Αργά το απόγευμα ακούστηκαν μερικά χτυπήματα στη πόρτα και δυο δευτερόλεπτα αργότερα η Νεφ μπήκε στο δωμάτιο μου.
"Εππ Ειρήνη θα έρθεις στο καθιστικό να δούμε ταινία?" Με ρώτησε.
"Εμμ δεν ξέρω. Δεν έχω και πολλή όρεξη." Απάντησα.
"Έλα τώρα δεν μπορείς να κλείνεσαι εδώ μέσα όλη μέρα!" Με μάλωσε. "Θα έρθεις μαζι μου κάτω να δούμε ταινία, πάει και τελείωσε!"
"Καλά." Είπα απρόθυμα και σηκώθηκα από την καρέκλα του γραφείου στην οποία καθόμουν.Κατάλαβε το λόγο που δίστασα. "Μην ανησυχείς, ο Μιχάλης είναι με τα παιδιά, δεν θα μας ενοχλήσουν." Με καθησύχασε. Της είχα πει πως ένοιωθα και τι έγινε μεταξύ μας όπως επίσης για τις προηγούμενες σχέσεις που έκανα και την απαίσια κατάληξη τους.
Με πήρε απ' το χέρι και με κατέβασε σηκώτη μέχρι το καθιστικό. Έπειτα, έβαλε τη ταινία να παίξει. Ήταν ωραία, ρομαντική. Κρίμα που αυτά τα πράγματα δεν συμβαίνουν στην πραγματικότητα.
Με τα πολλά πολλά πέρασε η ώρα και είχε πέσει η νύχτα. Αποφασίσαμε να γυρίσουμε και οι δύο στα δωμάτια μας. Πρότεινα στη Νεφέλη να έρθει στο δικό μου να τα πούμε λίγο άλλα αρνήθηκε λέγοντας πως είναι κουρασμένη. Κρίμα, τότε υποθέτω πως θα πέσω νωρίς για ύπνο.
Ανέβηκα τις σκάλες και άνοιξα τη πόρτα της κρεβατοκάμαρας μου. Κατευθύνθηκα στην απέναντι πλευρά για να κλείσω τα παντζούρια όταν η πόρτα έκλεισε και άκουσα το κλειδί να γυρνάει στην κλειδαριά. Γύρισα απότομα και είδα τον Μιχάλη να στέκεται μπροστά μου.
"Τι κάνεις εσύ εδώ? Γιατί κλείδωσες?" Ξαφνιάστηκα με τη παρουσία του. Δεν περίμενα να τον δω, ειδικά μέσα στο ίδιο μου το δωμάτιο.
"Ήρθα επειδή έχω μερικά πράγματα να σου πω." Είπε αποφασιστικά.
"Δεν νομίζω ότι έχουμε κάτι να πούμε." Λέω αδιάφορα. Ναι λες και μέσα σου δεν καίγεσαι να μάθεις τι θέλει.
"Σε παρακαλώ, δωσ' μου λίγο χρόνο να σου εξηγήσω." Βηματίζει προς το μέρος μου ενώ εγώ πηγαίνω προς τα πίσω.
"Μιχάλη σε παρακαλώ φύγε. Δεν θέλω να μιλήσουμε."
Συνεχίζει να έρχεται προς εμένα, και εγώ μετακινουμέ αργά μακριά του μέχρι που φτάνω στο τοίχο. Τοποθετεί το ένα του χέρι αριστερά και το αλλο δεξιά μου και με παγιδεύει ανάμεσα τους. Προσπαθώ να ξεφύγω αλλά με ακινητοποιεί κολλώντας το κορμί του πάνω στο δικό μου.
BẠN ĐANG ĐỌC
Ο ΑΠΑΓΩΓΕΑΣ ΜΟΥ
Lãng mạn"10 χρόνια δυστυχίας. 10 χρόνια παγιδευμένη σε μια οικογενεια που στερεί την ελευθερία μου. Θελω να φυγω, να ξεφύγω από τη μίζερη ζωή μου." Αυτή είναι η μοναδική επιθυμία μιας κοπέλας που σύντομα θα καταλάβει ότι πρέπει να προσεχείς τι εύχεσαι γιατί...