The Dark Shade of the Night [EDITING]

25†Reconcile

Chapter 25

Nag ring na ang bell. Di-nismiss na ng prof namin ang klase. Nauna akong lumabas dahil nasa tabi lang ako ng pinto. Paglabas ko ay nagulat ako nang may umakbay sakin at pinasuot ako ng round cap.

"Ok ka lang?" tanong ni Grey sakin.

"Ok lang ako. Wala ka bang klase Grey?" tanong ko habang naglalakad kami

"Wala." maiksing sagot nito

Tiningnan ko siya. Hindi pa naungkat ang nangyare kagabi. Hindi pa ako nakapagpasalamat sa kanya kagabi. Hinatid niya ako pauwi at sinamahan hanggang sa makatulog ako. Kahit papano ay naibsan ang takot ko dahil sa presensya niya.

"What?" napansin siguro nito na nakatingin ako sa kanya.

"Thank you Grey."

Pagkasabi ko nun ay tumingin ito sakin at ngumiti. Nag iwas agad ako ng tingin. Feeling ko kasi umakyat lahat ng dugo ko sa mukha ko. Minsan ko lang kasi siyang makitang ngumiti.

"Wala yun, basta sa susunod ay makikinig ka na sakin. Huwag matigas ang ulo."

Kagat labing tumango ako.

"May gusto palang makipag usap sayo."

"Sino?"

Hindi ako sinagot. Palihim ko nalang siyang inirapan.

Nakababa na kami ng building pero nanatiling tahimik pa rin si Grey.

"Grey.."

"Hmm..?"

"When you said 'we are now bond with each other' what do you mean by that? bakit di ko maigalaw ang katawan ko back then?" I asked him seriously. Naalala ko nung araw na nalaman kung isa rin palang ghoul itong si Grey, I don't know what he did but di ko maigalaw ang katawan ko.

I can still remember the exact words from him. 'Makikinig ka sakin pag nagsasalita ako. Susunod ka sa sasabihin ko. Now, kasalanan mo kung bakit ako napilitang gawin ito. We are bond with each other, so from now on? you are mine.' not to mention the last three words which made me want to wished na sana hindi nalang sana niya iyon binanggit.

"Just like I said. You. Are. Mine. Now off you go. She's waiting for you." mahinang tinulak niya ako dun sa garden sa gilid ng Fine Art's Building.

Nakagat ko ang ibabang bahagi ng labi ko nang marinig ulit iyon mula sa kanya. Nagwala tuloy bigla ang puso ko.

'He's not your type Elie remember'

I noded at the thought. He's not my kind of guy-- er he's not human-- shaitan-- whatever.

I stopped when I saw someone, nakatalikod sakin na nakaharap sa bird-bath dun.

"Dia." I called her name.

Humarap ito sakin. God I missed her so much!

"Ema.. can we--talk?" nakatingin ito sakin.

I noded and tried not to cry. I just wanted to hug her and tell her everything.

"Gusto ko lang malaman kung may nagawa ba akong masama na hindi mo nagustuhan. Gusto ko lang malaman kung bakit ka galit sakin. If this is about your parents--"

"This is not about my parents--" I cut her off.

"Well if this is not about your parents then tell me. Gusto ko lang malam Ema. I just couldn't stand the fact that our friendship ended like that. "

"I don't want to end our friendship Dia. To be honest? I hated myself after what I did to you. I missed you everyday. I'm not used to doing things without you. I wish I could tell you everything Dia--I wish I could tell you everything right now--but--but I just can't." My tears fell off continuesly.