KARAGÖZ

Ben yine ne yapıyorum ???

Bu bölümü heyecanla bekleyen okuyucularma özellikle de hayalzey adlı kişiye çok teşekkür ederim.  Her bir kelimesini onun için yazdım. Bol voteli bol bol yorumlu ve keyifli okumalar.  Umarım beğenirsiniz. :)

"Hem baba ben başkasını seviyorum, onu sana getireceğim. Söz veriyorum" 

O kadar ani olmuştu ki. Ne dediğimi söyledikten bir beş dakika sonra idrak edebilmiştim. Allah'ım asla yalan söylemeyi beceremeyen ben, bu sefer herşeyi batırmış ve okkalı bir yalan atmıştım ortaya. Ben şimdi ne yapacaktım ? Kimdi aşık olduğum adam ? Hayatımda bizim oğlanlar, Mustafa hastası ve Yavuz'dan başka hiç erkek yoktu ki. Bide garip kişilik Ömer vardı tabi. Ama bence o sayılmazdı bile. Söylediğim cümle karşısında herkes afallamış, ne dedi şimdi bu bakışı takınarak bana bakıyordu şuan. Babam ise hiç birşey söylemeden odasına dönmüştü yine. Geriye kalan herkes ise hala şaşkınlığını gizleyemez bir şekilde bana bakmakla meşguldü. Ben bile söylediğim, ağzımdan aniden dökülen sözler karşısında kendime şaşkınca bakıyordum şuan odamdaki aynanın önünde. Bu ani yalan sayesinde biraz zaman kazanmıştım. Bakalım bu yalandan ve Mustafa'dan  nasıl kurtulacaktım? 

Sabaha kadar tavanla bakışıp bu işten nasıl kurtulabilirim diye düşündüm. Aklıma gelen herşey, üzerinde biraz düşününce saçma geliyordu. En iyisi bizimkilerden yardım istemekti. Zaten şuan hepsi Mustafa'nın yaptıklarından haberdardı. Bir araya gelip bir çözüm bulmamız gerekiyordu. Tabi öncesinde bugün olanları Gamze'ye anlatmam şarttı. Mustafa'yı en iyi bilen elbette ki kardeşi olması sebebiyle Gamze'ydi.

Gamze aradıktan bir saat sonra bizdeydi. Ama bizim ev şuan bu konuyu konuşmak için hiç te uygun değildi. Gamze'yi alıp sahile inmek üzere evden çıktım. Dünden beri Eymen ve Furkan'dan kaçıyordum. Beni yakaladıkları ilk anda sorguya çekecekleri malumdu. Çünkü ikisi de babama söylediğim yalanın farkındaydı.

Sahile vardığımızda boş banklardan birine oturduk. Gamze sabırsızca anlatacaklarımı duymak için bekliyordu. Sonunda herşeyi anlattığımda bıkkınlıkla derin derin nefes aldı. Sanırım bunu duymayı bekliyordu. Abisiyle konuştuğunu biliyordum.

"Seni çok sevdiğini, seni elde etmek için herşeyi yapacağını söyleyip duruyor. Evleneceğiz herkes görecek dedi dün."

"Gamze bişey yapmak zorundayız. Mustafa'yla evlenemem. Özür dilerim ama sevemem ben onu."

"Annemle konuştu dün gece, seni sevdiğini, seninle evlenmek istediğini söyledi. Annem zaten evlenmenizi çok istiyor. Resmen annemi kullanıyor. Ona engel olamayayım diye herşeyi kullanıyor. O kadar arada kaldım ki " deyip gözyaşlarına mani olamadı Gamze. Normalde yemyeşil olan gözleri kızarmaya başladı. Yanağına düşen damlayla gözünün önündeki saçları da ıslandı. Şuan ben de ağlamak üzereydim ama sırası olmadığını da biliyordum. Sonunda ağlamayı unutup konuştum.

"Babama başkasını seviyorum dedim."

"Ooohaaa" Şaşkınlıktan gözleri kocaman olmuştu. O da herkes gibi cümleyi ilk duyduğunda idrak edemedi.

"Bişeyler yapmak zorundayım Gamze. En ufak hasarla kurtulmalı herkes bu işten. Ama nasıl ?"

"Ufak hasarı mı kalmış Zey şu hale bak abim çığrından çıktı. Annemin hali malum ölmeden  önce sizi evlendirme peşinde. Sen bu işten kurtulamazsan sevmediğin , istemediğin bir adamla evleneceksin. Ihsan amca desen en hassas noktasından vuruldu. Anlayacağın işler zaten sarpa sarmış. Ama bir çözüm bulacağız. "