Amantes Amentes

Hoofdstuk 50 - Tineke

Ik werd wakker door het gefluit van de vogeltjes. Een rilling liep door mijn ruggengraat, omdat het toch wel behoorlijk koud was. Voorzichtig kroop ik nog wat dichter tegen Koen aan en sloot weer mijn ogen. Dat duurde niet zo heel lang, want Koen sloeg zijn arm rond mij. 'Goeiemorgen' fluisterde ik, nog altijd met gesloten ogen. 'Goeiemorgen' Ik draaide mij om en keek Koen aan. We glimlachten naar elkaar en ik gaf hem een kusje. 'Het is hier wel gezellig' Hij lachte en keek om zich heen. Het enige wat er te zien was, was het tentzeil, waarop aan de buitenkant dauwdruppels op plakten. Enkel druppeltjes liepen langs de rand van de tent naar beneden en gefascineerd bleef ik ernaar kijken. Koen veegde een lok haar uit mijn gezicht en trok me nog wat dichter. 'Ik hou van je' Ik glimlachte naar hem en kuste hem intens. 'Koen?' 'Wat is er?' Ik keek in zijn ogen en zei: 'Wil je kinderen?' Hij lachte en trok me nog wat dichter, als dat nog wel mogelijk was. 'Als jij dat wilt' Ook ik lachte nu en antwoordde: 'Tuurlijk wil ik dat' 

De meeste druppeltjes waren al van de tent gerold en voor ons werd het ook wel stilaan tijd om op te staan. Koen ritste de tent open en met mijn voeten friemelde in wat in het natte gras. Een rilling van de kou liep over mijn rug en met mijn handen wreef ik langs mijn armen. Koen had het blijkbaar gezien en zette zijn hand onder mijn knie en eentje in mijn nek en droeg me naar binnen. 'Voilà' Hij zette mij sierlijk neer en met één voet in de lucht kuste ik hem intens. 'Je bent een schat'

De klok gaf al 11:00 uur aan. Zoals alleen vrouwen dat kunnen, liep ik naar boven zonder enig geluid. Dansend door de badkamer kleedde ik mij aan en deed mijn make-up. Koen kwam binnengewandeld en gaf me een kus. 'Je ziet er zoals altijd geweldig uit' Ik gaf hem nog een kus en sierlijk sloot ik de deur op mijn weg naar buiten. Ik liep naar beneden en wou het ontbijt klaarzetten, toen ik merkte dat dat al gebeurd was. Ik kon een kleine glimlach niet onderdrukken. Ik wou me net neerzetten, toen de bel ging. Van binnen kon je het gekwetter aan de deur al horen. Met een grote zwaai zwaaide ik de deur open. 'Floor en Brigitte, wat brengt jullie hier?' Zonder pardon stapten ze alle twee binnen en liepen mij voor naar de woonkamer. 'Wat doet die tent daar?' 'Koen en ik hebben vannacht in de tent geslapen' antwoordde ik trots. 'Schat, tegen wie praat je?!' Voordat ik kon antwoorden schreeuwde Floor: 'Wij zijn het maar, hoor. We gaan Tineke heus niet ontvoeren!' 'Dan is het goed!' Hoofdschuddend stond ik het tafereel gade te slaan en ik had nu al medelijden met de buren. 'Over ontvoeren gesproken' Brigitte deed teken dat ik moest gaan zitten, wat ik ook deed. 'We vinden het alle twee heel erg dapper wat je gedaan hebt en we wilden je graag komen bedanken' Ik lachte en antwoordde: 'Alles voor mijn vrienden' Koen was ook net beneden en kwam achter mij staan. Zachtjes kneep hij in mijn schouders. 'Trouwens...' Floor had een grote glimlach op haar gezicht en ik had al een klein gevoel waar ze naartoe wou. 'Hoe zit het nu met jullie?' Koen en ik keken elkaar vreemd aan en we antwoordden: 'Hoezo?' 'Tja, je weet wel: Melanie en het winkelcentrum, toen ben je een nacht bij mij blijven slapen en ineens was je, poef, weg' Ik rolde met mijn ogen en Brigitte keek ons nogal vreemd aan. 'Dat is opgelost' Ik keek Koen liefdevol aan en gaf hem een kusje. 'Ik volg niet' zei Brigitte. Alle drie schoten we in de lach en begonnen alles uit te leggen aan haar.

'Dus toen ik aankwam was Koen daar niet, maar ik heb hem uiteindelijk toch nog gevonden' Brigitte en Floor zaten ons met open mond aan te kijken. 'Zo romantisch' zuchtte Floor. Brigitte knipperde een aantal keren met haar ogen en keek ons om de beurt aan.

We hadden nog wat gepraat over het werk en over de liefde, Floor is nog altijd single en Brigitte is nog altijd gelukkig met haar man en drie schatten van kinderen. Hun lunchpauze zat erop en ze moesten terug vertrekken naar het werk, terwijl Koen en ik nog een halve dag hadden om met elkaar door te brengen. 'En wat wilt mijn allerliefste schat vandaag nog doen?' Ik lachte lief naar hem en antwoordde speels: 'Niet naar het winkelcentrum gaan' 'Over winkelcentrum gesproken...' Koen liep naar de gang en niet veel later kwam hij terug met zes zakken. 'Mijn kleren!' gilde ik bijna uit. Blij vloog ik Koen rond de hals en gaf hem een kus. 'Je bent een schat' 'Nee, jij bent de schat' Knuffelend bleven we in de living staan.