The Dark Shade of the Night [EDITING]

28†Confession

Chapter 28

Hindi ko nakita si Grey buong maghapon. At sa tingin ko wala na itong plano pang magpakita ulit sakin. After what happened kanina, parang pagod na pagod ang katawan ko. I'm feeling lonely again.

Pumasok ako sa dati naming bahay. It's been months na rin nang huli akong pumunta dito. Sobrang tahimik ng loob. Inisa isa kong pinailaw ang loob ng bahay. Umakyat ako sa ikalawang palapag kung saan naroon ang kwarto nina mommy at daddy at katabi naman nun ay ang dati kong kwarto.

Pumasok ako sa silid nina mom and dad. I switch on the lights and my eyes started to water. Inilibot ko ang mga mata ko sa loob ng kwarto.

"Mom, dad.. Sana andito kayo ngayon.. cause I needed you guys so bad.. I miss you so much.. I wish you were still here.. with me.." and tear fell down as I bit my lower lip.

Nakaramdam nanaman ako ng kirot sa puso ko. Lumalaki ang butas sa puso ko. Hindi ko alam kung pano iyon hilumin.

Ginalaw ko ang mga paa ko papunta sa kama at umupo dun. Kinuha ko ang picture frame na nakatalikod at tinitigan iyon ng maigi.

"I don't understand! why me?! why you?! why our family?! why... why.. him..? why am I feeling this? why am I hurting! wala naman akong karapatan para magalit-- wala naman akong karapatan para mag selos dahil sa first place palang ay wala namang kami... Bakit ko pa siya kailangang makilala? why do I have to be like this? I'm not human anymore.. this is not me anymore... I don't know who I am anymore! My life.. I don't even know if I can still call this a life.. I'm a monster! a monster feared by humans! but.. but.. I don't feel like one whenever he's with me.. I feel normal whenever I'm with him, whenever he's around.. " at bumuhos ang luha ko.

Halo halong emosyon na ang nararamdaman ko. Sumisikip na rin ang dibdib ko sa sobrang sakit na nararamdaman ko.

"..but he's still inlove with Marie.. nakikita niya lang sa kataohan ko ang babaeng mahal niya.. nasaktan ako mommy, daddy dahil... dahil may nararamdaman kasi ako sa kanya.. I love him but he's in love with another woman--"

"And who told you that."

Bigla nalang huminto ang pagpintig ng puso ko. That voice... what is he doing here?

"What are you doing here?" umangat ang paningin ko at nakitang nakatayo ito sa may pintoan. Nakatingin lang ito sakin emotionless at lalo lang akong nasaktan.

"Hindi kita mahanap sa apartment mo kaya naisip ko baka narito ka sa bahay niyo."

Nairita lang ako sa sinagot ni Grey. Umakyat lahat ng dugo ko sa ulo ko at galit na tumayo at hinarap siya.

"Why do you care Grey?!-- oh yeah! I forgot! kamukha ko pala si Marie!" marahas na napabuga ako ng hangin. Naaawa na ako sa sarili ko. " Don't worry I'm fine! see? now lead yourself out my house."

"But you said you love me." binalewala nito ang sinabi ko.

Hindi na ako nakasagot. Narinig pala nito lahat. Namula ang mukha ko. Ghad! why is this happening!

"I'm 'was' in love with Marie. I 'loved' her, past tense."

Bumilis ang tibok ng puso ko.

I shook my head.

"Kaya pala umalis ka kanina." puno ng sarcasm ang tono ng boses ko.

"Umalis ako kanina dahil naalala ko nanaman. Naalala ko nanaman na wala akong ginawa para mailigtas siya. But that was all in the past now. Matagal nang namatay ang nararamdaman ko para kay Marie simula nung araw na nakilala kita." Lumapit ito sakin.

"You said you love me."

Naalala ko ang una naming pagkikita dun sa elevator ng apartment namin. He stared at me at may binigkas ito na di ko marinig but ngayon lang nag sink sakin kung ano iyon.

'Marie'

"Yeah, I heard you say her name." may bahid ng pait na sabi ko sa kanya.

"I thought she was you but I know you're not kasi nga patay na si Marie. Malaki ang pinagkaiba niyo sa isa't isa--"

"Yeah, malaki nga pinagkaiba namin.. WOW! even Stellar said I look just like her kung naging itim ang maigsi lang ang buhok ko.." pagak na natawa ako.

"Alam mo ba ang pinagkaiba niyong dalawa?" tanong nito.

Gusto ko nang maiyak ulit!

"Buhok ko! yan ang pinagkaiba namin! kasasabi ko lang sayo diba?!"

"No, that's not it. Minahal ko siya--"

Stop it Grey! just stop it!

"-- pero mahal kita 'ngayon'"

"Sto-- " nabitin sa ere ang sasabihin ko.

"Everytime I see you, I don't see you as her.. I see you as my Elie Marie Austin. Your different.. much different than her.. "

Napailing iling lang ako.

"Out of my house Grey!" tinuro ko ang pinto.

Why is he saying things?! He doesn't mean any word of it. He's just saying it.. saying it because..

"Believe me Ema, mahal kita and you said you love me. I heard it. I heard everything. "

"You couldn't mean that." mahina kong sabi

"I mean every word I said. I love you Elie Marie Austin. I love how you sleep. I love how you sneeze. I love the sound of your laugh. I love the way when you're mad.. I love everything about you." hinaplos nito ang pisnge ko at pinahiran nito ang luha ko gamit ang hinlalaki nito. He's eyes staring at mine.. nalulusaw ang puso ko. Nawala bigla ang galit sa puso ko.

"Talaga?" yun lang ang lumabas sa bibig ko.

Tumango ito at niyakap ako. Yumakap ako pabalik.

"I love you Ema." I heard him say

Gustong ngumiti ng puso ko. Wala na akong mapaglagyan ng sayang nararamdaman ko.

"I love you Grey."

He hugs me tight and I felt he kissed my head. Gusto kong lumipad sa tuwa.

I wish this night will never end.