1. Bölüm

26.8K 770 176
                                    


"Yeniden iyi biri olmak mümkün."



Bölüm Şarkısı: Teoman- Mavi kuş ile Küçük Kız




Algılayamadığım bazı dış sesler sayesinde gözlerimi bu boğucu yaz sabahına araladım. Sesin sahibini tek gözüm kapalı ararken karşımda bana uzaylıymışım gibi bakan annemi görmem her şeyi açığa kavuşturdu. Ve tabi ki neden öyle baktığını da. Paspal ve dağınık göbek adım olabilirdi tabi böyle biri olacağımı önceden tahmin edebilselerdi. Başımı zorla yastığımdan kaldırırken fısıldadım.

"Günaydın sultanım."

"Sana da günaydın kızım." dedikten sonra odamın perdelerini aralayan annem, güneş ışığını içeriye buyur ettikten sonra kapıya doğru yöneldi.

"Kahvaltı için balkonda seni bekliyoruz."

Bekletmeyi sevmediğim için yüzümü yıkayıp hızlıca balkona yöneldim. Elindeki gazetesini bir kenara bırakıp bana gülümseyen babamla da günaydın rutinimizi atlayıp kahvaltıya geçtik.

Annemle babamın iki yıl önce emekli olduğu varsayılırsa annemin henüz bu duruma alışamadığını biliyordum. Belli bir rutine binen günleri ve hayatı varken şimdi tamamen boştu. Bu durum bizi yazlıkta daha fazla vakit geçirmeye itiyordu. Annemi suçlayamazdım, her ne kadar belli etmese de onu anlayabiliyordum. Zaten bu yüzden Akçay'da olabildiği kadar fazla zaman geçiriyorduk. Burası aileme göre tam bir cennet sayılırdı. Yalancı dünyada ki yalancı cennet...

Haziranın başı gibi gelir, eylülün sonlarına doğru tekrar Ankara'nın gri havasına kucak açardık.

Ben önümde ki tabağıma bakarak bunları düşünürken hala kimsenin düşüncelerimi bölmemiş olması dikkatimi çekti ve yüzlerine baktım.

"Söylemek istediğiniz bir şey mi var?"

Bu sorum babamla annemin karşılıklı bakışmasına neden olmuştu. Ben sorduğum sorunun cevabını çoktan alırken yinede açıklamaları için beklemeye başladım.

"Bu yaz Ankara'ya erken dönsek diyoruz."

Annemin sözleri ona dönmeme neden olmuştu. Sesi bilgi vermekten çok rica eder gibi çıkmıştı. Tepkimi bekliyorlardı ben ise böyle düşünmelerinin nedenini öğrenmek istiyordum.

Kısa bir öksürükten sonra babam lafa girdi.

"Sabah emlakçıyla görüştük. Boş evimiz için kiracı olduğundan bahsetti."

Durumu şimdi anlamıştım. Ankara'da kendi evimiz haricinde bir evimiz daha vardı. Uzun süredir kiraya vermek için uğraşıyorduk ama bir türlü denk gelmemişti. Şans bu ki tüm kış boş duran eve yaz tatilinde kiracı çıkmıştı.

Hayatta ki şansım göz önünde bulundurulursa buna hiç şaşırmamıştım. Pekala ailemin bu fırsatı kaçırmak istemediğini adım gibi biliyordum. Son zamanlarda maddi olarak sıkıntıya girmiş gibi duruyorduk ve bu kira olayı iyi olabilirdi.

Bunu bildiğim için reddetmeyi bir kez bile düşünmeyerek sakince konuştum.

"Yeni kiracı kulağa oldukça hoş geliyor."

SON YALANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin