The Dark Shade of the Night [EDITING]

12†That Dream

8:52 AM [ monday ]

Nagising ako sa sikat ng araw. Bumangon ako na nakapikit pa rin ang mga matang sinarhan ang bintana.

I tried to sleep again pero naalala ko nanaman ulit ang nangyare last friday night. Or was it just a dream? maybe I put more attention sa insidenteng yun. Hindi ko na ulit nakita ang estrangherong yun last week. I admit I did hoped na sana magkita ulit kami kahit once lang. Maybe di nga kami magkikita pa dahil until now sa panaginip ko lang siya nakikita. Well once ko lang siya napanaginipan and that dream was when we were in the rooftop.

That dream, akala ko talaga totoo yun at nangyare talaga iyon kasi it felt so real. His stare, hanggang ngayon ay fresh pa rin sa memorya ko. His voice, his cold voice parang sinasaksak ako ng makailang ulit. It hurts kahit sabihin pang di naman kami magka ano-anw o o nagbibiro lang siya. I felt the pain in his eyes and di matatanggal sa konsenya ko na kasalanan ko iyon.

I wanted to see him again kahit sa panaginip lang. I wanted to just say how sorry I am. Kahit di ko alam kung anong mali ang nasabi ko but when he left me, he took something from me and I want it back. I'm not used to this kind of feeling. Yung parang kay bigat na bigat ng pakiramdam mo kahit alam kong panaginip lang iyon.

"What's wrong with me?!" I covered my face with my blanket and rolled over.

"When will I see you--"

'Cut it out Ema, this is a big day not just for you but for those unfortunate children too--especially Nonoy so get your ass off the bed and start making your breakfast'

Bumangon ako at kinapa ang cellphone ko. Binuksan ko ang music app, scroll down at pinindot ang Decode ng Paramore. Ni loudspeaker ko yun kaya rinig na rinig sa buong bahay.

How can I decide what right when you're clouding up my mind.

Nag stretch ako ng katawan saka tumayo. Dahil sa gawa lang sa malaking L ang kwarto ko ay wala na itong pinto kaya diretso akong lumabas.

I can't win your losing fight all the time.

Naghikab ako at napatingin sa painting area ko. Wala sa sariling napa ngiti ako nang makita ko ang mga gawa ko.

Now can't I ever own what's mine

Lumapit ako't tinitigan ito isa isa. Hindi ako makapaniwalang humantong ako sa pagpipinta.

When you're always taking sides
But you won't take away my pride

When I touched the canvas may biglang pumasok sa isip ko.

No, not this time

I painted a guy I once met. The guy in my dreams, the guy I kept on thinking of.

How did we get here?

I can still remember every detail of his face. His eyes, his nose, even his smile.

When I used to know you so well?
How did we get here
Well I think I know

I wanted to see him again. I'm hoping I could see him again.

The truth is hidding in your eyes
And its hanging on your tongue
Just boiling in my blood

Then I found myself smiling. Damn it! What's wrong with me?!

But you think that I cant see
What kind of men that you are
If you're a man at all

I shake my thoughts away. I need to focus on one thing today and that's the exhibit.

Well, I will figure this one out
On my own
(I'm screaming I love you so)
On my own
(My thoughts you can't decode)

Naisuklay ko ang isang kamay ko sa buhok ko and took a deep breath.

How do we get he--

Napalingon ako sa may kwarto ko. Naputol ang kanta--may tumatawag.

'Sino kaya yun?'

Tinakbo ko ang kwarto at pagtingin ko si Jack pala tumatawag.

"Hello Jack? Napatawag ka?"

Then I heard him laughed.

"Bat ka tumatawa?"

"Nakalimutan mo na kasi."

"Ang alin-- ahh darn it! Oo nga pala! Sorry Jack muntik ko nang makalimutan."

Then he laughed again.

"Its ok. Tuloy pa rin naman diba?"

"Yeah! Yes! Of course--of course. Sa school nalang tayo magkita. Same time pa rin." Napaupo ako sa kama.

"Ok ok. Thank you and again I'm sorry."

"No need to sorry. No harm done."

"Ok, I'll see you in an hour. Bye."

"Bye."

I ended the call.

Napa facepalm ako. May usapan kasi kami ni Jack nung saturday. Nag offer siya--his parents pala na mag offer ng food para mamaya. Nabanggit kasi ni Jack ang tungkol sa Event at dahil likas na matulongin ang parents niya ay nais nilang makatulong kahit kunti man lang.--sa katunayan pa nga ay may sinusuportahan silang isang orphanage. Natuwa ako siyempre pero kinakabahan naman ako dahil dun gagawin lahat sa bahay nina Jack. Saka mga ilang linggo ko palang nakilala itong si Jack tapos di rin makakasama namin si Dia, may kanya rin kasing dapat gawin para mamaya.

Nang matapos na akong kumain ay agad akong lumabas. Nakakahiya naman kasing ma late sa usapan.

Sumulyap ako sa may room 403. Ang tahimik, parang walang tao. Ang sabi ni Stellar susunod nalang sila mamayang gabi, may aasikasuhin daw sila ng pamilya niya.

Speaking of the Deneris--di ko pa nakikilala yung isang pinsan nila. The day na meet ko sina Stellar at Kia for the first time that was the symposium tungkol sa mga Ghoul, nabanggit nila na ipapakilala raw niya ako sa tatlo pa nilang pinsan but nung nasa coliseum na kami ay nag text yung si Roco na malalate raw sila ng dating kaya di ko sila nakilala that day. But the day after that ay naging customer ko ang dalawa sa night shift ko yung nakiusap si Steph na ako muna raw ang papalit sa kanya. May kakaiba silang aura, ewan ko ba basta they seems like a different people. I wanted to know more about them, total nawala na ang privacy ko simula nang makilala ko sila but a part of me tells I shoud not.

I looked away at ibinulsa ko ang susi saka umalis. Pumasok na ako sa elevator mag isa. Nakakabingi na minsan ang sobrang katahimikan.

*ting*

Pagbukas ng elavator ay nakita ko ang lalaki sa panaginip ko. Nakatayo lang siya at nakatingin sakin. Nagtitigan kami, di ko matanggal tanggal ang tingin ko sa kanya. Para akong na hypnotize--

*ting*

Nagising ako sa tunog na iyon. Sasara na ang elevator!

Napigilan naman iyon ng lalake gamit ang isang kamay niya. Nag iwas siya ng tingin. Dali dali akong lumabas sa kahihiyan.

Ang bilis ng tibok ng puso ko. Rinig na rinig ko rin ito na parang sisirain na ang rib cage ko.

'Anong ginagawa niya dun?'

'Gaga! Malamang nakatira rin siya dun'

'Oo nga pala! I met him here the first time'

May 60% tsansang makikita ko ulit siya!!

Hindi ko maintindihan kung ano nararamdaman sa oras na ito.

'Naalala pa kaya niya ako?'

†A/N: hi! Sorry natatagalan na ang updates dahil may pinaghahandaan akong interview