~Hoofdstuk 49~

1.2K 53 5
                                    

3 jaar later...
//Perspectief Sabrina//

In deze tijd is er veel gebeurt Chaima is getrouwd met Rachid en ik met Adam ik heb er zeker geen spijt van Adam geeft mij een gevoel die niemand anders mij kan geven. Chaima is ondertussen al 7 maanden zwanger en haar buik is gigantisch groot niet normaal alsof en honderd kinderen in zitten hoeveel of wat het word wilt ze geheim houden. Ilias, Souffian en Ayoub vonden het eerst wel wennen dat ik getrouwd ben met Adam gelukkig begrijpen ze het wel, ik heb een mooie dochter die hayat heet ze lijkt heel erg op mij en is papa's kindje. En Omar? Kijkt me keer op keer weer 'zielig' aan als ik hem zie, ik voel helemaal niets meer voor hem ik gun hem slechts een dodelijke blik.

"Lieverd ben je al lang wakker?" Ik kijk achter me en zie mijn man staan gewoon zo sexy♥. Ik loop naar hem toe en geef hem een dikke knuffel en een kus "ik ben nog niet zo heel erg lang wakker hoor" Hij knikt en geeft een kus op mijn hoofd "ik hou van je Sabrina en ik zou daar nooit mee stoppen" "ik hou zielsveel van je Adam zonder jou ben ik niks"

"Mama?!" Hoor ik vanuit een kamer het is Ilias "Ja lieverd wat is er?" "Mogen we straks buiten spelen?" "Tuurlijk lieverd ga je snel omkleden en eet nog wat dan mag je gaan" "oke" Ilias en Ayoub gaan vaak buiten spelen Souffian daar in tegen is meer bezig met tekenen en mij helpen hij let goed op hayat als ze wat doet wat ze niet mag doen zegt hij er meteen wat van kortom echt een lieverdje.

Nadat de kinderen inclusief Souffian naar buiten zijn ga ik op de bank zitten en kijk ik wat tv. Aangezien ik erg benieuwd ben naar wat ze eigenlijk doen ga ik voor het raam staan. Ik zie Ilias voetballen met Ayoub, Souffian staat er maar een beetje droog bij. Verder op staan drie marokkaanse meisjes het gaat wel druk aan toe daarmee bedoel ik dat ze haast aan het vechten zijn, mijn jongens zien het en lopen er langzaam naar toe.
Ik doe het raam open zodat ik het een beetje kan horen.

Mijn lieve jongens alweer 9 en 8 jaar de tijd gaat te snel. "Gaat het wel?" Vragen mijn jongens "Nee deze heks doet zomaar raar" zegt een meisje "wat is je naam?" Vraagt Ilias "ik ben Jamila" zegt het meisje "nou ik ben Ilias en dit zijn mijn broertjes Souffian en Ayoub" "boeiend" zegt een ander meisje "en jij bent?" Vraagt Ayoub geïrriteerd "Samira" zegt ze fel "Samira doe normaal" zegt het andere meisje "wat is jouw naam?" Vraagt Souffian zacht "ik ben Aya" zegt ze zacht terug hij knikt en loopt weer weg met de jongens.

"Wat een rare meisjes" mompelt Souffian "Ja echt he" zeggen Ilias en Ayoub. Ik schud lachend mijn hoofd en loop weer weg.

Ik word gebeld door een anoniem nummer en neem toch op

A(Anoniem): H-hallo?
S: Wie is dit?
A: I-ik ben Souhaila
S: mij zehma goede zusje Hoe gaat het? Had via via gehoord dat je een paar jaar geleden zwanger was.
S*(Souhaila): kan ik alsjeblieft met je praten?
S: wat denk je nou zelf ff serieus je hebt de beste man die JIJ ooit kan hebben laten gaan I know not mij buisness maar het was een grote fout.
S*: ik ben weer bij hem terug zegt ze zacht ik schrik en hang meteen op. Met Redouan heb ik al lang geen contact meer dat vind ik wel jammer maar elke keer als ik hem bel is hij 'druk'. Met osama daar in tegen is mijn band alsmaar sterker gaan worden het is haast niet te breken net een broertje voor me. Laatst is hij getrouwd met pracht van een vrouw. Ze heet sarah (niet de Sarah die mijn 'goede' vriendin was) ze zijn dol gelukkig eerst was ik bang dat mijn band met hem zou verdwijnen maar gelukkig is die als maar sterker geworden. En ja Zakaria precies het zelfde net een broer voor me hij en Ashley zijn getrouwd en dol gelukkig, het was wel grappig om te zien hoe ze hun gevoelens voor elkaar in het begin onderdrukte, ze gaven niet toe dat ze elkaar super leuk vonden ze zijn nu meer dan gelukkig en hebben een kind super mooi kind haar naam is Sana.

Hamza is ook super cute net kleine Immadine Lina is weer in verwachting zij is inmiddels ook 7 maanden ongeveer even ver als Chaima dus. Two pregnant lady's dus.

"Lieverd wat eten we vandaag?" Vraagt Adam lief "ik ga eerlijk met je zijn he, ik heb geen zin in koken" "Oh" "zo droog kook jij wat dan?" Zeg ik geïrriteerd en loop naar de keuken.

"Ben je boos?" Hoor ik Adam achter me zeggen "kan je me alsjeblieft even met rust laten?" Vraag ik "Nee" zegt hij vastbesloten "Adam wollah laat mij even met rust" "Nee" herhaalt hij weer "Adam laat me met ru.."hij tilt me op en gooit me over zijn schouders en rent naar de woonkamer ik stoot mijn been hard tegen de deur aan waardoor een luide kreet mijn mond verlaat "Adam?!" "Sorry schatje" zegt hij lief. Hij rent door en gooit me op de bank en houd me stevig vast "ADAM LAAT ME LOS!" Schreeuw ik "Nee" zegt hij weer "laat me los of anders.." "of anders wat?" "Dan strijk ik je kleren niet meer" Adam haat het als er kreukels in zijn kleren zitten "saff sorry Sabrina schatje" zegt Hij en geeft me allemaal kusjes op mijn gezicht. "Oke oke genoeg kusjes voor vandaag" hij knikt en helpt me overeind "ik hou van je Sabrina" "ik hou ook van jou lieverd" ik geef hem nog een kus maar snel veranderd het in een zoen partij hij geeft me drie zuigzoenen in mijn nek en ik geef er ook drie terug. "Oke oke nu echt klaar prins van me, hayat is er nog hè ze is nu wel op haar kamer maar ze kan zomaar elk moment binnen komen" hij knikt en geeft nog een kusje "ik zei toch klaar e dove" hij lacht en loopt hoofdschuddend weg.

Ik loop naar buiten met hayat in de kinderwagen om een rondje te lopen en om de kinderen te halen eerst beslis ik om een rondje door het park te maken het klinkt saai maar het laat me tot rust komen. "Hayat lieverd?" "Ja mama?" "Als je later ouder bent ga ik je mijn hele verhaal vertellen nu begrijp je me nog niet maar later wel. Vertrouw alleen je broers en je vader Osama en Zakaria als mannen en jongens, verder geen enkele jongen prinsesje je gaat alleen maar pijn lijden" ze knikt verward en kijkt om zich geen. Het is nooit te vroeg om iemand te vertellen dat je moet uitkijken voor boze ogen en slechte jongens , ze snapt me nu niet maar later hopelijk wel.

Ik kom weer in de straat waar ik woon en roep de jongens om naar binnen te gaan.

Ik heb toch snelle yelle nog wat gekookt. Roep iedereen om aan tafel te komen zitten. Iedereen neemt plaats ik ben trots op mijn gezin en kijk vol trots iedereen aan. "Ik hou van mijn gezin die Allah swt mij heeft geschonken".

-Omar was de liefde van mijn leven maar niet degene met wie ik tot de dood samen mee zou zijn hij is mijn onvergetelijke liefde. Adam is nu de liefde van mijn leven. Met Omar trouwen was geen fout maar een wijze les. Fouten bestaan niet alleen wijze lessen.~

onvergetelijke liefdeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu