Ο ΑΠΑΓΩΓΕΑΣ ΜΟΥ

29

Το τραγούδι είναι το All of the stars του Ed Sheeran.

Δύο μέρες μετά έγινε η κηδεία της. Ήταν απλή, λιτή όπως ήταν κι εκείνη. Χωρίς πολύ κόσμο, μόνο εμείς και μερικοί συμφοιτητές της, που έκανε παρέα.

Οι θετοί γονείς της δεν ήρθαν. Ενημερώθηκαν για το θάνατο της αλλά αποφάσισαν να μην έρθουν. Δεν νοιάστηκαν.

Ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Ας την αποχαιρετήσουν για τελευταία φορά αυτοί που την αγαπούσαν πραγματικά.

Ανάμεσα στους παρευρισκόμενους υπήρχε κι ένα αγόρι που κανείς μας δεν είχε ξαναδεί. Κοιτούσε τον τάφο κλαίγοντας, φαινόταν συντετριμμένος. Δεν ήξερα το γιατί, θα μάθαινα όμως. Αν ήταν τόσο σημαντικός για την κολλητή μου, έπρεπε να ξέρω.

Τον πλησίασα προσεκτικά για να μην τον τρομάξω.

"Γειά." Είπα.

Γύρισε και με κοίταξε. Τα καστανά του μάτια ήταν κατακόκκινα. Δεν μίλησε. Επέστρεψε το βλέμμα του στο φρεσκοσκαμένο χώμα.

"Γνωριζόσασταν?" Ρώτησα.

"Ναι... Όχι πολύ καιρό όμως. Εσύ? Ήσασταν φίλες?"

"Ναι, κολλητές. Μέναμε μαζί."

"Η Ειρήνη σωστά? Μου είχε πει πολλά για σένα." Χαμογέλασε αμυδρά. "Είμαι ο Άγγελος. Ήμουν...εμμ...φίλος της."

"Χάρηκα για τη γνωριμία Άγγελε. Έστω κι αν γίνεται κάτω από αυτές τις συνθήκες."

"Είναι κρίμα που πέθανε. Ήταν πολύ νέα, είχε τόσα πολλά ακόμα να δει, να βιώσει. Ήταν τόσα πολλά αυτά που δεν πρόλαβα να της πω." Ένα δάκρυ κύλησε ξανά στο πρόσωπο του.

"Φαίνεται πως εσείς οι δύο ήσασταν κάτι παραπάνω από φίλοι." Σχολίασα.

"Δεν ξέρω για κείνη, μα εγώ ναι, ήθελα να γίνουμε κάτι παραπάνω. Ήμουν ερωτευμένος μαζί της! Έψαχνα ευκαιρία να της το πω, να μάθω τι νοιώθει για μένα αλλά δεν πρόλαβα. Και τώρα, τώρα έχει φύγει, είναι πολύ αργά πια. Δεν θα μάθω ποτέ."

"Πιστεύω πως κι εκείνη ένοιωθε το ίδιο. Μπορούσα να το καταλάβω κάθε φορά που μιλούσε για σένα, δεν σε έβλεπε απλά φιλικά." Προσπάθησα να τον παρηγορήσω. Ξέρω πως είναι να χάνεις κάποιον που αγαπάς, σε καταστρέφει.

"Δεν έχει σημασία πια. Δεν αλλάζει κάτι. Δεν πρόκειται να την έχω ποτέ. Είναι νεκρή και πρέπει να το αποδεχτώ αυτό. Πρέπει να την ξεχάσω και να συνεχίσω τη ζωή μου. Είναι καλύτερο για όλους." Και λέγοντας αυτά, απομακρύνθηκε, αφήνοντας με μόνη μου, να σκέφτομαι όσα ειπώθηκαν.