Uri Saranghaji Marayo

#5

Fotoğraf:Yagi Arisa
Arisa'nın ağzından
--
ShinYeonglar gideli yaklaşık 2 saat olmuştu ve salonda tek başıma takılmaktan ölümüne sıkılmıştım. Evde SeungHyun ve Daesung vardı sadece ve ikiside odalarındaydı. Odama gidip biraz manga okuma kararı aldım ama aşırı sıkıldığımdan kendimi SeungHyun'nun odasının önünde buldum. Kapıyı çalıp içeri girdim.

"Şey ben sıkıldım da acaba dvd ler nerede?"

"Eğer istersen burada izleyebiliriz?"

Yatağında yanında gösterdiği yere oturdum ve Skyfall'u izlemeye başladık.

--

"Bu filmin repliklerini ezbere bilen tek kişi olmadığımı öğrenmek eğlenceliydi."

Biraz daha güldükten sonra odadan çıkıp mutfağa doğru yürüdük ve orada Daesung'la karşılaştık.

"Sabah hastalandığını söyledin şimdi iyi misin?"

"Ah evet. Biraz dinlenince daha iyi oldum."

Daesung telefonu masaya koymuştu ve biri telefonda onunla konuşmaya çalışıyordu. SeungHyun sakince gülüp masaya oturdu ve dinlemeye başlayınca bende aynısını yaptım.

"Bu kız beni delirtti Daesung buraya gelmeli- ben mi delirttim asıl o başlattı her şeyi gel ve şu arkadaşını yanımdan al Daesung oppa!"

ShinYeong'un sinirli sesini duyunca duymayacağını düşünüp kıkırdadım.

"Sakin gülmeye kalkma Arisa seni çağırmadığım için şanslısın!"

Bir anda gülmeyi kesip dehşet bakışlarımla telefona baktım.

"Siz kavgalıysanız nasıl o kadar yakınsınız ikinizde bizi duyuyorsunuz?"

"Daesung.oppa.telefon.hoparlörde. Bu yaratığın yanına yaklaşmam bile evden çık artık. "

ShinYeong tane tane konuştuğunda Daesung aceleyle üstüne ceket alıp dışarı fırladı.

"Telefonu burada unuttuğunu farketmesi ne kadar sürer sence?"

SeungHyun'un sesine sakince cevap verdim.

"ShinYeong'un anlaması 5 saniye alıyo Daesung'a 3 veriyorum."

--

ShinYeong sinirli bir biçimde odasına girince peşinden Seungri de girdi ve saçma bağırışlar duymaya başladık.

"Yukarı çıkıp durdurmalı mıyız?"

"Bence bir şeylerin fırlatılma sesini duyduğumuzda çıkalım."

Bunu dememle çanta tarzı bir şeyin duvara çarpma sesini duyduk.

"Bir şey kırılmadığı sürece sorun yok."

Tam o anda kırılma sesleri geldi.

"Bence onları yalnız bırakalım kendileri hallederler."