Altuğ gözlerini bana dikmiş bakıyordu. Birden öne atıldığımda kapı tıklatıldı. Dikkatimin dağıldığı bir zaman da tekrar Altuğ ile göz göze geldim. Oturduğu yerden doğrulurken bir anda sendelediğinde bir adım öne atılmıştım ki eliyle sorun yok işareti yapıp gözlerini kapıya çevirdi. Böyle kalkıp odadan ayrılacak mıydı? İçeriye üç kız öğrenci girerken müdüre Altuğ'un bir suçu olmadığını açıklamak istedim. Altuğ bir anda önüme geçtiğinde arkadan müdürün emir verici sert sesini duydum.
" Evet anlatmanızı bekliyorum!"
Bize mi seslendiğini anlamaya çalışırken Altuğ başını kızlara doğru çevirip hafifçe bir baş salladı. Kızlar ilk başta çekinerek Altuğ'a bakarken Altuğ benim yanıma geçip müdüre döndü.
" Efendim sizin de bu okulda kızınız var sonuçta. Ezgi'nin başına böyle bir şey gelse o çocuğa yine vururdum. Bir baba olarak sizin daha fazla şeyler yapacağınız biliyorum. Affınıza sığınırım."
Altuğ saygılı bir şekilde konuştuktan sonra sırayı üç kıza savmıştı. Gerçekten hangi noktadan insanın zayıf olduğunu biliyordu ve iyi bir şeye değinmişti.Kızlar çekine çekine Barkın'ın onlara karşı ahlaksız tekliflerini söylerken Altuğ sanki benim tepkimi izliyordu.
" Bunu neden daha önce söylemediniz kızlar?"
Benden başka kızlara da aynı şekilde bu teklifi yaptığını bilmiyordum. Biraz şaşkınlığımı yüzüme yansıtmış olmalıyım ki Altuğ'un hafif kaşları kalkmıştı. Dikkatini daha çok bana vermişti.
" Ben de gerekeni yapıp o çocuğu bizzat okulumdan alacağım. Altuğ sen dürüst bir çocuksun. Yaptığın her ne kadar doğru olmasa da kısmi olarak hak edilmiş bir dayak olarak kabul ediyorum ama bir daha böyle bir şey olursa hemen bana geliyorsunuz..."
Müdür yerinden kalkarken kızları uyardı ve küçük bir soluk alıp bana döndü.
" İyi ki yanında Altuğ gibi birisi varmış. Erken bir teşhis iyi olmuş. Dikkat edin kızlar.Şimdi herkes işine geri dönsün."
Müdürün odasından çıkarken Altuğ'u takip ettim. Odadan çıkar çıkmaz onun bu gibi davranışlarına sinir olduğumu söyledim. Neden böyle öne atılıp diğerlerini bu kadar çok koruyordu. Şimdi bu odadan sağ sağlim çıkmıştık ama okuldan atılacak olan Altuğ da olabilirdi. Altuğ kızlara teşekkür ettiğinde bana tekrar döndü.
" Kızgın bakışlarını üzerimden çeker misin?"
Çekmeyecektim. Çekmek istemiyordum. Bu yaptığının iyi bir şey olduğunu düşünmesini hiç istemiyordum.
" Mükemmel arkadaş olduğunu mu sanıyorsun!"
Koridor boyunca yürürken Altuğ yavaşça başını esnetip başını sonra bana çevirdi.Yüzünde muzip bir gülümseme oluşurken bir anda durdu.
" Sevgili moduna girip benim yaptıklarımı mı sorguluyorsun? Ne zamandan beri benimle bu kadar ilgilisin merak ettim de?"
Kaşları hafifçe yukarı kalkmış benimle uğraşan ses tonu bir anda beni kendime getirmişti.Ellerimi iki yana kaldırıp ona kızdım.
" Özür dilerim. Karşımdakinin düzgün biri olduğunu sanıp ona bir şeyler anlatmaya çalışıyorum. Gerçekten pes yani!"
Altuğ'un yüzü birden değişmiş gözleri gözlerim de şuan ciddi bir şekilde bakıyordu.
" Madem senin için bir şey ifade etmiyorum. Benim için endişelenmeyi kes. Benim ne yaptığım da seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum."
Bu çocuk beni çıldırtacaktı. Ne demek ilgilendirmezdi. Okuldan atılsaydı ne olacaktı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUM OLMAK KOLAY DEĞİL (1)
Romance" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."
