ASAF KOREL

25.BÖLÜM

Merhaba benim minik patateslerimm oy ve yorum yapmayı unutmayın ❤🌹

Nermin Teyze bize gelmeyi zevk ile kabul etmişti -Zaten dünden razıydı bu kadın- , fakat aynı şeyi Asaf için söyleyemezdim. Biraz isteksiz gibi duruyordu bize gelmek konusunda fakat zaten annem annesini davet etmişti onu değil yani gelmek zorunda değildi.

Ellerimi sakallarında gezdirirken gözlerine bakamıyordum.

"Eğer ki." Kollarını belime dolayarak beni kendisine bastırmıştı. Lanet olsun Asaf zamanı mıydı! Gözlerimi gözleri ile birleştirerek ondan birkaç milim uzaklaşmaya çalışmıştım nitekimde bunda başarılı olmuştum.

"Eğer ki akşam bize gelmek istemiyorsan karar senin yani sonuçta ann-"
-offff lanet olsun fazla mi klişe olacak bu-
Cümlemi tamamlamama izin vermeden işaret parmağı ile dudağıma dokunması sanırım susmamı sağlamıştı hayır kesinlikle nefesimi keserek beni susturmuştu.

"Şşşş güzelim biraz sakin olur musun ?" 'Güzelim' mi dedi O az önce bana ?
Ben onun güzeli mıydım yani , gerçektende mi ben öyle miydim?

"Gerçekten öyle miyim ?" Fısıldayarak ağzımdan çıkanlar ile Asaf anlamsızca suratıma bakarken salak kafama tekrardan lanet ettim! Düşüncemi nasıl olurda dışa vurabilirdim ?

"Yani şey diyecektim işte akşam gelmek istemezsen gelmeyebilirsin" belimdeki kolları sıklığını artırırken artık bedeninin tüm ahengini hissedebiliyor gibi hissedebiliyordum ve salak kalbim o kadar hızlı atıyordu ki kesinlikle Asaf bunu duyuyordur! Yanaklarımın kızaracağını hissettiğimde alnımı sert göğsüne dayayarak gözlerimi yere odaklamıştım.

"Tabiki geleceğim ve ailen ile tanışacağım Aleyna!" Belimdeki kolları biraz daha aşağı indiğinde geri çekilmek zorunda kalmıştım. Kızaran yüzümü pek fazla göstermeden kızlar ile beraber yaptığımız yemeğe bakmıştım , Sanırım olmak üzereydi.

Belime dolanan kollar ile Asaf bedenini tekrardan bana yaslamıştı. Kulağıma değen sıcak nefesi ile dudağımı ısırmıştım. Bunu neden yapıyordu ki ?

"Kesinlikle senin olduğun yerde olmak isterim Annen ile tanışmak için de ayriyetten sabırsızlanıyorum." Yüzüme yayılan gülümse gittikçe artarken boynuma bir öpücük bırakarak geri çekilmişti.

"Pekâlâ o zaman akşam bekliyor olacağız sizi" o mutfaktan çıkarken bende ıslattığım elimi yüzüme sürerek serinlemeye çalışmıştım.

. . .

Çayları tepsiye dizerek içeri götürdügümde annem ile Nermin teyze kendi aralarında konuşuyorlardı , Asaf ise bir koltuğa oturmuş kolunun altına kardeşini almış , tekli koltukta oturan abime bakıyordu aynı şekilde abimde ona bakıyordu sanırım ortam gergindi biraz ; Babamsa evde Nermin teyzenin olduğunu duyunca geri gitmişti dükkana
Eeee adam ne yapsın kadınların yanında bir kere o rahat edemezdi bizim yanımızda. Kapının önünde aval aval bakmayı bırakarak çayları servis etmeye başlarken gözüm bir abime bir Asafa kayıyordu.

"Kızım tepsiyi az indirsene" anneme dönüp tepsiyi alabileceği duruma getirmiştim. Fakat enneciğim sen farkında değilsin ama ortam biraz gergindi! Annem çayını alınca tepsiyi Nermin teyzeye uzatarak abimin yanına gitniştim ; Abim , Asaf' tan önce ona gitmemin memnuniyetini yaşarken ben Gülümsemek ile yetinmiştim. Sanırım iki erkek arasında kalacağım garantilenmişti! Temkinli adımlar ile Asaf'a doğru ilerlemiş elimde tuttuğum tepside kalan çayları ona uzatmıştım.
O bardağı alırken bende utancımdan kafamı havaya dikmiştim. Aldığını var sayarak tepsiyi hızla çektiğimde galiba olanlar olmuştu!