleyna'nın birsürü parası olacak" heyecan ile ellerini çırparken ben kendimden ödün vermemek için konuşmaya dahil olmuştum.
"Anlıyorum fakat böyle yüklü miktarda bir parayı kesinlikle bende alamam."
İlayda ellerini çenesinin altında birleştirmiş me yapmaya çalıştığımı anlamaya çalışıyordu.
"O zaman yapılacak tek birşey var ; o da bir hayır kurumuna oradan gelecek parayı bağışlamak olacak."
Devrim söylediklerinin ardından yudumladığı kahvesi ile arkasına yaslanmıştı.
"Galiba bu fikir oldukça iyi."
İlayda da Devrimin bu düşüncesini onayladığında gözlerimi Asaf'a dikmiştim.
"Aslında en iyisi bu olacak."
Yüzüme yayılan gülümse ile Devrime bakmıştım.
"O zaman siz rahat olun ben bu işin peşindeyim , güzel bir kurum bulup oraya vereceğim kimsenin haberi olmadan."
Yüzüme yer edinen gülümsemem ile kahvemden bir yudum alarak arkama yaslanmıştım.
İçeceklerimiz bitene kadar konuşmuş ardından beraber kalkarak çıkışa yönelmiştik ki önümüzü kesen kameralar ile birden bire neye uğradığımı şaşırmıştım.
"Asaf bey , bizi ne zaman kız arkadaşınız ile tanıştıracaksınız ?"
Kameralar gözlerimin önünde patlayan flaşlara direnmeye çalışırken ; Asaf gülmüştü , Evet evet kesinlikle gülmüştü.
"Saadece Arkadaşız arkadaşlar! Bu konuyu rica ediyorum daha fazla uzatmayın , Hadi hepinize iyi geceler" dediğinde sorular kesilmemiş aksine ardı ardına birkaç soru daha gelmişti.
Devrim herzaman ki gibi kendisini araya sorarak bizden uzaklaşmalarını sağlamıştı.
Arabanın arka koltuğunda İlaydanın yanına geçtiğimde karnımda kelebekler , kuşlar ve sıçanlar cirit atmaya başlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASAF KOREL
ChickLitSevişmek sevmekten gelirmiş sabah uyandığınızda boş olan yan daireye taşınan bir adam. ASAF KOREL , o bir insandan da fazlasıydı! Gözlerim gözleri ile buluştuğunda adeta dünya yerle bir oluyor bedenlerimiz ateş küpü gibi yanmaya başlıyordu. O imk...