Hadlee's POV
Two months had passed again, they are all going better now, the bts, sila Ate Isha, Quinn and Keegan.
And I can see also na mas lalong naging close si Quinn kila Keegan and also to my friends, I don't have problems with that as long as Keegan is happy, I will try to be happy for them too, this is my decision kaya dapat ko lang na tanggapin lahat ng nangyayari ngayon.
Even the issue that is spreading these past few days, Keegan and Quinn are doing well and I heard na nagkakadevelopan na sila, I'll try to be happy for them pero ang sakit pala. Ang sakit pala na kahit ako mismo napatunayan yun, it's hurt to hear those things pero ang kaya ko lang gawin ngayon ay tanggapin yun, tanggapin na wala na talaga si Keegan sakin, and he deserves Quinn.
Okay lang sana na naririnig ko yung issue na yun from my schoolmates but coming from the bts and Keegan directly? Masakit, to the extent na tiniis ko na lang na pakinggan yun, at lokohin yung sarili ko na nagkamali lang ako nang narinig, pero sino ba naman ako para lokohin pa yung sarili ko? Ako yung may kagustuhan nito, so I don't have the rights to get hurt, ako yung bumitaw, ako yung nanakit, at ako ang kumanya ng lahat ng mga to, kaya wala akong karapatan na magreklamo na bakit parang ang bilis nilang makalimot.
Ganun lang ba talaga ako kadaling kalimutan?
Flashback
Napili kong tumambay muna sa mini forest sa likod ng gym, since pinapalitan muna ng mga gardener yung mga halaman na nandoon sa rooftop kaya di muna yun pinapapuntahan sa mga students, and this spot is where Keegan and Quinn always stayed back then.
Pero parang di na rin naman sila pumupunta pa dito kasi lagi ko na silang napapansin sa cafeteria kapag napapadaan ako dun or kapag di ako nakapagbaon ng bread kaya kailangan kong bumili sa cafeteria.
Umupo agad ako sa may likod ng isang malaking puno na nasa may bandang gilid, at nilabas yung tinapay na dala ko.
Magsisimula na sana akong kumain nang may marinig akong mga boses, binalik ko naman yun sa bag ko at sumilip sa mga yun, pero napaayos agad ako sa pwesto ko nang makita kong ang bts pala yun.
Halatang kakarating lang nila dito, but they are not with Quinn, siguro may kailangan silang pag-usapan about their group.
Nanggaling ka na naman ba sa bahay nila Diem kagabi huh Keegan? Narinig kong tanong ni Damon oppa, napatigil naman agad ako dahil dun.
Oo hyung pero siguro yun na yung huli mahinang sagot ni Keegan, nagsimula naman agad na mamuo yung mga luha ko, while remembering his face habang nakatayo siya sa labas ng gate ng bahay namin kagabi.
Dati kasi kinakausap niya yung mga guard para makapasok siya sa loob but last night was different, he was just standing outside while staring at the direction of my room, pilit ko lang na tinatago yung sarili ko sa gilid ng bintana habang nakatingin sa kanya.
Kung dati halos magwala siya pero nung gabi na yun, tulala lang siya and I even stunned when I saw him smiled bago tumalikod at sumakay sa sasakyan niya.
Di ko naman alam na yun na pala yung huli, siguro kaya niya ginawa yun dahil he realized that he will let me go.
Why am I hurting like this? I didn't deserve this? Wala akong karapatang masaktan.
Bakit susuko ka na? Rinig ko namang tanong din ni Titus oppa.
Yeah, you better to quit, di ako deserving na ipaglaban, masasaktan ka lang ng paulit-ulit if you are with me, di ko kasi kayang ipaglaban ka like what you always did, mahina kasi tong babe mo, sa sobrang hina, nasaktan kayong lahat.
![](https://img.wattpad.com/cover/48188208-288-k822769.jpg)
BINABASA MO ANG
I'm A Kontrabida of My Own Story ( COMPLETED )
RandomHighest rank: #469 in Random Category ---------------------------------------------------------------------------------- At first, I only thought that the only problem about our relationship is your bestfriend. I always jealous of her, I always beca...