*Gerçekten çok kötüyüm biliyorum sdfrwhjsmqd. Şimdi siz "Oha her şey rüyamıydı yani!!" diyeceksiniz ama her şey değildi ya. Flashback olarak rüya olmayan kısmı anlattım zaten onun dışındakiler üzgünüm ama rüyaydı. Kafanız çok karıştı önceki bölümlerde umarım bu bölümde yerine oturur bazı şeyler. İyi okumalar ^_^
Geçmiş ve geleceğime dayanmış kötü kabustan kan ter içinde çığlıklara boğularak uyandım. Yatağın diğer ucunda beliren parlak sarı gözlerini üzerime dikmiş çocuk ilk defa huzur vermişti bana. Normal insanın görünce korkup feryat figan kaçacağı bu korkutucu manzara, benim evimde ve güvende hissetmemi sağlamıştı.
"Ssh, ben buradayım." dedi kollarını bana sararken.
Korkunun soğuk kollarından, huzurun sıcak kollarına geçtim yavaşça.
"Sadece bir kabustu."
Keşke dedim içimden, keşke. Her şeyim, tek varlığım olarak adlandırdığım ailemin aslında gerçek ailem olmadığı, benim bir evlatlık olduğumda kabus olsaydı.
Malik hakkında gördüklerim, beni kapattığı o ev, yavaş yavaş yitirdiğim aklım kabustu evet ama sanki geleceğimi gösteren bir kabustu. İleride ne olacağımı dair beni bilgilendiren bir kabus.
Gerçek, ailesinin arkasına sığınmış bir çocuk gibiydi. Yalanların arkasına sığınmıştı. Kimden ne gördüğüyle şekilleniyordu. Çocukken canı yanarsa büyüdüğünde can yakıyordu. Yalanı bir cam gibi düşünün. Kırıldıkça gerçeğe dönüyor ve ardından o kırıkların vücudunuz her bir noktasını kesişini hissediyorsunuz.
Çok fazla, çok fazla kırık var.
-FLASHBACK-
Telefonu kapatıp tekrar cebime koydum. Tanrım ne yapacağım ben. Zorlukla nefes alırken dinlenmek için bir ağacın kenarında durdum.
"İyi kızdı. Güzel bir vücudu vardı ama engellerin ortadan kalkması lazımdı."
"Artık küçük Alfa'm olma vaktin geldi Amelia."
Kanlı parmaklarının arasındaki sigarayı yere atıp gülümsedi.
"Abine karşı seni kullanmak zorunda olduğum için üzgünüm ama yapmak zorundayım. Onu senden başka kimse durduramaz Amelia. O bir canavara dönüşecek ve buna engel olabilecek tek kişi sensin."
"Bırak beni!" kanlı parmaklarını boğazıma dolarken çığlık atmak için çabaladım.
"Kes sesini! O bir canavar, abin bir canavar." diye tısladı.
"Ondan kurtulmak için sana ihtiyacım var. Bizi sadece sen kurtarabilirsin." dedi tükürüklerini etrafa saçarak bağırırken. Tiksindiren bir şekilde gülümseyip yüzünü yüzüme yaklaştırdı.
"Scott'ı yıkacaksın ve tarihteki ilk kadın Gerçek Alfa sen olacaksın."
"Benim Alfam olacaksın."
Ayaklarımın yerden kesildiğini hissettim.
Scott'ı yıkacaksın.
Scott'ı yıkacaksın.
Scott'ı yıkacaksın...
*
"Anlamıyorsun Amelia!" diye bağırdı Malik.
Sesi boş odada kulaklarımı çınlatacak şekilde yankılandı. Sinirden deliye dönmüşcesine sağa sola gidip duruyordu.
"Amacım sana zarar vermek değil, insanları korumak. Kendimi korumak!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Wolfsbane
FanfictionÜç şey uzun süre gizli kalamaz: güneş, ay, gerçek. ▪️1 - #TeenWolf 20.10.2020