ASAF KOREL

26.BÖLÜM

Merhaba benim minik patateslerim oy ve yorum yapmayı unutmayın ❤🌹

Abimin Üzerimde tuttuğu bakışlar beni korkuturken ne diyeceğim hakkında hiçbir fikrim yoktu.

"Ne duymak istiyorsun ? Beraber olduğumuzu felan mı ?" Her şey çok ani olmuştu ; Abim , Asaf'ın yakasından tuttuğunda refleks olarak abimin kolunu kavrayarak kendime doğru çekmiştim. Fakat bunda pek fazla başarılı olduğum söylenemezdi.

"Adam akıllı konuş lan!"

Asaf sinirle gözlerini kapatırken abim onu tutan kolumu kenara itmişti.
Asaf kendini kontrol etmeye çalıştığını açıkça göstererek abimin gözlerinin içine baka baka cevap vermişti.

"Buna sen mi karar vereceksin , sordun söylüyoruz insan gibi , biz Aleyna ile beraberiz" abim , Asaf'ın verdiği cevaptan pek fazla tatmin olmuşa benzemiyordu , Asaf'ı asansörün çelik tarafına ittiğinde aklıma yanık olan bacağı gelmişti. Fakat abim hızını alamamıştı lanet olsun ki Abim Asafa bir yumruk atmıştı. Şu an çok fazla ileri gitmişti! Buna kesinlikle izin veremezdim bunun ne yeri ne de zamanıydı! Fakat o an olanlar olmuştu Asaf da hızını alamayarak Abime bir yumruk savurmuştu. Her şey çok hızlı oluyordu , Fazlaca dar gelmeye başlayan asansör içinde çıkan kargaşadan dolayı bir yerlere yapışmıştık hepimiz. Benim bir şeyler yapmam gerekiyordu hemde bir an önce yoksa bu küçücük asansörde daha kötü şeyler olabilirdi! Gözlerimi Devrim'e çevirdiğimde iki kolu ile Asaf'ı tutarak kulağına bir şeyler fısıldıyordu.
Abim ise yeni bir haraket yapmak üzere gibi duruyordu!

"Abi!" Abime seslenirken gözlerim Asaf'ın üzerindeydi. boynunda sinirden dolayı çıkan damarı ve de çatık kaşları ile abime bakıyordu. Küçük asansörde abim ve Asaf'ın arasına girmiştim. Ellerimi abimin göğsüne koyarak onu sakinleştirmeye çalışmıştım.

"Efendim , Aleyna" abimde Asaf kadar sinirlenmiş olacaktı ki gözleri hala Asaf'ın üzerinde geziniyordu.
-salak mısın Cemile ? İkisi de daha demin birbirine yumruk attı!-
"Bu konuyu biz daha sonra konuşsak olur mu çünkü şuan hiç de zamanı değil!" Başta kibar çıkartmaya çalıştığım sesim sonlara doğru ne yazık ki sertleşmişti.

"Aleyna geç şuraya karışma bu işe sen! Bu benim abilik görevim!" Abilik görevi derken ? Abim bunu , abilik görevi için yapmıyordu , sadece Asaf'ı pek fazla sevememişti bunu da şuan kullanıyordu ne yazık ki...

"Şimdi kaldığımız yerden devam edelim Asaf Bey" Allah'ım abim neden her zaman beni rezil ediyordu böyle ?

"Heyy! abimle düzgün konuş senin abilik görevin varsa benimde kardeşlik görevim var kime bulaştığını bilmiyorsun kötü adam" Aylin şu ciddi ortamda bile beni güldürmeyi başarmıştı sanırım. Kötü adam da neyin nesiydi ? Abim kötü birisi değildi bir kere!

"Sen karışma Aylin" Asaf sinirle soluduğu sesi ile Aylin'e söylendikten sonra hala aşağı inmeyen asansöre küfür savunmuştu.

Abim sinirle asansörün düğmesine bir kez daha basmıştı. Sitenin en üstünde oturuyorduk aslında bu kadar zaman kalmamız sanırım biraz tuhaftı. Ya da aslında ortam olması gerektiğinden fazla gerildiği için asansörde geçen vakit biraz fazla gelmişti.

"Şimdilik yaralısın diye seni bırakıyorum ama daha müsait bir yerde bakacağım işine haberin olsun" Abim işaret patmağını Asaf'a doğru sallarken ortamın biraz da olsa yumuşamış olması ile derin bir nefes çekmiştim içime

"Zevkle bekliyorum o zamanı!" Asaf daha önce hiç görmediğim tehtidvari bir biçimde konuştuğunda Asansör sonunda aşağı inivermişti. Büyük ihtimalle salak site sakinleri biz asansördeyken sürekli düğmeye basmış olmalılardı! Hepimiz asansörden sonunda indiğimizde arabalara doğru yürümeye başlamıştık.