IŞIK...

-7-

İyi okumalar...

Üstümü düzeltip çıktım odadan. Kapının yanındaki konsoldan anahtarı alıp çıktım evden. Tabii ki evde anahtar vardı ve azıcık zekiyse konsolun çekmecelerine bakardı.

Arabaya binip arabadaki alışılmadık kokuyu içime çektim. Nasıl bir kız bu! Arabamı bile ele geçirdi resmen! Şimdi ben sinirlenmeyeyim de ne yapayım! Allah'ın cezası.. Eylül'ü de bıraktım orada. Miniğim o hamile haliyle bir de Murat'la uğraşacak! Aslında Murat'ın ona gözü gibi bakacağını biliyorum ama yine de korkuyorum. Ona benden iyi kimse bakamaz diye düşünüyorum. Çünkü ben hep böyleyim. En iyisini ben yaparmışım gibi! Oysaki öyle değil! Bak sevmeyi bile beceremiyorum!

**

Titreyen ellerimle giydim üstümü.. O ne kadar kızgın olsa da mutluydum. Çünkü korunmuyordu, korunmuyordum. Yani bebeğim olması çok olası bir ihtimal.. O farklı şeyler düşünür ben farklı şeyler! O kızar bana ama ben mutlu olurum. Çünkü ben sevdiğim adamdan bebek sahibi olurum.. Bu benim işime gelir... Tabii onu sinirlendirdiğimde ne olduğunu da gördüm. Of ama ya kasıklarım acıyor benim ya...

Aptal herif nasıl sinirliyse artık mahvetti. Ya tuhafıma giden bu adam bir kadınla yatarken cidden korunmuyor mu? Hayır böyle başkalarını da hamile bırakırsa olmaz! Ya o değil de bu adam başka kimlerle yattı kim bilir! Başka kimleri sevdi böyle!

Terbiyesiz adam!

Ben sırf senden çocuk yapmak için böyle ayıp bir yola başvurayım. Sen git istediğin gibi gez! Hayır şimdi trip atmaya kalksam.. Sen kimsin ki ona trip atıyorsun! Evime gitmeye kalksam.. Çok uzak buraya evim! Of ya kaldım böyle evin içinde sap gibi.. Ay ayrıca burası gece korkunç oluyordur ki! Hih ya o kapıdaki adamlar saldırırlarsa bana!

Bir saniye e anahtar vardır onlarda! Demek ki dışarı çıkabilirim! Üzerimi giyinip hızla kapıya koştum! Atletle durmam sorun olmaz herhalde! Kapının dürbününden bakıp ordalar mı diye kontrol ettim. Fakat görünürde kimse yoktu.

"Biri var mı?" diye seslendim. Fakat kimse ses vermedi. Ya kimse yoktu dışarıda ya da Pars hepsini tembihledi. Of Allah'ın bilinmeyen yerinde kurtlar mı var çakallar mı bilmiyoruz! Allah'ım sen koru! Ya ben acıkırsam.. Hızla dolaba gidip kapağını açtım. E burası dolu! Aptal adam aklım çıktı aç kalacağım diye! Terbiyesiz işte ne olacak!...

Hızla dolaptan atıştırmalık bir şeyler çıkarıp yedim. Of nasıl acıkmışım! Şimdi ne yapacağım ki ben evde! Sıkılırım! Televizyonda yok burada. Televizyon olmayan evde internette olmaz tabii! Derin bir nefes alıp evi gezmeye başladım. Ev üç katlı müstakil evdi. İlk katta oturma odası mutfak ve lavabo vardı. Döner merdiven ile ikinci kata çıkıyordun. Orda da üç oda bir banyo vardı. Son katta ise bir tane oda vardı. Yani bizim işi hallettiğimiz oda. Odaya girip inceledim. Kapının sağındaki duvarda bir tane daha kapı vardı ve o kapının ardında bir banyo vardı. Oda büyüktü. Kapının hemen karşısında kocaman bir yatak vardı. Kapının solundaki duvarda boydan boya büyük bir dolap vardı. Yatağın sağında ve solunda minik masalar vardı ve üzerlerinde eski abajurlardan.. Oda beyaz tonlarındaydı. Ve klasik mobilyalar vardı. Gayet güzeldi yani..

Odadaki banyoya girmeden önce dolaba yürüyüp içinde kıyafet var mı diye baktım. Ve şansıma birkaç bir şey çıktı. İşin tuhafı bedenleri çokta büyük değildi ve kıyafetler kullanılmış olmasına rağmen yeniydi. Acaba Eylül falan mı kalıyordu burada?

Banyoya girip bir güzel yıkandım. Ilık su iyi gelmişti yorgun bedenime.. Yavaş hareketlerle giydim üstümü. Sonra havluyu saçlarıma sarıp odaya geçtim. Dolabı açıp daha dikkatli inceledim içini. Erkek kıyafetleri de vardı. Pars'ın kıyafetidir diye hızla aldım elime fakat kokusu ona ait değildi. Tekrar yerine koyup diğer kapağı açtım. Burada da çarşaflar, nevresim takımları vardı. Yatağa baktım. Sonra ilerleyip üzerindeki kırışmış ve kirlenmiş çarşafı alıp yere attım. Dolaptan yeşil ve maviyi barındıran bir nevresim takımı alıp güzelce serdim. Yerdeki çarşafı alıp aşağı indim. İlk kattaki lavaboya girip çamaşır makinesini aradı. Oldukça yeni bir makine vardı burada. Belli ki birileri bu eve sürekli geliyordu. Çarşafı makineye atıp ayarlarını yaptım. Tahminen kırk beş dakika da anca yıkardı.