onvergetelijke liefde

~Hoofdstuk 40~

//Perspectief Sabrina//

Blij word ik wakker "vandaag mag ik naar huis" fluister ik zo zacht mogelijk met mijn ogen nog gesloten "dat klopt schatje" van schrik wil ik mijn ogen niet openen.

Na een paar seconden, wat voor mij 5 minuten duurde open ik mijn ogen rustig een voor een. "Omar voor wat je laat me zo schrikken?!" Roep ik hysterisch, hij schrikt van mijn reactie dat is te zien aan zijn gezicht "S-sorry was niet de bedoeling" mompelt hij "Kom we gaan schatje ik heb verassing voor je, trek leuke kleren aan" "wat praat je? Ik heb geen jurken ofz bij me" Zeg ik droog "Oh ja sorry, hier cadeautje" hij geeft een rechthoekig grote zwarte doos met een grote zilvere strik er om heen. "D-dankje" Zeg ik zacht. Net wanneer ik het wil open maken laat Omar me weer schrikken "WACHT" schreeuwt hij hard "WAT IS ER?" Roep ik geschrokken "pas open maken wanneer ik uit de kamer ben" zegt hij zacht, ik zucht en knik daarna. "Wanneer gaan we weg" Vraag ik zacht "Uh ga je maar omkleden ik wacht op je in de auto" ik knik en hij verlaat meteen de kamer.

"Oh gosh wat moet ik nou weer aan doen? Ik kan dus sowieso niet in joggingbroek" Zeg ik gestrest in mezelf "pff laat me dan maar dat ding van Omar open maken"

Ik pak de doos van mijn bed en haal de strik er van af het was best wel een grote doos. Als ik de doos heb open gemaakt liggen er nog vier dingen in: nog een doos, een tas met nog wat er in, een klein doosje en een brief. Ik besluit om de brief eerst te lezen misschien was dat wel de bedoeling?
Lieve lieve, Sabrina
Ik hou van je, jij weet misschien niet alles meer maar ik wel, ik hou van je Sabrina onthoud dat. Ja ja je weet niet wat je moest dragen dus open de cadeautjes maar, en kom maar naar dit adres: Palacestraat 8 Den Haag, ik ben er al dan zie je zo prinses X
"Hoe de fack wilt hij dat ik daar ga komen? Met bus? Trein? No way" ik zucht en realiseer me dat ik de cadeautjes moet open maken "Oh shit helemaal vergeten cadeautjes" bij het horen van het woord cadeautjes word ik al helemaal blij.
Ik begin bij de doos niet de kleine maar de grote "louboutins?! Omar ik hou van je" fluister ik "nummer twee" een tasje gewoon verder niks bijzonders als ik kijk wat er in zit "OMG zo fucking mooie jurk?!" Het is een lange rode jurk van kant die tot de grond komt met lange kante mouwen. Nu het kleine doosje, als ik het doosje open maak zie ik een autosleutel "bitch are you kidding me?"

Ik kleed me snel om en doe mijn hakken aan. "Wauw deze jurk is echt mooi, Omar je hebt echt smaak men" ik doe een beetje make up op en gooi al mijn spullen in mijn tas en loop het ziekenhuis uit. "Bye bye stom ziekenhuis".

Als ik de parkeerplaats op loop zie ik een zwarte bmw staan met een gouden strik er om heen. "My second love babe" ik gooi mijn tas in de kofferbak en stap in mijn auto. En typ het adres in op de navigatie.

Aangekomen bij mijn bestemming zie ik een restaurant "Sumo? Wats dat voor naam? Ben ik hier al een keer geweest?" Net voordat ik het restaurant wil binnen lopen hoor ik iemand praten "Hallo lang niet gezien meid hoe gaat het?" "Uh wie ben je? Ik heb in coma gelegen waardoor ik niet weet wie je bent sorry" "daar kan jij niks aan doen, ik ben Ikram"(oude klasgenoot weet je nog?). "Nou hallo Ikram Hoe gaat het?" "Goed hoor met jou?" "Ja gaat wel" "Sabrina je ziet er gruwelijk uit echt kapot mooi" zegt ze blij. We wisselen nog van nummers uit en dan is het wel tijd dat ik moet gaan "ik moet echt gaan nu mijn man wacht op me" "Oh sorry ik App je wel Sabrina" "is goed" ik geef haar nog een knuffel en loop weer verder.

Na nog niet eens twee stappen in het restaurant gelopen... "Hallo prinses!" Ik schrik weer en geef hem een klap op zijn arm "weer? Waarom laat je me schrikken de he-le tijd gewoon" "sorry prinses, gaan we naar binnen?" Vraagt hij lief "is goed hoor " Zeg ik lachend

We lopen naar onze tafel en kijken naar de menu kaar "sushi vind ik dat lekker?" Hij geeft geen antwoord en kijkt verder op de menu kaart.
ja dan niet toch? Negeer me maar doe jij bent niet de genen die zijn geheugen is verloren.

"Je ziet er super mooi uit prinses" "Dankjewel " Zeg ik zachtjes terwijl ik naar beneden kijk "jij ziet er ook niet verkeerd uit" en dat ziet hij zeker niet, hij heeft een donker blauw net pak aan en zijn haren netjes gekamd,ik had altijd al een zwak voor knappe mannen in pakken.

Nadat we hebben gegeten en nog hebben gepraat gaan we naar huis toe. "Omar ik weet niet meer waar het is" "rij maar achter mij aan prinses" ik knik en stap in mijn auto "Oh my god zo erg ben ik, ik heb niet eens dankjewel gezegt wat gaat hij nu wel niet denken?"

Aangekomen thuis is er niemand thuis ik heb toch drie kinderen en Osama woont toch bij ons? Waar is iedereen?

"Omar waar is iedereen?" "Die zijn weekendje naar België" ik knik en doe mijn hakken uit en leg ze weg.
"Echt bedankt Omar voor deze mooie jurk en hakken een de mooie auto" Zeg ik en geef een kus op zijn wang en mond "geen dank alles voor mijn wifey toch" "Ik ga even douche babe " hij knikt en gaat op de bank zitten en doet de tv aan.

Ik laat de warme stralen over me heen lopen. Wanneer ik klaar ben pak ik mijn badjas en stap de douche uit en loop naar mijn kamer die ik niet meteen in een keer kan vinden todat ik in een mooie grote kamer vind met foto's aan de muur en een grote foto van mij en Omar boven het bed.

Ik staar naar de foto todat... "Hoe vind je de kamer! Mooi?" En alweer schrik ik van Omar "is hij zo?" Fluister ik zachtjes "zei je wat schatje?" "Uh nee hoor" "ik ga snel douchen" "oke is goed" en hij loopt weg.

Ik loop naar de inloopkast en pak een satijne jurkje en ga in bed liggen. Ik ben niet moe maar toch lig ik in bed.

Ik loop naar benede en pak een glas water en ga op de bank liggen en doe de tv aan. "He-le-maal niks, dan maar niks" en een diepe zucht verlaat mijn mond. "Ben je nog niet moe?" Hoor ik achter me, dit keer schrik ik niet aangezien ik er al aan gewend ben "Nee jij wel dan?" "Nee ik ook niet ik dacht dat je al aan het slapen was" Hij komt naast me zitten en geeft me kusjes in mijn nek en op mijn mond en voordat ik het weet zit ik op zijn schoot met mijn benen om hem heen geslagen. Hij tilt me op en loopt naar boven en gooit me zachtjes op bed. "Je bent zwaar man" "wat verpest je het moment?"
~De rest weten jullie denk ik wel ik bespaar jullie de details~

"Ik hou van je Omar ook al ben ik zoveel vergeten, ik hou van je" "je krijgt je geheugen wel terug hoor prinses geloof me en ik hou ook heel veel van jou prinses" en we vallen samen in slaap