onvergetelijke liefde

~Hoofdstuk 39~

//Perspectief Omar//
1 jaar later

"Loubna opdonderen nu a kehba!" Schreeuw ik boos "opdonderen van mijn huis nu! Ik dacht je bent weer goed meisje geworden schijn bedriegt kehba! kowed Loubna" Zegt Redouan boos

1 uur geleden...
"Osama, hoe gaat het waarom wilde je me spreken dan?" "Goed man die Loubna is weer bezig zeg tegen Redouan aub voordat het te laat is, als hij je niet gelooft ik heb bewijs voor je, ik ga naar Zakaria ga je mee?" "Ik ga naar mijn vrouw eerst en dan gaan we naar Redouan toe" "zie je later dan bij Redouan over uurtje oke?" "Ja man is goed laters"

In het afgelopen jaar is er veel gebeurt. Redouan is getrouwd met Loubna omdat ze zei dat ze was veranderd Redouan geloofde haar ik wist dat ze niet kon veranderen. Mijn prinses ligt nog steeds in coma de dokter zei dat het wel steeds beter gaat en dat de kans steeds groter word dat ze snel ontwaakt uit haar coma.

"Sabrina, ik mis je zoals elke dag word wakker aub je kinderen missen je ik mis je iedereen mist je" Zeg ik terwijl ik haar hand vast hou "Sabrina als je me hoort, geef een teken alsjeblieft, ik mis je" en het wonder gebeurde na langer dan een jaar wachten gebeurt het wonder, ze knijpt zachtjes in mijn hand, al snel drukte ik 80901× op het knopje zodat de dokter kwam, langzaam opent ze haar ogen en tranen van geluk rollen over mijn wangen. "Sabrina je wilt niet weten hoe hard deze tijden zonder je zijn geweest, elke avond wollah echt elke avond heb ik gehuild omdat ik je zo erg mis" "S-sorry maar ik weet n-niet wie je bent" "Uh ja meneer, ze is haar geheugen verloren het zou niet lang duren dat ze het weer terug heeft, als u haar stimuleert zou ze snel haar geheugen terug krijgen" "en uh wat bedoelt u daarmee?" "U moet haar zo veel mogelijk aan haar verleden laten zien, zodat ze het weer gaat weten dus ga een keer foto's kijken of bij familie op bezoek met wie ze veel om gaat, morgen mag ze al naar huis toe"

"Sabrina ik zou mezelf even voorstellen opnieuw, ik ben Omar jouw man, we hebben drie kinderen een tweeling Ilias en Souffian en nog een jongen Ayoub, ik ga je broer bellen en zeggen dat hij moet komen hij heet Immadine"

"Immadine, ze is haar geheugen kwijt, vertel haar alles van wat er is gebeurt tot nu ik moet echt gaan ik kom zo weer terug zorg goed voor mijn vrouw" "Komt goed"

Ik ren snelle yelle naar mijn auto en race weg naar het huis van Redouan. Daar aangekomen wacht ik voor het huis op Osama in dit jaar heb ik een hechte band met hem gekregen hij woont nog steeds bij mij en Sabrina in huis.

"Oke hoe gaan we het vertellen Omar?" "Gewoon straight to the point" Zeg ik emotieloos

Na 3 minuten gaat de deur open. "Jezus het duurt altijd ****** lang totdat jullie die deur open doen, ben je een oma ofzo? " Zeg ik geïrriteerd, Loubna rolt haar ogen en loopt weer weg

"Ey Loubna begin met je spullen in te pakken je gaat hier weg" Zeg ik kalm "ze gaat nergens naartoe" zegt Redouan geïrriteerd "Kom je aub niet mengen blinde" "Hoe bedoel je?" "Osama laat die picca zien dan" zo gezegt zo gedaan Osama laat een foto zien van Loubna die in bed ligt met een andere jongen. Redouan's ogen worden groot en pure haat en woede is van zijn gezicht af te lezen

~here we are
"Loubna opdonderen nu a kehba!" Schreeuw ik boos "opdonderen van mijn huis nu! Ik dacht je bent weer goed meisje geworden schijn bedriegt kehba! Kowed Loubna" Zegt Redouan boos
"Babe ik kan het uitleggen" zegt ze 'smekend' het lijkt niet eens op smeken maar oke "niks uitleggen opdonderen hoer en scheiden doen we zeker" "wat jij wilt" zegt ze en rolt haar ogen alsof ze het al zag aankomen, als ze serieus van hem hield had ze gejankt maar nee geen traan niks, ze pakt haar spullen doet het in een tas en loopt weer naar beneden

"Fakka met jou, dat is mijn tas!" Sist Redouan boos hij pakt de tas uit haar handen en gooit al haar kleren in een vuilniszak "eigenlijk hoor jij ook daar in maar dan kan je niet opdonderen van hier" zonder gepraat loopt ze weg. Met moeite hou ik mijn lach in, mijn dag kan niet slecht worden omdat mijn prinses wakker is niks kan deze dag verpesten niet eens Redouan die gaat scheiden gek? Hell no heb me wifey voor een jaar moeten missen

"Re Sabrina is uit haar coma " Zeg ik blij "ik zei je toch dat alles goed komt, kom dan gaan we daar naar toe, heb je mama en papa vertelt dat ze uit coma is?" "Nee nog niet bel ze onderweg wel"

~Aangekomen in het ziekenhuis

Iedereen heeft zich opnieuw voorgesteld de kinderen nog niet die werden later gebracht Sabrina was erg verdrietig omdat ze gewoon niet wist wat er gaande was en niet wist wie idereen was. "Omar? Wie is dat?" Zegt ze en wijst naar Osama die net binnen komt "ik ben Osama neefje van Omar, ik woon al uh ongeveer een jaar bij jullie thuis ik ben 20 jaar en dat was het zo een beetje" ze knikt en geeft hem een hand.

//Perpectief Sabrina//
Ik weet nu pas wie wie is ik voel me net een klein kind die niks weet, ik heb en man en drie kinderen dat weet ik nu wel, ik heb veel meegemaakt door mijn ex-beste vriendin Sarah.

Iedereen praat over MIJ ik word er letterlijk gek van, het is echt heel erg lief alleen de heletijd hoor je: hoe gaat het? Waar denk je aan? Opnieuw en opnieuw.
"Oke genoeg gepraat over mij mensen hoe gaat het met Redouan?" ik zie dat hij het een beetje ongemakkelijk vind hij krabt op zijn hoofd en een diepe zucht verlaat zijn mond. "Tja uh ik ga scheiden van mijn vrouw en uh ja gaat wel goed hoor" "Uh het gaat niet goed ik zie het aan je Re, wilt iedereen even uit de kamer gaan ik wil even met Redouan praten" ze knikken en ze lopen allemaal weg. "Re voor mij kan je niet liegen ik weet misschien niet alles maar ik weet genoeg, ik weet dat je pijn hebt ik zie het aan je, je ogen stralen gewoon verdriet en woede uit." Hij knikt en krabt zijn nek "Kom zitten" Zeg ik en schuif een beetje op zodat hij naast me kan zitten, hij komt naast me zitten en ik geef hem een knuffel, ze hebben me verteld dat mijn zusje hem gewoon heeft genaaid mijn eigen zusje en ze is niet eens hier?
"Redouan je moet het zo zien hè, ze is weggegaan voor een reden alles gebeurt met een reden net als hoe ik in coma ben beland ook met een reden, ik weet dat dit niet de beste speech is maar ik wil je duidelijk maken dat je over haar heen moet komen Redouan, ze is weggegaan voor misschien iemand die beter is, je bent nog jong hoe oud ben je eigenlijk niemand heeft me dat verteld? " "ik ben 21 jaar" zegt Redouan lachend "kijk zie je hoe jong je bent?" Hij knikt en kijkt weg ik zie dat er een traan over zijn wang loopt, ik draai zijn hoofd naar mij toe "je mag huilen huil het uit alle je tranen je gaat je een stuk beter voelen geloof me" "Sabrina ik heb je hayek erg gemist, jij was al mijn steun al die jaren, ik ben in de fout gegaan toen jij in coma was beland ik was.. nou eindelijk ben maar ga scheiden met een hoer, iedereen zei dat ik fout zat maar ik wilde niet luisteren, alleen jij kan me op het goede pad zetten Sabrina ik heb je gemist" en dikke tranen rollen over zijn gezicht "Kom hier Redouan " ik geef hem een knuffel "ik hou van je broertje van me" en geef hem weer een knuffel.

Na een tijdje gaat de deur open als ik kijk wie het is zie ik mijn drie kleine mooid jongens, dit is de eerste keer dat Ik ze zie weer voor mij, het klinkt raar maar ik weet niet wie wie is.

"Hallo mama ik heb je gemist" zegt een jongen "mama is een paar dingen vergeten willen jullie vertellen hoe jullie heten?" Ze knikken en een jongen begint met praten "ik ben Ilias ik ben de oudste en de tweelingbroer van deze jongen naast mij" zegt hij terwijl hij naar de jongen naast hem wijst "nou ik ben Souffian, tweeling broertje van Ilias en ja dat was het een beetje" "Uh ik ben Ayoub, broertje van hun twee en ja dat was het wel" ik voel me zo.. ik kan er gewoon niks aan doen en dat strest me.