LOYAL HEARTS #2: BACK TO YOU

EIGHT

CHAPTER EIGHT
________________________________________

Nasa labas na kami ng nursing lab kung saan ginaganap ang mga return demonstrations. Hinihintay naming matapos ang isang section sa kanilang return demo. Panay ang tanong na mga kaklase ako sa kanilang mga kakilala kung masakit, anong feeling ng injection at ano ang kanilang mga grades. Karamihan sa kanila ay nakakuha ng may uno, lowest ay one point eight. Depende rin kasi kung sino ang instructor. May ibang malaki mamigay ng grade.

Nagpasama si Kelly sa'king mag cr. Nanalamin lamang ako, inipit ko ang nakatakas na bangs gamit ang hairclip samantalang nagmamadaling pumasok si Kelly sa cubicle.

"Shit! Feel ko meron ako!"

Mabuti nalang at kami lang ang tao dito sa cr. Umalingawngaw sa lakas ang boses ni Kelly!

"Wala kang dala?" umupo ako sa sink. Palaging malinis ang cr dito sa seventh floor dahil kaunti lang din ang gumagamit dito. Ang ginagamit ng karamihan ay ang  cr sa third floor  kundi naman ay sa ground.

"Wala. Meron ka?" nababahala niyang tanong. Rinig ko ang pagbukas niya ng lid ng bowl.

"Si Noemi palaging may dala yun." sabi ko. "Tawagin ko?"

"Oo please. Meron talaga ako. Buti nalang hindi tumagos, puti pa naman ang uniform."

Bumaba ako sa sink at hinanap si Noemi na mabilis kong natagpuan, kakuwenthan niya ang isa niyang kagrupo. Binulong ko sa kanya ang panghihingi ko ng kailangan ni Kelly. Tawang tawa siyang kumuha sa kanyang bag at palihim na binigay sa'kin.

"Kelly ." tumiyad ako at inabot sa kanya ang napkin sa ibabaw ng pinto.

"Thanks."

Tinignan ko muli ang sarili sa salamin. Hindi ako nakapaglagay ng eyeliner ngayon kaya halata ang medyo singkit kong mga mata. Sa course namin, pinaglalagay kami ng light make up para hindi daw kami magmukhang matamlay kesa sa aming mga pasyente. Pati sa school pinaglalagay kami para masanay.

Dinukot ko ang palagi kong dala na peach lipstick sa breast pocket. Saktong pagkatapos kong maglagay ay ang paglabas ni Kelly sa cubicle.

"Ang ganda..."nang-aasar siyang tumingin sa'kin sa salamin. "kaya ka pala inaya ni Azriel na maging partner niya." kiniliti niya ako sa tagiliran.
Taka akong lumingon sa kanya. Wala akong kinuwento sa kanila. At mas lalong wala akong sinabi!

"Akala mo hindi namin alam? Pinigilan lang naming asarin ka uy! Pero deep inside, nangingisay na kami sa kilig!" niyugyog niya ako at sinabayan niya ng talon at tili. "Si Azriel na mismo ang nag-aya sa'yo! Di ko kinaya shet!"

"Shh! Umabot na sa ground floor ang boses mo!" saway ko sa kanya. Inayos ko muli ang pagkakaipit ng aking buhok. Muling tumakas ang bangs ko dahil sa pagyugyog niya.

"Di ko lang talaga kayang itago. Anong feeling?" nangingiti niyang tanog habang nilulugay ang basa niyang buhok. Sumingaw ang bango ng kanyang shampoo.

"Feeling? Okay lang. Wala." kaswal kong sabi. Pero sa totoo lang, awkward. Kasali na doon ang bigla at hindi makapaniwalang pakiramdam. May pagkakataong naawa ako sa mga babaeng tinanggihan niya. Pero kapag naalala ko ang pang-iirap nila sa'kin, nasasabi ko nalang na buti nga sa kanila.

"Hmp!" bahagya niya akong tinulak gamit ang kanyang baywang "Kung ako sayo ewan, baka hindi na ako nakatulog. Nakatulog ka ba?"

Tumango ako. Tinitigan niya ako sa salamin. Napabaling siya sa labi ko, kumunot ang noo niya.

"Pahingi na nga rin nyang lipstick mo at baka sakaling mag-aya din sa'kin si Azriel."

Inabot ko sa kanya ang lipstick. "Mag-aya na ano?"