The Dark Shade of the Night [EDITING]

38†Di is alive

CHAPTER 38 part 3

"Y-youre dead.."

"Yes! And youre a ghoul." parang galit pa itong nakatingin sakin.

"W-what?"

"Yeah! since patay na ako at isa na akong pagala galang kaluluwa ay nalaman ko na ang lahat. Sa ilang araw kong pagsunod sayo nalaman ko ang katotohanan."

"You followed me?"

"Well yeah, concerned lang ako sa'yo. Inaalala lang kasi kita now that I'm gone like physically GONE-- DEAD but spiritually present-- wala ka ng pretty friend--"

"I miss you Dia." umiiyak na sabi ko. Umupo ako sa gilid ng fountain at umiiyak na nakatingin sa bestfriend kong naiiyak na ring nakatingin sakin.

"I miss you too Ems. Everthing happened so fast na hindi man lang ako nakapagpaalam sayo pati na sa mga magulang ko."

"Kamusta ka na Di? Hindi ko alam ang sasabihin o itatanong ko. Dapat nga matakot ako sayo eh kasi ghost ka na pero sa nakikita ko maganda ka pa rin naman." biro ko.

"Eto, naninibago pa rin. Alam mo yun? Yung nag sink in na sa utak ko na patay na ako pero hirap pa ring paniwalaan ayaw kong tanggapin sa sarili ko na patay na ako?"

"Yeah.. I feel you."

"Talaga? Namatay ka na dati Ems? Ganun ba yung mga ghoul? Parang nag reborn?"

"Hindi ganun. Nung nalaman ko kasing isa pala akong ghoul, alam ko sa sarili ko na isa na akong ghoul pero deep down ayaw ko paring tanggapin ang katotohanang isa akong ghoul. Nasa in denial stage ka pa ngayon pero dadating at dadating ka rin sa puntong tanggap mo na ang katotohanan."

Patango tango lang si Dia habang nakikinig.

"Ema--"

"Its Amanda. My real name is Amanda Pietro--"

"Yeah, I know. But I like calling you Ema. Its not like it'll change everything right?" putol niya sakin.

"Yeah.." natawa ako.

Natahimik ako nang maalala kong aalis na pala ang mga magulang ni Dia.

"Dia, I need to tell you something." I was twisting my fingers while watching her sitting on the old stained bench near the old fountain.

"Its about my parents right?" biglang nalungkot ang boses ni Dia.

"how did you know?" I narrowed my eyebrows

"its a thing with ghosts kasi, para kaming hinahatak papunta sa isang napaka importanting lugar or bagay or tao ng hindi namin nalalaman. Ever since na namatay ako pabalik balik ako sa bahay namin at nakabuntot lang sayo. I knew my parents were planning on moving out -- out of the country. I can't stop them from leaving when its the only way to forget and to heal. I've seen them miserable and its hurting me.."

"they'll be ok Dia. I know itll take years to forget and hell but I know they will."

"yeah, I know they will." then she stood up at lumapit sakin.

Nagbago ang aura nito. Naging seryoso siya habang nakatingin sakin.

"what?"

"Jack is innocent Ems. Alam mo bang totol siya-- siya ang unang tumutol sa planong pag bomba ng coliseum? He called me and warned me but I never listened. It was never his fault Ems.."

Biglang sumikip ang dibdib ko. Hindi ko alam kung bakit ganito nalang ang galit nararamdaman ko pag binabanggit ang pangalan ni Jack. Now that I know he's innocent still my hatred wont go not even a little -- siguro dahil nalaman kong isa siyang G.I kaya ganito nalang ang galit nararamdaman ko.

"i don't care if he's innocent or not pero dahil isa siyang G.I i can never find a place in my heart to forgive him Di. They started it and I was just protecting the ones I have. Tanggap ko na kung sino at kung ano ako Di... we are not monsters na kailangang patayin.. we are like humans too Di.. hindi lang naman ang mga tao ang may karapatang masaktan eh.. gusto lang naming mamuhay ng normal na walang kinakatakutan at hindi nagtatago sa dilim. Humans doesn't know how it feels to be in the dark-- its lonely and scary at the same time. Galit at puot lang ang nararamdaman ko para sa kanila Di..kaya kahit sabihin mo pang walang kinalaman si Jack sa pagbomba ay hindi mawawala ang katotohanang isa pa rin siyang G.I"

"Im sorry Ems.." i heard her say.

"its ok. I just dont want to talk about him or even hear his name. Siguro sa mga oras na ito ay alam na ng lalaking yun na buhay pa ako." naalala ko tuloy ang huli naming pag uusap sa telepono na lalo lang nagpatindi sa galit ko ngayon.

"yeah, everyone thought your dead-- even the Deneris thought the same thing."

"I don't want to be involve with them anymore Di. Sagabal lang sila sa mga plano ko." seryoso ko pang sabi

"yeah, I heard. Itutuloy mo pa rin ba ang mga plano mo Ema? Marami nang innocente ang nadadamay."

"Yeah, Alam rin nila iyon bago nila binimba ang coliseum Di. Total kakasimula ko pa lang naman."

"Elie Marie Austin hindi mo ba naririnig ang sarili mo?! "

"Elie Marie Austin is long dead Di. I know what Im doing. Hindi lang naman ito paea para sa sarili ko eh. Para rin ito sa mga umaasa sakin at ng kambal ko."

"Ems kailangan mo munang pag isipan ang mga gagawin mong hakbang. Huwag kang padalos dalos at baka pagsisihan mo lang ito sa huli."

At bigla nalang itong naglaho.

Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Caleb.

"Yes Amanda." sagot nito

"We'll set foot at the second district tonight Caleb."

"Ok dear sister."

★★★

Sorry for the long update medyo busy lang sa work ko. What do you think sa update? Kulang ba?
Comments are highly appreciated 😊

Thank you sa mga nagbabasa at sa mga nag aabang sa updates 😊😊😊

Pasensya na rin kasi phone ang gamit ko sa pag u update kaya maraming errors. Saka naghahanap rin ako nang mag eedit eh kaya pagpasensyahan niyo na talaga 😊😊

LoveLots
-REO