ASAF KOREL

20.BÖLÜM

Oy ve yorum yapmayı unutmayın minik patateslerim ❤🌹 bol bol yorum yapmanızı bekliyorum yapılan Yorumlara cevap veriyorum 😊

"Buraya neden geldik Asaf " arabanın kiliti açılmıştı.

Hiç eskimemiş O anılar , o hatıralar , Zamanı geri alabilir miydim ?
'Ah saçmalama Aleyna' diyen iç sesime her zaman olduğu gibi hak vermiştim. Ama denesem ne çıkardı ?
'Gerçekten aptalsın Aleyna' bu sefer hakaret eden iç sesime omuz silktim.

"Aleyna." Asafa bakmadan arabanın kapısını açmıştım.

"Buranın neresi olduğu hakkında bir fikrin var mı Asaf ?"  Gözlerim , gözlerinde onun dudaklarının oynamasını bekliyordum.

"En az senin kadar buranın neresi olduğunu biliyorum ve bizim için ne ifade ettiğini de Aleyna!"  kaşlarım çatılmıştı.

"Bizim içim derken Asaf ?"  yüzündeki gülümseme ile beraber beni benden almıştı.

"Artık her şeyi hatırlaman gerekiyor be Aleyna" anında çatılmış olan kaşlarım sanki daha fazla çatılabilirmiş gibi kendini zorluyordu. Galiba bu günlük bu işi Asaftan devir almış gibi hissetmiştim.

"Asaf" ona arkamı dönerek büyük yapıya ilerlemeye başlamıştım.

"Sana her şeyi anlatacağım , En çokta geçmişimizi Aleyna!" fısıldamıştı.

Bir şeyleri çözmeye çalışır şekilde yürürken de , çekinmeden Asaf'a laf yetiştiriyordum.

"Anlatmaya başla Asaf." geldiğim yerin kapısına dokunuyordum , Sert yüzey tenime zarar verirken elimi kıymıklar ile dolu kapıya dayamıştım. Okulun agır kapısı açılırken Asafa dönmüştüm.

"Asaf beni neden buraya getirdin gerçekten anlamıyorum hiçbir şey "

çatık kaşları sanki bir günlüğüne izinine çıkmış gibiydiler , kalem gibi dümdüz bir şekile bürünmüşlerdi. seslendigim halde beni duymamış gibi yapmış , ona dönen bedenimi geri okulun kapısına doğru döndürerek sırtımdan ittirerek okulun içine sokmuştu.

"Anlatacağım , Sabırlı ol!" Galiba refleks olarak kaşları anlık olarak çatılmıştı. Ama hemen düzeltmişti.

"Asaf , Ne yapmaya çalışıyorsun ?" 

"Bir sussana kızım ya!" diye sitem ettiğinde elimi agzıma götürmüştüm.
Asaf değişmişti , O geceden sonra her şey değişmiş , Asaf daha bir asabileşmiş üstüne üstlük aramızda ki eski soğukluk buhar olmuştu. Bir eli belimde iken bir yandan da beni yönlendiriyordu. Benim okuduğum okulu nasıl Olur da benden daha iyi bilebilirdi bu adam ?

"Çok değişmemiş." Kendi kendine konuşurken , beni kendi okuduğum sınıfın içine sokuyordu.

"Ama bu sınıfta tek bir şey eksik."  artık suskunluğunu bozabilecegimi anlamıştım.

"O da nedir ?" gülmüştü.

"Senin şu sırada oturman gerekiyor" parmağı ile gösterdiği sırayı işaret ederek bir yandan da elini hiç çekmediği belimden beni o sıraya doğru sürüklüyordu.
Neler olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu ama merak ettiğim birçok şey vardı. Asaf okulumu nereden nasıl bulmuştu , Hatta ve hatta oturduğum sırayı dahi nereden biliyordu ?

"Asaf korkutmaya başlıyorsun beni" kemikleşen çenesi gülmemek için kendini zorladığının göstergesi olabilirdi.

"6. Sınıftı okulumuzun bu sınıfına turuncu kafa bir kız gelmişti."  birden bire ellerim saçlarıma gitmişti.  "Ve biliyor musun kız çok güzeldi." o kız bendim biliyordum. Çünkü 6. Sınıfta bu okula gelen kız bendim.
Ellerimi heyecandan kontrol edemezken onun anlatmasını bekledim.

Beni küçük sıraya doğru iterek sırtımı yaslamamı sağlarken eli ile yüzümü okşamıştı.

"Asaf" ne diyeceğim hakkında hiçbir fikrimin olmaması gerçekten mükemmel bir şeydi , gülerek devam etmişti.

"o küçük kız geldiği günden itibaren onu izlediğimi hiç fark etmedi" gözlerimi devirmiştim.

"Asaf farkında mısın bilmiyorum ama aramızda sadece 2 yaş var , hani o zaman için küçük kız demene gerek yok!" Ben küçük kız değildim!
-aq kızı adam sana ne anlatıyor senin derdin küçük kız değilim demek!

"Kalbi küçük ama duyguları büyük olan kız"  kahkaha atmıştı.

Heyecanım konuşmama izin dahi vermezken gözlerimi gözlerine esir etmiştim.

"Atladıgın bir şey var." gözümü kısarak oma bakmıştım.

"Ben senden 4 yaş büyügüm"  gözlerimi istemsizce devirmiştim.
-Asaf 1.sınıfı Fransada okumuştur. Fransa ile ögrenim yaşlarımız aynı değildir.-

"Böyle bir şey imkansız tabi sınıfta kalmadıysan ya da geç yazılmadıysan" dediğimde gülümsemişti.

"İlk okulu Fransada okudum." yani o çocuk şimdi büyümüş ve Asaf Korel mi olmuştu , İnanmıyordum!

"Asaf , oyun oynamıyoruz şaka felan mı yapıyorsun bana ? her şeyi anlat Ama ilk önce kendinden başla!"  Şu an aklım hiçbir şey almıyordu bu olanlar fazlası ile anlamsızdı.

"Tamam. Ama bir şartım var."  kaşlarım olduğu gibi havaya kalkmıştı. Ne şartı yine!

"Ne şartı?" gülmüştü.

İLAYDA ' DAN

Devrim elimi tutarken yaslandıgım omzunda filmi izliyordum. Mutluydum. Aleyna sayesinde mutluydum. Devrimin omzuna kafamı daha fazla soktugumda saçımı öpmüştü.

" bir şey mi oldu canım ?"  huzursuzlugumu o da hissetmişti.

"Korkuyorum."  ellerini omuzlarımdan dolayıp tüm bedenimi himayesi altına almıştı.

"Bana anlata bilecegini biliyorsun değil mi ?" gülümsemiştim başka ne yapabilirdim ki ?

"Biliyorum. Ama..."  yanagımdan öpmüştü.

"Ama ne ?" öptüğü yer alev almaya başlarken zorla konuşmuştum.

"İlayda." birden bire dikleşmiş bedenimi sardığı kolları gerginleşmişti. Durumun ciddiyetini anlamış olacaktı ki gözlerini gözlerimden hiç ayırmadan konuşmuştu.

"Çıkalım mı , zaten begenmedim ben bu filmi ?"  kafamı hızla sallamıştım.

Devrimin elini daha sıkı tutarak beni sinama salonundan çıkarmasına izin vermiştim.

Bölüm sizce nasıldı ?

Kısa olduğunu biliyorum fakat bir sonraki bölüm bundan uzun olacaktır. 2 günde bölüm attığım için sizinle sürekli buluşuyor olmak çok keyifli bir şey.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın minik patateslerim ❤🌹