මහසොන් අඩවිය

29

"මයේ පුතා නැගිටපල්ලා..."

"කෝ ඉතින් නැගිටහල්ලකො... මට වැඩට යන්නත් තියෙනවා.. මයේ පුතා නැගිටපන්.. කෝ නැගිටපල්ලකො ඉතින්."

හීනෙන් වගේ කටහඩක් ලියම්ට කොහෙදෝ ඉදන් ඇහෙද්දි ලියම් පුදුම උනා මදිවට ඒ හඩ ලියම්ට නුපුරුදු ආගන්තුක කටහඩක් වෙද්දි ලියම්ට හිතාගන්න බෑ මෙ මොකද්ද වෙන්නෙ කියලා.. කව්ද මේ කෙනා එ වගේම ඇයි එයාට මේ විදියට ගැහැනු කෙනෙක්ගෙ කටහඩක් ඇහෙන්නෙ කියලා ලියම්ට හිතා ගන්න බැරි වෙද්දි ලියම්ට ඕන වුනා ඇස් ඇරලා මේ වෙන්නෙ මොකද්ද කියලා හරියටම බලාගන්න. ඉතින් ඒ සිතුවිල්ලත් එක්කම ලියම් ඇස් ඇරලා වටපිට බැලුවෙ මේ ඉන්නෙ කොහෙද කියලා වෙද්දි ඇස් ඇරපු පමාවටම ලියම්ගෙ ඇස් ගැස්සෙන්නත් ඒ තප්පරෙන්ම ඒ ඇහිපිය ලොකු වෙන්නත් ගියේ කෙටි කාලයක් වෙද්දි ලියම් පුදුම උනා ඒ වගේම නොසෑහෙනට බයවුනා..

"ද්.... ද්ද්ද්... දෙවියනෙ.. ම්.. ම්ම් මේ ක්.. කොහෙද මං මෙ ඉන්න්න්න්... නේ"

ලියම් ඇස් ඇරලා බලද්දි ලියම් උන්නෙ නුපුරුදු පරිසරේක ඒ මදිවට පොඩි ගෙයක් ඇතුලෙ වෙද්දි ලියම් බය වුනා.. ඇත්තටම මොකද්ද මේ වෙන්නෙ ඇයි තමන් මෙතන ඉන්නෙ කියන සිතුවිල්ල ලියම්ව වෙලාගන්න අතරේ ලියම්ට මතක් වෙනවා මීට ටික වෙලාවටක කලින් එයාට විදින්න වුන භයානක වගේම වේදනාබර සිදුවීම් ටිකෙන් ටික ටිකෙන් ටික ලියම්‍ට මැවෙන්න ගත්තෙ එයා එයාගෙම ගෙදර දොරකඩ ලග වුන සිදූවීම් ටික වෙද්දි බයටම ලියම්ව ආයෙ ආයෙමත් වෙව්ලනවා වගේ දැනෙනවා..

"මං මං කොහොමද මෙතන ඉන්නෙ.. එතකොට මම මම මැරුනෙ නැද්ද.."

ලියම් එයාටම මුමුන ගන්නවා තාමත් අර නුපුරුදු කටහට වටපිටාවෙන් ඇහුනත් ලියම් නෙවෙයි ගනන් ගත්තෙ මොකද මේ වෙන දේට වඩා එයාට හිතාගන්න බැරි එයා අර අවස්තාවෙදි මහසොන් අවතාරෙට මුමුනපු වදන් මතකයට එද්දි.. ඇයි එහෙම කිව්වෙ කියන්න මතකයක් ලියම්ට නැති වුනා.. සමහරවිට තාමත් ලියම්ට මේ කිසිම දෙයක් තේරුන් ගන්න බැරි ව ඇති.. එයා මහසොන් අවතාරෙගෙ නමින් කතා කරපු එක.. ඒ යක්ශ පරානෙට ආදරෙයි කිව්ව එක ඇයි එහෙම කිව්වෙ කියන එක තාමත් තේරුන් ගන්න බැරි වෙද්දි ලියම්ට ආයෙ ආයෙමත් ඒ අවස්තාව මැවි මැවී පෙන්න ගත්තා.