Submit to me Mavie

35

Chapter35: Tied

MAVIE'S

I am really busy but i managed to finished it early because I'm inspired. Everything is falling into their own respective places.
It's been a month since we got our relationship official and I must say that I really enjoyed every single day with him.

He called me awhile ago, sabi nya he will pick me up. I fixed myself before leaving my office.

Pagbaba ko nagtatakang napansin ko ang pulang carpet palabas sa glass door. Wala akong matandaan na nag utos ako maglagay nito since wala akong ineexpect na bisita.
Kapansin-pansin din ang linis ng lobby. Hindi pa ganoon kalate para maubos ang mga empleyado ko.

Nagdiretso ako sa paglalakad, naabot ko ang salaming pinto ng building ko. Kasabay ng paghakbang ko ang pa isa-isang pag bagsak ng mga kulay pink na talulot ng rosas sa kamay ko.
Inilahad ko pa ang kamay ko at may bumagsak na isang petal sa palad ko. Umangat ang tingin ko at nakita ang isang chopper nahuhulog ng mga bulaklak. Mula sa ilalim ng helicopter ay nabasa ko ang initials na..

Gdc.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Hindi ko alam ang gagawin ko. Para ba akong nawawalang bata. Naghahanap ako kung sinong pwedeng mapagtanungan ko.

Yumuko at napahawak sa dulo ng damit ko. Pero agad akong napatingin ng may pumaradang malaking truck sa harap ko.
Kinakabahan man, puno ng pagtatakang ingat at sinalubong ng tingin ang pag angat ng mga gilid truck. Iniluwa non ang mga batang nasa loob at puno ng ngiti ang mukha.

Binibini sa aking pagtulog
Ika'y panaginip ko
Panaganip ng kathang dakila
Nitong pag-iisip ko
Ang katulad mo raw ay birhen
Sa abang altar ng punong pag-ibig
O kay ganda
O kay gandang mag-alay sa 'yo

Alaala, at isip at pagod
Sa yo'y binigay ko raw
Binibini, ang aking dalangi't dasal
Dininig mo raw
Wika mo raw ay iingatan ka
Magpakailanman ang purong pag-ibig
O kay ganda
O kay ganda mag-alay sa 'yo
Hooh...

Sabay sabay na pagkanta ng mga bata. Napaluha na ako.

Alam ko kung sinong may kagagawan nito. At hanggang ngayon hinahanap parin sya ng mata ko.

Kasabay ng pagkanta ng mga bata ay ang pag tugtog ng mga nagba-violin.

Nakarinig narin ako ng bulong-bulungan. Hindi na ako nag iisa nakita ko yung mga empleyado ko na nakangiti sakin.

Kung ito man yung pagkataong iniisip ko. Alam kong sasagot ako ng Oo.

"Mavie" naputol ang pag iisip ko ng marinig ang isang pamilyar na boses.

Titig na titig ang kanyang berdeng mata sakin. Hawak nya ay isang bouquet ng bulaklak na halos 10 dosena ang dami.

"A-ano to?" tanong ko. Napaka tahimik ng mga tao sa paligid naghihintay ng konpirmasyon kung tama ba ang mga haka-haka nila sa nangyayari ngayon.

"I wanted to prepare something for you so i came up with these" casual nyang sabi saka lumakad ng konti sa harapan ko.

Iniabot nya sakin ang bulaklak. Naginginig na inabot ko ang mga iyon.

"Nagustuhan mo ba?" nakangising sabi nya.

"Well it shows wealth" biro ko

"Because I am wealthy" he said.

"i know"

"So mavie..."

Ayan nanaman ang puso ko. Ayan nanaman hindi ko nanaman makontrol nagkaron nanaman ng sariling buhay.