THE VICTIM ACTS
No one escapes from my anger and pain.
EPILOGUE
"You good?" simpleng tanong pero di ko alam kung papaano ko sasagutin.
Am I good?
Two answers linger on my mind. Maybe, I am. Physically. But emotionally? I don't think so.
Nag-smile na lang ako sakanya bilang tugon. Hinawakan na lang nya ang kamay ko para kahit papaano, makatulong siguro? Ewan ko. Ano ba 'tong pinasok ko? Tama ba 'tong desisyon ko? Naguguluhan pa rin ako hanggang ngayon.
"Okay! We're here." bumaba sya ng kotse nya at pinagbuksan ako ng pinto. Kahit kelan talaga, napaka-gentleman ng isang 'to.
"Salamat." natawa pa ko kasi ang weird nya ngayon. Ano bang lugar 'tong pinuntahan namin? Isang resto. Okay.
"Tara." hinawakan nya ang kamay ko at pumasok na kami sa loob ng resto.
December 16. Today is my 21st birthday. I should be happy right now pero I can't help myself from being sad. Sa sobrang pagmumukmok ko, nakalimutan ko na ang tungkol sa araw na ito. I don't even know why he insisted to celebrate this day. Alam naman nyang broken ako.
My heart was shattered after I left Philippines. After I left my friends there and my sucking life. After I left... Him, Lee Jimenez. My first love, my one and only.
He pleaded for me to stay. I wish I could pero inusig pa rin ako ng konsensya ko. I can't stay any longer. I have to leave him. I have to be strong without him and I have to move on.
Naramdaman kong tumulo ang luha ko kaya agad kong pinunasan yun. Baka makita na naman nyang umiiyak ako. Magagalit na naman sya sa akin.
"Rex..." tawag ko sakanya.
"Hmm?" nakatingin sya sa menu. Gutom na gutom na ba sya kaya panay sa pagkain lang sya nakatingin?
"Ahh, wala lang. Trip lang kitang tawagin." ibinaba nya ng konti yung menu para tignan ako.
"Umorder ka na lang. It's your day." tapos ngumiti na naman sya.
Nakakakilabot na sya. Kanina pa sya nagiging weird eh. Buong maghapon na yata syang nakatutok sa cellphone nya. Kung walang kausap, may katext. Tss. Bakit nag-bother pa syang dalhin ako dito eh muka naman syang busy?
"Watashi wa anata no chūmon o toru koto ga?" napanganga ako dun sa Japanese na waiter. Anong sabe nya? Geez. Bat naman kasi dito pa sa Japan kami napadpad nitong si Rex. Di ako marunong mag-Nihongo!
[May I take your order?]
"Order mo?" tanong sa akin ni Rex. Wala pa nga akong napipili pero dahil may nakita akong Shrimp Tempura, yun na lang pipiliin ko.
"Shrimp Tempura na lang sa akin tska orange juice." sagot ko sakanya. Hinarap nya yung waiter at nag-order na. "Ebi tempura, Donburi, ni orenji jusu."
[Shrimp tempura, Don Buri, and two orange juice.]
BINABASA MO ANG
The Victim Acts
General FictionShe is Kira Gonzaga. Raped by 4 unknown men and when they thought she was dead, they left her in a shallow river. She's up for her revenge with the help of the one who saw her lying on the midst of misery. One by one, she will make sure that they wi...
