Ο ΑΠΑΓΩΓΕΑΣ ΜΟΥ

2

Όταν βγήκα έξω, ο λαμπερός ήλιος με τύφλωσε, έτσι φόρεσα τα γυαλιά ηλίου μου και συνέχισα το δρόμο μου. Το σπίτι μου βρίσκεται σε απόσταση δεκαπέντε λεπτών από το κέντρο της πόλης όπου βρίσκονται τα μαγαζια με ρούχα της ηλικίας μου, οπότε δεν χρειάζομαι μεταφορικό μέσο για να φτάσω.

Η διαδρομή κύλησε ήρεμα και πριν το καταλάβω είχα φτάσει στο αγαπημένο μου μαγαζί. Μπήκα μέσα και κατευθύνθηκα στο τμήμα με τα φορέματα. Δοκίμασα αρκετά, πριν αποφασίσω να αγοράσω ενα mini μαυρο φορεμα με περίτεχνη πλάτη. Αφού πλήρωσα, βγήκα από το μαγαζί και άρχισα να περπατάω προς το σπίτι. Η αγορά είχε αρκετό κόσμο σήμερα, κυρίως νεολαία που καθόταν στις καφετέριες.

Χαζεύοντας τους περαστικούς γύρω μου, δεν άργησα να φτάσω σπίτι. Η ώρα ήταν δυόμιση, που σημαίνει ότι ο Γιάννης είχε γυρίσει από τη δουλειά, αλλά ευτυχώς είχα ακόμα μισή ώρα μέχρι το μεσημεριανό.

"Ήρθα." Ανακοίνωσα μόλις μπήκα μέσα.

"Καλώς ήρθες." Ακούστηκε η φωνή του Γιάννη. "Που ήσουνα?" 

"Είχα βγει για ψώνια. Χρειαζόμουν κάτι για να βάλω στο αποψινό πάρτυ." Του υπενθύμισα.

"Ποιό πάρτυ?" Ρώτησε.

"Το πάρτυ της Αλεξίας για την αποφοίτηση. Σου το έχω πει εδώ και καιρό και είπες πως μπορώ να πάω." Ελπίζω να μην αλλάξει γνώμη τώρα.

"Ααα ναι, τώρα θυμάμαι." Είπε και άφησα να μου ξεφύγει ένας  αναστεναγμός ανακούφισης. "Πως σκοπεύεις να πας εκεί?"

"Εμμ...να..." ψέλλισα "σκεφτόμουν μήπως πάρω το αυτοκίνητο."

"Τι??? Δεν υπάρχει περίπτωση να πάρεις το αυτοκίνητο!" Αναφώνησε.

"Μα γιατί? Αφού έχω δίπλωμα." Είπα.

"Γιατί το λέω εγώ!" Ο τόνος της φωνής του έδειχνε πως δεν θα υποχωρούσε οπότε θεώρησα καλύτερο να μην συνεχίσω τη συζήτηση.

"Ελατε για φαγητό." Φώναξε η Πηνελόπη γλυτώνοντας με από οτι θα επακολουθούσε. Ευτυχώς Παναγία μου έκανε και κάτι σωστό αυτή η γυναίκα.

Όταν όλοι είχαμε σερβιριστεί, η Πηνελόπη κάθισε κι εκείνη στη θέση της και άρχισε να συζητάει με τον Γιάννη και τη Στέλλα περί ανέμων και υδάτων. Δεν παρακολουθούσα την κουβέντα τους μέχρι που ο Γιάννης με ρώτησε τι ώρα ξεκινάει το πάρτυ.

"Στις οκτώ." Απάντησα και συνέχισα να τρώω.

"Και πώς θα πας τελικά?" Συνέχισε τις ερωτήσεις.