Amantes Amentes

Hoofdstuk 16 - Tineke

We zaten nog altijd naast elkaar in de zetel. De stilte werd wat ongemakkelijk dus ik vroeg: 'Heb je honger?' Koen knikte schuldig en ik vroeg: 'Is macaroni met kaassaus goed?' Hij knikte gretig en al lachend stond ik op uit de zetel en liep naar de keuken. Koen had blijkbaar besloten om muziek op te zetten want ineens hoorde ik door heel het huis muziek. 'Koen?! Wat is dat allemaal?!' riep ik lachend. Ik kwam uit de keuken en wat ik toen zag was een lachwekkend tafereel. Het was Koen gelukt om alleen uit de zetel te komen en de radio op te zetten en nu stond hij hier te dansen. Het dansen lukte niet zo fantastisch omdat hij op krukken liep, maar toch amuseerde hij zich te pletter. 'Kom mee doen, Tineke!' Ik lachte en schreeuwde boven de muziek uit: 'Eerst de pasta opzetten!' Ik liep snel terug naar de keuken en zette de pasta op het vuur. Terwijl ik terugliep naar de woonkamer deed ik mijn keukenshort uit en eenmaal daar aangekomen zag ik Koen op de grond liggen. 'Tineke, wil je helpen?' vroeg hij beteuterd. Ik moest heel erg hard proberen om mijn lach in te houden en trok hem recht. Toen hij bijna recht was schoof ik uit op de mat en belandde naast hem op de grond. Samen proestten we het uit. Na een tijdje waren we uitgelachen en ik stond recht. 'Kan je mij nu helpen?' vroeg Koen hoopvol. Ik zette mijn handen in mijn zij en zei gespeeld boos: 'Wat denk je wel dat ik ben? Je huisvrouw?' Ik liep rustig terug naar de keuken en zag nog net hoe Koen zichzelf probeerde recht te zetten. Al lachend kwam ik terug uit de keuken en hielp hem recht. 'Eindelijk' riep hij al lachend. Opeens besefte ik dat mijn pasta al veel te lang op het vuur stond. Ik spurtte naar de keuken en kon nog net de pot redden van het overkoken. De kaassaus was al klaar dus ik dekte de tafel dan maar. Twee borden, twee messen, twee vorken, twee glazen. Het voelde best goed aan om weer een tafel te dekken voor twee en niet voor één. Ik glimlachte naar niemand in het specifiek. 'Wat sta je daar te lachen?' vroeg Koen. Hij stond in de deuropening. 'Niks hoor' ik lachte en zei: 'Het eten is klaar.' Zo snel hij kon ging hij aan tafel zitten. Hij wou de lepel pakken om op te scheppen maar ik hield hem tegen. 'Ik ben de huisvrouw, weet je nog?' ik knipoogde en pakte de lepel van hem over. Daarna pakte ik zijn bord en schepte een berg pasta op. 'Genoeg?' Hij knikte en voordat ik het bord teruggaf deed ik er ook nog saus op. Ik schepte voor mezelf op en ging zitten. 'Smakelijk' 'Smakelijk!'

'Wauw Tineke, dat was echt heel lekker!' zei Koen na zijn 3e bord pasta. 'Ja dat zag ik. Je hebt veel gegeten.' We lachten allebei en Koen stond recht om de tafel af te ruimen. 'Dat is niet zo'n goed idee, Koentje, je kan nog niet eens dansen.' zei ik met een knipoog. Koen hinkelde terug naar de zetel en ik zette alle borden en glazen in de vaatwasser. Toen ik eindelijk klaar was ging ik naar Koen die zich al in de zetel had geïnstalleerd. Hij had ook de muziek al wat stiller gezet en deed teken dat ik naast hem moest komen zitten. 'Zullen we een film kijken?' Ik knikte en vroeg: 'Heb je een voorkeur?' 'Laat me is zien.' Hij pakte de afstandsbediening en ging naar het filmmenu van Telenet. Hij bladerde wat door de films wanneer ik een film zag die ik al lang wou zien: De Titanic. 'Koentje, gaan we alsjeblieft die kijken?' Ik trok een pruillip en wees naar de film. Ik zag er waarschijnlijk uit als een klein kind maar trok er me niks van aan. Hij lachte en zei: 'Is goed, maar het is wel een huilfilm.' 'Jaja!' zei ik blij en pakte de afstandsbediening van hem over. De film startte.

Na een tijdje stonden de tranen al in mijn ogen en toen de "I'm flying" scene (zie bijlage) begon, liepen de tranen al van mijn wangen. Eerst lukte het nog om in stilte te huilen maar na een tijdje werd het toch hoorbaar. Ik zag dat Koen naar me keek en hij opende zijn armen voor een knuffel. Ik gaf hem de knuffel die hij wou en was van plan nooit meer los te laten. Voorzichtig veegde hij de tranen van mijn gezicht en zei: 'Je bent veel mooier als je lacht.' Ik glimlachte. Al de vlinders in mijn buik werden weer wakker en fladderden rond. Het was zo een geweldig maar ook weer een verscheurend gevoel. Ik was nu wel zeker. Ik wou meer zijn voor Koen dan alleen vrienden. Eerst dacht ik dat een relatie onze vriendschap zou verscheuren maar ik ben zeker, hij is de man waar ik oud mee wil worden. Opeens herinnerde ik me dat hij daar waarschijnlijk niet zo over dacht en ik wendde mijn blik af. De muziek was nog altijd bezig en ze stonden nog altijd op de reling. Ik was weer aan het staren naar de tv en de tranen kwamen weer in mijn ogen. Voorzichtig schoof ik dichter naar Koen en legde mijn hoofd op zijn schouder. Hij liet het toe en legde zijn arm zelfs rond mijn schouders. Een verliefd gevoel kwam weer naar boven en ik voelde me precies een klein kind. Opeens voelde ik een vinger die voorzichtig mijn kin omhoog duwde. Ik liet het toe en na een tijdje keek ik recht in Koen zijn ogen. Voorzichtig kwam Koen dichterbij, traag, heel erg traag, maar hij kwam dichterbij. Ik bleef roerloos zitten. De vlinders waren aan het fuiven daarbinnen. Toen hij nog een 10 tal centimeters van mijn gezicht af was stopte hij. Hij wendde zijn blik af en nu deed ik wat hij bij mij deed. Ik zette mijn vinger onder zijn kin en duwde die omhoog. Een zwakke glimlach kwam op mijn gezicht en bij hem gebeurde hetzelfde. Voorzichtig kwam ik dichterbij en ik zag hoe hij hetzelfde deed. Op 5 centimeter afstand sloot ik mijn ogen en ging ineens sneller. Mijn lippen raakten teder zijn boterzachte lippen. Tijdens die paar seconden voelde het alsof ik op die reling stond waar ze ondertussen ook al aan het kussen waren. De vlinders in mijn buik waren nu echt op hun hoogtepunt gekomen en zachtjes losten onze lippen. We namen een beetje afstand en op zo'n 10 centimeter stopte ik en keek in zijn ogen. 'Tineke, ik hou van jou! Al heel de tijd dat je bij ons werkt en ...' verder kwam hij niet want ik drukte weeral mijn lippen op de zijnen. Na de kus leunden onze hoofden tegen elkaar en ik zei: 'Ik hou ook van jou.' We glimlachten naar elkaar en ik trok mijn benen in de zetel en legde mijn hoofd weer op zijn schouder. Teder legde hij een arm rond mij en trok me dichter naar zich toe. We probeerden terug naar de film te kijken.

Tijdens de hele film waren er verscheidenen keren dat er tranen langs mijn gezicht liepen, maar elke keer veegde Koen ze weg. Toen de aftiteling begon was ik echt aan het huilen. Stilletjes, in mezelf, maar toch zag hij het. Hij trok me nog dichter en gaf me en knuffel. 'Ik hou van je, Koen!' fluisterde ik.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

HEY HEY LEZERTJES, VOLGENDE WEEK BEN IK WEG DUS DAN ZAL IK NIKS KUNNEN PUBLICEREN... IK ZAL PROBEREN ER VANDAAG NOG IETS OP TE ZETTEN MAAR IK KAN NIETS BELOVEN! JE MAG OOK ALTIJD IN DE REACTIES ZETTEN WAT JE ERVAN VINDT ZODAT IK HET KAN VERBETEREN. :) x Anna