ASAF KOREL

18.BÖLÜM

Oy ve yorum yapmayı unutmayınız ❤🌹

-bölümü attığım halde bildirim gitmiyor wattpat kafayı yedi herhalde tekrardan atmak zorundayım kusura bakmayın-

Kafamı dizlerimden kaldırıp ellerim ile yerden destek alarak ayağa kalkmıştım. Gözlerim ile Asafı süzdügümde sırt üstü uzanmış , çıplak bedeninin bana yaşattığı şöleninin hüzün partisini kutlatıyordu.

"Asaf." titrek çıkan sesim daha fazla aglamamı tetiklerken ben aglamamaya zorluyordum kendimi.

"Efendim" dediğinde sesi çok güzel çıkmıştı.

"Biz. Biz. Biz bunu nasıl yaptık ?" dediğimde gülmeye başlamıştı.

"Pişman mısın Aleyna?" dediğinde yüzümü buruşturmuştum. Yerdeki etegimi ve diğer eşyalarımı üstüme geçirip kendi evime geçmek istemem ağır basmıştı. 2 gün önce kendimi yırtan ben olayların nasıl geliştiğini anlamadan bekaretimi Asaf'a vermiştim , hemde herşeyin bir oyundan ibaret olduğunu bile bile...

. . .

İlayda oturma odasında otururken ben direk odama girmiştim. hiç zaman kaybetmeden yorganımın altına girerek pişmanlık ve ne yapacağımı bilmezlik arasında kalıp ağlamaya başlamıştım.

İlayda'nın ne zaman odaya girdiğini bilmesemde üzerimdeki yorganımı aniden kaldırarak çığlık atmıştı.

"Aleyna! Bu halin ne ?" İlayda olanlardan bir haber gözleri ile yüzümü inceliyordu. Yapmış olduğum makyaj dün geceden kaldığı ve üzerine göz yaşlarım eklendiği için fazlaca dağılmış gözüküyordum şimdi Bir kez daha yıkılmıştım.

"Biz , Asafla..." dediğimde İlayda elini ağzına götürmüştü.

"Kızım sen daha bir kaç gün önce bunun pişmanlığı ile kendini perişan etmişken şimdi nasıl böyle birşey yaptın. Yaptınız, Nasıl bu kadar ileri gidebildiniz! " dediğinde dudagımı büzmüştüm.

"Bilmiyorum , birden bire kendi irademin dışında buldum kendimi" dediğimde ağzımdan bir hıçkırık kaçıvermişti.

"Sen , Nasıl ya nasıl ?" İnanmamak için kendini ikna etmeye çalırken o yere eğdiğim kafamı havaya kaldırmıştı.

"Peki ya korundunuz mu ?" dediğinde kafamı iki yana sallamıştım.

"Hayır" kafamı aldığı cevap ile aniden boşluğa bırakmıştı.

"Hemen duş al ve bu olayı yengemlerin duymaması için çabala" dediğinde ona kafamı sallamıştım. Annemler böyle birşeyi bilemezlerdi bilmemelilerdi.

"şimdide kalk ayağa Aleyna sen şuan güçlü olmak zorundasın!"

Elimden tutarak beni banyoya götürerek suyu açıp beni orada tek başıma bırakmıştı.

Su ahenk ile akarken ben aynada kendime bakıyordum , Utanıyordum! Asafa neler demiştim , Gözlerim tekrardan dolmuştu.

"Hayır! Bunu kendim istedim." dedim ve dolan gözlerimi silmiştim.

"Ben güçlü oldukça unututacağım" kendimi bir şekilde avutmaya çalışıyordum , dolmuş olan küvetin içine kendimi bırakırken göz yaşlarımda küvetteki suya karışıyordu.

Vücudumda kalan izleri hoşuma gidiyordu. Morarttıgı boynumu elimle okşarken bir iç çekmiştim.

"Artık onun oldum" dediğimde lif ile bedenimde bıraktığı izleri temizliyordum.

"Ama mutluyum. Galiba" gülmeye başlamıştım. Lif ile işim bittiğinde üzerime suyu dökmüştüm.

"Ve artık tekrardan temizim eskisi gibi olmasa da" kendi kendime konuşmam delirdiğime mi işaretti sizce ?