Uri Saranghaji Marayo

#19

Fotoğraf : Yagi Arisa
--
Arisa'ya her şeyi medenice anlatana kadar göbeğimiz çatlamıştı ve o da bir daha ondan bir şey saklarsak öleceğimiz hakkında birkaç tehdit savurup kafamıza vurduktan sonra (ve tabiki de bana piç gülüşü attıktan sonra) odadan çıkmıştı ama bende ne iştah ne de başka bir şey kalmıştı.

"En azından ucuz atlattık."
"Kimseye söylemez di mi?"
"Arisa bu bize attığı birkaç bakıştan başka bir şey yapmaz."
"Ne bakışı?"

Arisa'nın seksi sandığı ama aslında orangutana benzeyen bakışlarını Jiyong'a atınca o kadar çok güldü ki götünü dik tutamayıp yere düştü. Tamam bu bakışları yanakları sincaba benzeyen biri yapınca daha komik oluyo olabilirdi ama bu kadar gülmekte.. Bu bir çeşit rekor diye düşünüp mutlu oldum. Jiyong'u uzun süre güldürebilen biri olarak tarihe geçmeliydim.

Biraz daha bekledikten sonra sıkılıp aç bir şekilde mutfağa ilerledim ama içeriye girmedim çünkü Arisa'yla SeungHyun kavga ediyor gibi sesler geliyordu. DaeSung'da odasından gözünü kaşıyarak çıkıp mutfağa doğru ilerlerken bana çarptı ve birkaç saniye öylece durup bana bakmadan yürümeye devam etti. DaeSung içeri girdiğinde Arisa'yla SeungHyun susmuştu ve Daesung su alıp geri odasına dönene kadar üçümüz onu izlemiştik.

"Yeong'un abisinden hoşlandığını bana ne zaman söyleyecektin?"
"Tanrım! Seunghyun! Ondan hoşlanmıyorum! En iyi arkadaşımın abisinden bahsediyoruz!"

Şaşkınlıkla olduğum yerde durdum ve Jeon'dan bahsettiklerini hazmetmeye çalıştım. Jeon ve Arisa geçmişte ufak şeyler yaşamışlardı ama bu hiçbirimizi etkilemeden sona ermişti. Bu konu neden tekrar açılmıştı ki? Oradan ayrılmaya çalışmıştım ama Arisa'nın bıkkın sesi beni oraya birkaç saniye daha çiviledi.

"Ayrılmak için bahane uydurma SeungHyun! Uydurmana gerek yok artık!"

Arisa'nın oradan çıkıcağını hissettiğimde hızlı adımlarla odama geçtim ve kahvaltı bekleyen Jiyong'un hayal kırıklığıyla dolu bakışlarıyla karşılaştım. Arisa odasının kapısını sertçe kapatınca odamdan çıktım ve Jiyong'u arkamda bırakarak Arisa'ya gittim.

Yatakta oturup yere bakarak derin nefesler alıyordu. Hayır ağlamıyordu. Arisa böyle basit şeyler yüzünden ağlamazdı. Sadece sakinleşmeye ve belki de hazmetmeye çalışıyordu. Yanına oturup yandan ona sarıldım.

"Özür dilerim. Ben mutfaktaki konuşmalarınızı duydum.."
"Tanrım! O kadar bağırıyor muydum?"
"Hayır hayır. Ben kavga ettiğinizi duyunca oradan ayrılamadım sadece."

Anladığını belirten bir ses çıkartıp bana sarılınca durumun ciddi olduğunu anladım.

"Ben sadece bu kadar çabuk ve saçma bir şekilde biteceğini düşünmemiştim."
"Görevimi elimden alma Arisa. Şuan ağlayan ben olmalıydım."

Sulu gözlerim ve tonunu koruyamadığım sesimle karşılık verdiğimde ağlamadığını belirterek kafasını kaldırıp yüzüme baktı.

"Ağlamıyorum, sadece fazla düşünüyorum.."

Derin bir nefes alıp tavana baktım ve son anda akmak üzere olan gözyaşlarımı engelledim. Durum benim için fazla dramatikti ve ben her şeye ağlayan bir insandım tamam mı?

"Eğer istersen şu saniye bu evden ayrılabiliriz. Yeni evime yerleşiriz ve ailemizden para isteyip siktiğimin sözleşmesini iptal edebiliriz. İstemen yeterli Arisa.."
"Hayır. Seninle Jiyong arasına giren kişi olmak istemiyorum."
"Sevgili bile değiliz Arisa. Neyin arasına girmekten bahsediyorsun?"
"Bu ileride olmayacağınız anlamına gelmiyor."

Derin bir nefes alıp önünde diz çöktüm ve suratını avuçlarım arasına aldım.

"Senden başka hiçbir şey umrumda değil Arisa. Tekrar Hong Kong'a gitmek istiyorum desen seninle gelirim. Üniversiteye gitmek istersen yanında olurum. Biz en iyi arkadaşız Arisa. Siktiğimin bir erkeği yüzünden seni yalnız bırakmam."

Bana sarıldıktan sonra sessizce güldü.

"Ne oldu?"
"Siktiğimin erkeği dediğin kişi GDragon."
"Evet. Geç farkettim. Çaktırma."

Biraz daha öyle durduktan sonra gözyaşlarımı tutup ayağa kalktım ve muzip bir ifadeyle Arisa'ya baktım.

"Şimdi kıçını kaldırıp bavulunu hazırla ki sana 'erkek arkadaşım bir piç' special kahvaltısını hazırliyim.