#16

333 22 4
                                    

Fotoğraf: Jimin
--

Flashback

Hongkong 1. Sene

"Buraya kadar geldiğine inanmıyorum."
"Kim Shin Yeong benden kolay kaçamayacığını biliyor olmalıydın."

Gülüp omzuna vurdum Seungri Seul'a taşındığında Jimin'le tanışmıştı ve bende mecburen onların ortamına girmiştim ve Seungri -nasıl ikna ettiğini bilmiyorum- Jimin'i peşime takmıştı.

Dolabıma geldiğimde yandaki kızın dolabıyla savaş verdiğini görünce gülümseyip omzuna dokundum.

"Yardım ister misin?"
"Evet lütfen. Bu aptal kapaklar çok zor. Zaten dönem ortasında ülke değiştirmek çok zor."

Tekrar güldüm ve kapağı biraz zorlayıp şifreyi girmesini bekledim kapak açılınca bana dönüp gülümseyerek elini uzattı.

"Yagi Arisa ben."
"Kim Shin Yeong."

--
"Beni o kızla tanıştırmalısın!"
"Hayır Park Jimin! Ondan uzak durucaksın. Gözlerini oyarım senin."
"O zaman bende seni Taehyung'la tanıştırmam."

Yalandan kalbim kırılmış gibi elimi göğsüme götürdüm ve kendimi duvara attım. O sırada Arisa bana doğru gelirken Jimin ciddileşip meşhur piç gülüşünü attı.

"Ben Park Jimin. ShinYeong'un arkadaşıyım."
"Yagi Arisa"

--
"Arisa. Oyalanmayı kesip eşyalarını yerleştir. Evi temizlicez daha."

Jimin'le odanın içine girdiklerinde Jimin kendini Arisa'nın yatağına attı ve Arisa'da kıyafetlerini yere saçıp katlamaya çalıştı.

"Aynı eve taşınmak benim fikrim değildi."

Arisa dehşetle bana bakarken Jimin gülüp ona yardım etmeye çalıştı. Neredeyse 1 haftadır çıkıyolardı ve Taehyung olayında Arisa hep yanımda olduğu için onunla bir çeşit en iyi arkadaş olmuştuk.

--
"Özür dilerim. Özür dilerim. O senin yakın arkadaşın ve ben onun kalbini kırdım. Belkide ayrılmamalıydım?"
"Saçmalama Arisa. Yürümüyorsa baştan ayrılman daha iyi. Uzatsaydın haksız olabilirdin. Benden özür dilemek zorunda değilsin."

Aynı zamanda da ona sıcak çikolata yapıyordum ve beni şaşırtarak arkamdan bana sarılıyordu. Jimin'in obsesifliğinin başlayacağını ikimizde bilmiyorduk.

--
"Tanrım Kim Taehyung. Gecenin bu saatinde ne istiyorsun?!"
"Jimin ve Arisa'ya ulaşamıyorum. Başlarına bir şey gelmedi di mi?"
"Taehyung Arisa'dan sanane. Hem biz aynı evde yaşıyoruz bir şey olsa haberim olmaz mı sanıyosun?!"

Telefonu kapatıp uykuma geri döndüm. Sabah uyandığımda Arisa evde yoktu ve salonumda beni bekleyen bir Taehyung vardı.

"Dün gece gerçekten Arisa'yı kontrol etmeliydin ShinYeong."
"O nerede?"
"Seni ona götürebilirim."
"Ne istiyorsun Taehyung."
"Yapmadığımız bir şeyi değil."

Beceremediği piç gülüşünü atıp üstüme doğru gelmeye başladı.

"Polisi aramadan benden uzak dur Taehyung. VE ARİSA'NIN YERİNİ SÖYLE!"
"Sana söyleyemem ShinYeong."

Yapmacık yavru köpek suratını takınıp dudağını büzdükten sonra başparmağını dudağında gezdirip beni süzdü ve sonra tekrar göz teması kurdu.

"Ama seni oraya götürebilirim."

--
"Arisa? Arisa. Tanrım. Sana bir şey yaptı mı? İyi misin?"

Hızlıca konuşurken suratını avuçlarım arasına alıp dikkatle incelemeye çalışıyordum ama hiçbir tepki vermiyordu.

"Buradan çıkabiliriz Arisa. Bunu yapabiliriz. Bana sadece iyi olduğunu söyle."
"Buradan çıkamayız."
"Çıkabiliriz. Gittiler Arisa. İkiside gitti. Neden bilmiyorum ve sikimde değil. Buradan çıkıcaz şimdi!"

Ayağa kalktım ve Arisa'nın yükünü üstüme alarak siktiğimin klasik deposundan çıkmaya çalışırken Arisa yürüyemeyip yere düştü ve bende onu sırtıma aldım. Hiçbir kızın kendini kurtarması için bir erkeğe ihtiyaç yoktur. En iyi arkadaşları her zaman yanındadır ve emin olun yeterdir.

Arabaya oturturup sürücü koltuğuna geçtim. Ehliyetim yoktu ama genel olarak kullanmayı biliyordum. Arabayı kullanırken arada Arisa'ya bakıyordum.

"Anlat bana."
Sessizlik
"Arisa anlat bana!"
Sessizlik
"SİKTİĞİMİN ÇOCUĞU SANA NE YAPTI ARİSA."
"Düşünebileceğin ve hayal edemeyeceğin her şeyi."

Fısıltı şeklinde çıkan sesi sanki ölümüne bağırmış gibi arabada fırtına kopmasına sebep oldu. Arabayı durdurup öyle konuşmam gerektiğini biliyordum ama o sırada aklıma gelmiyordu ve sinirlendiğim için gaza daha çok basıyordum.

--
Arisa'nın o gün kaçırılması da, hafızasını kaybetmesi de benim yüzümdendi. Eğer siktiğimin kazasını yapmasaydık belki de şu an bunu yaşamayacaktık. Acı çeker ve geçerdi. Bu hakkını elinden alan bendim. En iyi arkadaşı..

Uri Saranghaji MarayoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin