39†An Antidote

109 3 0
                                    

39

Iginala ko ang paningin ko sa loob ng silid. Nagkalat ang mga nagkalasog lasog na mga katawan ng tao.

Nakababa na kami sa ground floor nang harangin ako ni Reo.

"Nakapalibot ang mga G.I sa labas. Its better for you to stay here and we'll do the rest."

"No. Im not going to stay here and do nothing. Im not afraid of them." seryoso kong sabi

"But its too dangerous out there my lady." sabat naman ni Nina.

"Manatili ka nalang sa loob Amanda." sang ayon naman ni Caleb.

"like I said. Im not going to stay here and do nothing." mariin kong sabi.

Napabuntong hininga si Caleb.

"ok but--"

"No buts Caleb. I can take care of myself and leave Jackson to me." at iniwan ko na sila.

Nakita ko ang mga nakapalibot na mga G.I at mga SWAT sa labas ng gusali. Dahil sa gawa lamang sa salamin ang pinto at pader ay kitang kita ko kung gano sila kadami. May mga helicopter pang nag aabang sa taas at ang mga ilaw na kanina ay paikot ikot, ngayon ay nakatuon na sa amin.

Binuksan ko ang pinto nang pigilan ako ni Caleb.

"Amanda please--"

Tinanggal ko ang kamay niya sa balikat ko.

"Caleb, I wont let them kill me.. trust me this time." nilingon ko siya at ngumiti. "Lets make this the night they'll always remember brother."

At isang nakakalokong ngiti ang gumuhit sa mga labi nito.

At nang ibalik ko ang mga tingin sa labas ay nakita ko na si Jake.

He was wearing a very heavy looking vest and is holding something really familiar. Sa ayos nito ay biglang kumulo ang dugo ko. Lima silang naka magkakatulad ng bihis pero magkakaiba naman ang mga hawak nito.

"is that dad's core he's holding Caleb?" pigil hininga kong tanong.

Wala akong narinig na sagot kaya nilingon ko siya. At sa nakikita kong galit sa reaksyon nito I take that as a yes.

"That bastard has our dads core." angil nitong sabi.

Tinulak ko pabukas ang pinto. Nakatutok sakin lahat ng armas nila.

"Stay where you are creature." isa sa mga kasamahan ni Jake ang nagsalita.

"We call ourselves shaitan, human." naglalakad ako habang nakatuon ang attensyon sa limang lalaking nasa harap ko.

"Call yourselves whatever you want. Tonight will be the beginning of your end. No man shall ever speak of your name again for no one shall remember your existence CREATURE." sabi naman ng isa.

"Don't be a fool human. Your kind will remember this night."

Binaba ko ang hood ko at malayang nagulo ang buhok ko dahil sa hangin mula sa helicopter sa taas.

I was looking at Jack the whole time. I want to know how will he react once Ill take my mask off and reveal myself.

-------------

Mabilis na nakalapit si Caleb. Gaya ng ginawa ng kakambal niya ay binaba nito ang hood ng cloak niya.

Mahigpit ang pagkakahawak ni Jack sa sandatang binigay sa kanya ng propesor niya. Dumating na ang araw na hinihintay ng lahat, ang pinaghahandaan nila simula pa nung maliliit pa lang sila.

Sa pagkakaalam niya ang ghoul na kaharap nila ngayon ay bago lang sa lugar nila. Wala rin silang nakalap na impormasyon tungkol dito. At kung pagbabasehan ang video na napanood nila kuha dun sa district one ay napag alaman nilang pinuno ito ng mga ghoul.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 16, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The Dark Shade of the Night [EDITING]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon