onvergetelijke liefde

~Hoofdstuk 46~

//perspectief Sabrina//

Als ik wakker word lig ik al in een bed. "Huh?" Fluister ik verward. Ik was toch in de auto in slaap gevallen? Wie heeft me in bed gelegd? Hoe laat is het?. Verward sta ik op en loop naar de kast waar al mijn kleren al netjes zijn opgehangen. Ik pak een setje kleren en sprint de douche in. Neem de snelste douche ooit en droog mezelf af en trek mijn kleren aan.

Ik loop naar beneden en ruik de geur van vers gemaakte pannenkoeken ik neem de geur goed in me op en loop naar de keuken. Tot mijn grote schrik staat niet Chaima in de keuken maar Adam en Rachid. "W-wat doen jullie hier?" Vraag ik geschrokken "Chaima is even naar de winkels gegaan dus we gingen maar even pannenkoeken maken" zegt Rachid trots "kunnen jullie dat?" Fluister ik zacht "zei je wat?" Vraagt Adam "het ruikt echt geweldige echt waar" Zeg ik en geef ze alle twee een luchtkus en blijf in de keuken zo praten we nog over ditjes en datjes het zijn echte lieverdjes.

Even later komt Chaima blij de keuken binnen lopen "Hallo slaapkop lekker geslapen?" Ik knik en kijk haar sneaky aan en wenk haar naar de woonkamer ze loopt naar de woonkamer toe.

"Heb je het al aan Rachid verteld?" "wat verteld?" "Je gevoelens gek" Zeg ik en por en haar arm "Nee nee dat kan ik niet dat heb ik je al verteld" Zegt ze en loopt met gebogen hoofd weer weg. Waarom begrijpt ze gewoon niet dat ze bij elkaar horen.

Ik loop weer terug en zie ze allemaal blij aan tafel zitten "Kom zitten knapperd" zegt Adam en wijst naar een stoel tegenover hem. Knapperd meent hij dit? Ik voel mezelf rood worden en leg op iedereens bord een pannenkoek. "De rest mogen jullie zelf doen " Zeg ik en kijk naar mijn pannenkoek. Ik wil de poedersuiker pakken en op dat moment wilt Adam ook de poedersuiker pakken onze handen raken elkaar aan uit schrik trek ik mijn arm weg en pak de suiker.

Nadat we hebben gegeten kijken we met zn allen een film en gaan we naar Redouan toe. Ik ga met Rachid in de auto en Chaima met Adam, je zal wel denken Huh? Juist andersom toch? Maar nee Chaima wilt niet bij Rachid in de auto omdat ze anders heel verlegen word en ik heb hetzelfde met Adam op de terug weg ga ik wel bij Adam in de auto.

Ik stap in de auto van Rachid en Rachid komt even later. "Sabrina?" "Hmm?" "Weet je of Chaima iets voor mij voelt?" Ik schrik en weet niet wat ik moet zeggen ik app Chaima om raad

S: CHAIMA RACHID DIE VROEG AAN MIJ OF IK WIST OF JIJ GEVOELENS VOOR HEM HEBT? WAT MOET IK ZEGGEN?
Ze komt snel online en ze is aan het typen.
C: OHMYGAD ZE HEBBEN HET AFGESPROKEN OM TE VRAGEN ADAM VROEG PRECIES HET ZELFDE OVER JOU
S: Ohmygadd zeg gewoon nee aub
C: zelfde Sabrina aub, komt goed
S: ja komt goed

"Uh nee ze heeft geen gevoelens uh voor je volgensmij niet" is het enige wat ik er uit krijg "Oh oke" zegt hij. Miskien hij moest eens weten hoeveel gevoelens zij voor hem heeft. De hele rit naar Redouan is het dodelijk stil niemand zegt een woord.

Aangekomen bij Redouan's huis ren ik meteen naar Chaima toe en bespring haar "Chaima ik vond het hayek zielig om te vertellen" "ik ook zijn hoofd hè hij ging bijna huilen" "Waarom moeten we nou zo een heftig verleden hebben Chaima" "het is zo voorgeschreven Sabrina als je Omar niet had had ik jou niet hè" ik knik en neem haar in mijn armen "je bent net een zusje voor mij onthoud dat he lieverd" ze knikt en knuffelt me stevig terug. We staan zo een tijdje todat we luid gekuch achter ons horen we draaien ons om en zien Redouan daar staan met Adam, Rachid en de kinderen staan. "Wat" Zeg ik droog "Ja wat" zegt Chaima daarna ze lopen weer naar binnen zonder wat te zeggen en Chaima en ik kijken elkaar verward aan.

Nadat we nog met de kinderen een minions hebben gekeken besluiten we maar om naar huis te gaan ook de kinderen gaan mee. "Ey Chaima kom we gaan nog met zn alle horror film kijken als de kinderen slapen bij jouw thuis" zegt Rachid ze knikt en we lopen naar de auto's ik ga dit keer met de kinderen bij Adam en Chaima bij Rachid.

"Jongens welterusten " Zeg ik en geef ze een voor een een kus op hun hoofd "welterusten mama" zeggen ze tegelijk

Ik loop naar beneden en hoor stemmen uit de kamer komen van de logeer kamer ik weet dat het niet goed is om af te luisteren maar ik doe het toch "maar broer je wilt niet weten hoe veel ik van Sabrina hou" hoor ik Adam zeggen. Oh nee dit kan echt niet ik kan me niet weer binden, aan iemand niet weer, ik mag niet weer dezelfde fout maken.
Ik ren de trap af en ga meteen naar Chaima en vertel haar wat ik gehoord heb. "Dat is toch juist goed?!" "Nee ik kan me niet weer binden aan iemand Chaima, het is verwarrend voor de kinderen" Zeg ik en zucht de deur gaat open en Adam en Rachid komen met een big smile binnen. "Wat hebben hun?" Fluister ik tegen Chaima ze haalt haar schouders op en nipt van haar thee.

"Oke welke film gaan we kijken dan?" Vraagt Chaima "ik heb eerlijk gezegd geen zin in horror meer in komedie" Zeg ik daarna "Uh dan kijken we gangsterboys oude maar grappige film" zegt Rachid we stemmen in en starten de film.

Na huilen van het lachen is de film afgelopen. "Sabrina jouw lach hè" zegt Chaima en lacht zich rot ik kijk haar met een rood hoofd aan en drink nog wat van mijn aloë vera.

Na een tijdje sta ik op en zeg dat ik ga slapen ik loop naar boven en doe mijn dagelijkse avond routine en stap in bed. Weg van het leven vol moeilijke keuzes.