Ο ΑΠΑΓΩΓΕΑΣ ΜΟΥ

19

Καθόμασταν με τη Νεφέλη και τρώγαμε πρωινό στη κουζίνα. Ήμασταν μόνες μας, τα αγόρια είχανε βγει να κάνουν κάποιες δουλειές.

"Βαριέμαι." Ανακοίνωσα ενώ έπινα μια γουλιά απ' τον καφέ μου.

"Κι εγώ." Συμφώνησε.

"Τι λες να κάνουμε σήμερα?" Ρώτησα.

"Νομίζω έχω μια ιδέα." Είπε με νόημα. "Σκέφτεσαι αυτό που σκέφτομαι?"

"Ψώνια?"

"Ψώνια!"

Αφού φάγαμε και μαζέψαμε το τραπέζι, πήγαμε η καθεμία στο δωμάτιο της να ετοιμαστούμε.

Αποφάσισα να φορέσω ενα ψηλόμεσο μαύρο σορτσάκι με μια λιλά μπλουζα και μαύρα Vans. Βούρτσισα τα μαλλιά μου, πήρα τη τσάντα μου και ήμουν έτοιμη να φύγω.

"Νεφέλη, είσαι έτοιμη?" Φώναξα καθώς κατέβαινα τη σκάλα.

"Ναι, έρχομαι, τώρα." Απάντησε.

Λίγα λεπτά αργότερα, εμφανίστηκε κι εκείνη.

"Πάμε?"

"Πάμε."

***

"Λοιπόν, έχεις κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σου ή απλά θα δεις τι σου αρέσει και θα πράξεις αναλόγως?" Τη ρώτησα καθώς περπατούσαμε προς το κέντρο της πόλης.

"Βασικά ψάχνω κάτι για να βάλω σ' ένα ραντεβού, αλλά δεν ξέρω τι ακριβώς θέλω. Εσύ?"

"Εγώ χρειάζομαι μάσκαρα και ένα λευκό μανό γιατί μου τελείωσε."

"Ωραία, τότε πάμε πρώτα σ' ένα μαγαζί με καλλυντικά."

Μπήκαμε στο κοντινότερο beauty store και αγόρασα το βερνίκι και τη μάσκαρα που ήθελα. Έπειτα, κατευθυνθήκαμε προς το αγαπημένο μαγαζί με ρούχα της Νεφέλης.

Η πωλήτρια μας καλωσόρισε και ρώτησε αν χρειαζόμασταν βοήθεια. Τη διαβεβαιώσαμε πως μπορούμε και μόνες μας, οπότε έφυγε κι εμείς αρχίσαμε να ψάχνουμε το τέλειο outfit για το ραντεβού της Νεφ.

Κοιτάζαμε αρκετή ώρα στο τμήμα με τα φορέματα αλλά δεν βρίσκαμε τίποτα καλό. Ύστερα, πήγαμε προς τις φούστες.

"Έλα να δεις αυτήν!" Αναφώνησα ενθουσιασμένη.

Με πλησίασε και της έδειξα τη φούστα που κρατούσα. Ήταν φλοράλ, με γαλάζια λουλούδια να φαίνονται έντονα πάνω στο άσπρο ύφασμα.