Amantes Amentes

Hoofdstuk 36 - Koen

Toen we eenmaal buiten waren, stond voor ons een grote tafel gedekt met allerlei verrukkelijk uitziende voedingswaren. Mijn mond viel open en het water liep me uit de mond. Ook Tineke zag er heel erg verbaasd uit. 'Kom er gezellig bijzitten' Zei de chef, terwijl hij teken deed naar de twee overige vrije stoelen. De tafel was gedekt met cupcakehouders met daarop wel tien verschillende soorten cupcake. Het snoep en de koffiekoeken konden natuurlijk ook niet ontbreken. Lachend en genietend begonnen we dan aan onze maaltijd.

Na het ontbijt gingen we nog wat genieten van ons allerlaatste dagje en natuurlijk ook van elkaar. Het was echt een heel geslaagde dag en toen we eindelijk, moe maar voldaan, in ons bedje lagen, kropen we goed dicht tegen elkaar en keken we elkaar aan. Zonder ook maar één woord te zeggen, wist ik perfect wat ze bedoelde en als het kon, zou ik mijn hele leven lang willen blijven liggen en in die mooie donkerbruine ogen kijken.

De lange, maar niet ongemakkelijke stilte, werd verbroken door Tineke: 'Ik hou van jou' Ik glimlachte en zonder te antwoorden, streek ik een verloren lok kastanjebruin haar achter haar oor. Mijn lippen vonden de hare en een tedere kus volgde. 'Ik ook van jou' Na nog een hele tijd gestaard te hebben, vielen we dan toch eindelijk in slaap...

'Koen? Tineke?' Het zachte gefluister deed mij ontwaken en het eerste wat ik zag was Tineke die in mijn armen lag. Een glimlach verscheen op mijn lippen, maar mijn blik werd naar de deuropening getrokken. 'Wat is er?' Vroeg ik vermoeid aan Brigitte. 'We moeten inpakken' Ik knikte en ze verliet de kamer. 'Nog vijf minuutjes' fluisterde ik tegen mezelf en voordat ik het wist, waren mijn ogen weer gesloten. 

'KOEN, TINEKE!' Geschokt schoot ik wakker en keek in het rond. Aan Tineke haar gezicht te zien, was ze op exact dezelfde manier ontwaakt. 'Eindelijk! Nu moeten jullie echt opstaan' Floor stond met een glimlach van hier tot in Tokio in de deuropening. Ik draaide mijn blik naar de klok en zag dat het al 10:00 uur was. Dik tegen mijn zin besefte ik dat ik moest opstaan. 'Goeiemorgen, schat' hoorde ik een zachte stem in mijn oor fluisteren. Mijn gebruikelijke ochtendhumeur verdween als sneeuw voor de zon en een glimlach speelde rond mijn lippen. 'Goeiemorgen, schoonheid' Teder drukte ik een kus op haar lippen en glimlachte. 'Waarom ben je altijd zo mooi? Door jou voel ik me altijd zo vreselijk onaantrekkelijk' Lachte ik speels. Met een frons keek ze me aan. 'Slijmerd' antwoordde ze met een gespeelde knipoog.

Lachend en opgewekt begonnen we dan toch aan ons gebruikelijk ochtendritueel, bestaande uit: Aankleden, wassen, knuffelen en nog het allerbelangrijkste, ontbijten met mijn allerliefste schat.

-------------------------------------------------------------------------------------

Omg, sorry, sorry, sorry, sorry, sorry (x 1000)!!

Ik heb echt al een hele eeuw niet meer geupload en ik schaam me nu toch wel :S (<--- dat is een beschaamde smiley)

Ik dacht eraan om misschien een tijdsprong te maken en hopelijk kan ik dan eindelijk mijn "finale" schrijven, want daar heb ik echt veel zin in :D (niet omdat het boek dan gedaan is, maar omdat ik de finale nu al geweldig vind) 

Maar ja, ik weet het, een boek van 40 hoofdstukken is een beetje kort, dus ik ga nog een tijdje verderschrijven en ik verzin nog wel wat dramatische dingetjes...

Tenzij jullie dat niet willen...

Oke dan als laatste heb ik nog een aantal vraagjes voor jullie:

1. hoeveel hoofdstukken willen jullie ongeveer in dit boek?

2. moet het vervolg dramatisch of juist niet zijn?

3. wat vond je er al van?

en 4. (geen vraag) hopelijk vergeven jullie mij dat ik zolang niet meer geschreven heb :S (<--- weer die smiley)

Xxx 

Anna