Artık 100 kişilik bir aile olduk!
Yalın bu sefer beni geri itmedi.Hatta o da sarıldı.Sımsıkı.Birkaç dakika öyle durduktan sonra içeri geçtik ve koltuğa oturduk.Yalın söze başladı.
''Rüya noldu?''
''Üvey annemle babam ayrıldı daha ne olsun?Babam Antalya'da ben de burada üvey annemle kalıyorum ve 3 gün sonra müzik yarışması var!'' hıçkırarak söylemiştim bunları.Ve ağlayarak.Yalın bana döndü ve göz yaşlarımı sildi.Elleriyle yanaklarımı okşarken konuşmaya başladı.
''Şşşt,ağlama.Sana ağlamak hiç yakışmıyor.Sen bunlara üzülüyorsun ama insanlar nelerle başa çıkıyor Rüya.Sen güçlü bi kızsın ve bunların üstesinden gelebileceğine eminim.Sana kendi hayatımı anlatmama ne dersin?''
Bu iyi bir fikir olabilirdi.Olumlu anlamda başımı salladım.
''Ben daha 5 yaşındayken annem babam ve beni bırakıp gitti.Babam bir işte çalışmadığı için evi geçindiremiyorduk.Babam iş aramaya başladı.Sonunda bir iş bulduğunda ben 6 yaşıma gelmiştim.Bulduğu iş ise çaycılıktı ve iyi para kazanamıyordu.Sadece müşterilerden bahşiş alabilirse bunu eve getiriyordu.O kadar az parayla kirayı ödeyemiyorduk tabi.Sonra ben de çalışmaya başladım.Babamla aynı çay ocağında.Ama olmuyordu.Bu kadar parayla ev geçindirilmiyordu.Ben 12 yaşıma gelene kadar babamla böyle idare ettik ama artık bu para yetmez olmuştu.Zaman geçtikçe geçim zorlaşıyor tabi.Neyse.Babam inşaatta çalışmaya başladı.Sırf beni okutmak için.Bense çay ocağında devam.Babam 3 yıl inşaatta çalıştı.Ben artık büyümüştüm.15 yaşındaydım ve okul masraflarım gittikçe çoğalıyordu.Sonunda babam bunun yükünü kaldıramadı ve o da beni terk etti.3 yıldır tek başıma yaşıyorum.18. yaşımı tek kutladım.Geçen gün sen bana geldiğinde içerideki annemdi.Beni terk eden annem.Affetmedim onu.'' Yalın son kısımlara doğru hüzünlenmişti.Onu teselli etmeliydim.Tekrar ona sarıldım.
''Ağlama Yalın.Ağlamak sana da yakışmıyor.'' dedim ona.O da beni onaylarak
''Haklısın.Beni terk eden birileri için ağlamayacağım.'' dedi.Şimdi keyfim yerine gelmişti.Artık ona istediğim konuyu açabilirdim.
''Yalın,müzik yarışmasına en az 2 kişi katılabiliyor.Ben de düşündüm ki,sen ve ben birlikte katılabiliriz.''
''Ne!Ama ben herhangi bir müzik aleti çalmayı bilmiyorum.''
''Boşver ben biliyorum.Ben çalarım ve ikimiz söyleriz.Olur mu?''
''Rüya olmaz.Şey...B-benim...''
''Evet senin?''
''Sahne korkum var!'' Bu beklenmedik bir durumdu.Napıcaktım şimdi ben?
''Yalın korkularının üstüne gittikçe onları yenersin.Benim için yap lütfen.'' diye adeta yalvardım ona.
''Rüya olmaz.Zorlama lütfen.''
''Yalın tek başıma kabul etmezler ki beni!'' dedim sinirlerime hakim olmaya çalışarak.
''Ya olmaz.Yapamam.'' Bu sözün ardından Yalın'ın arkasına geçtim ve ellerimle gözlerini kapadım.Ardından gülerek sordum
''Şimdi yapıcak mısın?''
''Hayır.'' Onu gıdıklamaya başladım.Ve yeniden sordum.
''Ya şimdi?''
''Hayır.Yapmayacağım.Yeter.Dur artık.'' Kahkahalar attığı için cümleleri kesik kesik çıkıyordu.
''O zaman gıdıklamaya devam Yalın Bey.Kabul edene kadar gıdıklayacğaım.'' dedim ve gıdıklamaya devam ettim.
''Tamam.Yapacağım.Dur.'' Sonunda Yalın benimle sahneye çıkmayı kabul ettiğinde sırıttım.Ardından
''Yola geliyorsun.'' dedim zaferle.Sonra o da beni gıdıklamaya başladı.Ben kahkahalar arasında yerde yatarken o beni gıdıklıyordu.Gıdıklamayı bırakmadan konuştu ama kendi kahkalarımdan dolayı onun konuştuklarını zar zor anlıyordum.
''Sahnede söyleyeceğimiz şarkıyı ben seçeceğim tamam mı?Bunu onaylamadan ben de seni bırakmıyorum.Her şey karşılıklı Rüya.'' dedi ve sırıttı.
''Tamam.Sen seçersin.Ama gıdıklamayı bırak.'' dedim kahkalarımın arasından.O da beni bıraktığında gülmekten karnım ağrıyordu.Muhtemelen onunda ağrıyordu ki bana
''Biraz dinlenelim.'' diye bir teklif sundu.Ben de olumlu anlamda kafa sallayıp koltuğa oturudum.Aslında yayıldım da diyebilirdik.Çünkü nerdeyse bütün koltuğu kaplamıştım.Yalın da bunu görüyordu.
''Yana kay prenses.Sarayda değilsin.'' dedi şakayla karışık.Ben de dediğini yapıp biraz kaydım.Yalın'da oturduğunda konuşmaya başladım.
''Eee,hangi şarkıyı seçmeyi düşünüyorsun?''
''Daha karar veremedim.Bekle müzik CD'lerimi getireceğim.Oradan bakarım.Sen de televizyon falan izle işte.'' deyip üst kata çıktı.Birkaç dakika sonra elinde kocaman bir kutuyla geri döndü.İçimden ne çok CD'si varmış diye düşünmeden edemedim.
Koltuğa oturdu ve CD dolu kutuyu sehpaya yerleştirdi.Sehpayı da biraz koltuğa yaklaştırdıktan sonra kutuyu açtı ve içini karıştırmaya başladı.Sonunda bir CD'yi eline aldı ve
''Bu.'' dedi.CD'yi dinlemeye başladık.Şarkının ismi ''Aşkla Aynı Değil'' di.Şarkıyı sonuna kadar dinledik.Şarkı bitince Yalın'a
''Derin bir aşk acısı mı seziyorum sanki?'' dedim.
''Doğru tahmin Rüya.Derin'i özlüyorum.Onunla çok güzel vakit geçirirdik.Ama bie gün beni terketti.O gün tam 1 saat ağlamıştım.Onun için.Bu şarkı onun en sevdiği şarkıydı.Dinledikçe onu hatırlıyorum.Aynı zamanda benim duygularımı da yansıttığına göre bu şarkıyı söyleyeceğiz.'' dedi Yalın.Onu anlıyordum.Ben de yaşamıştım bunu çünkü.Ama şimdi duygusala bağlayıp gerilmeye gerek yoktu.Ortamı gevşetmeye çalışarak
''Hadi çalışalım.'' dedim.(Şarkıyı dinleyerek okursanız daha iyi olur.Gülben Ergen ft. Oğuzhan Koç-Aşkla Aynı Değil)
Senin adın aşkla aynı değil
Kimseye bitene değin sabretmem
Geri adım atmak hiç bana göre değil
Üzgünüm ölene değin affetmem
Elimde bi tek gururum
İçimde biten umudum
Yüzümde bir kaç çizgi daha
Akıl hep seni unutur elbet
Yüreğime desem hep ha gayret
Teselliler yetmez bana
İnanmam kim bile bile yok sayar tüm hatalarını, ben saydım
Göz göre göre gittiğin o kör kuyuları sana anlattım.
Bir bilene sor gözyaşı biter mi, bi gün akar bi gün dinmez mi?
Harcadığın bir ömür sana yetmez mi?
Şarkıyı söylerken bazı yerlerde Yalın'ın da bana eşlik ettiğini fark etmiştim.Sesi de harikaydı.Sahnede kendini tutamayıp şarkıyı söylerse her şey mükemmel olacaktı.Bu duygularımı ona belirtmeliydim.
''Yalın sesin harikaydı!Bence sahnede de şarkı söylemelisin.'' dedim ona.O da bana
''Belki olabilir.'' şeklinde cevap verdi.
''Yalın çok teşekkür ederim!'' diye boynuna atladım.Ona biraz sarıldıktan sonra uzun süre sessizlik oldu.Sessizliği bozan Yalın oldu.
''Çıkma teklifin hala geçerli mi?'' İşte bunu hiç beklemiyordum.Yalın benimle çıkmak istediğini belirtiyordu.İlk başta beni reddetmişti.Biz onla ne ara barışmıştık ki?Hep kavga etmiştik ama şu an iyi anlaşıyorduk.Ne ara barışmıştık?Ama şu an bunların önemi yoktu.YALIN BANA KISMEN ÇIKMA TEKLİF EDİYORDU!!!
Kitap 100 okunmaya ulaşmış!Artık 100 kişilik bir aileyiz!Benimde doğum günüme 3 gün kaldı bu çok güzel bir haber.Doğum günüm yaklaşırken beni üzmeseniz ve yorum yapsanız?100 okunmaya ulaştığımız için beklediğiniz sahneyi de yaptım;Yalın Rüya'ya çıkma teklif ediyor.Beni kırmayın ve yorum yapın tamam mı :)
![](https://img.wattpad.com/cover/46750440-288-k166521.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yalın'ın Rüya'sı #Wattys2016
Teen FictionRüya'nın babasının şirketi hiç beklenmedik bi anda çöküşe geçer. Bu sırada Rüya'nın başına moral bozucu olaylar üst üste gelir. Ve o kötü kız,yolda gördüğü bi çocuğa aşık olur. Bir ilişkiye girdiklerinde Rüya yavaş yavaş değişir. İçinde tuttuğu her...