And Then; | Min Yoongi

05

Uyumadan önce yaptığım son şey, telefonuma, benimle alakalı yeni bir şey olursa bana haber verecek bir uygulama indirmekti.

Sabah olduğunda ise, uygulamanın üst üste gönderdiği bildirimlerin sesiyle uyandım. İçimi kaplayan endişe duygusunu yatıştırmanın imkansız olacağını bildiğim için, tüm heyecanım ve korkumla telefonumu elime aldım. Sakin ol, diye telkin ettim kendime. Beynime söz geçirmede pek iyi olmadığım gibi, kendi kendimi yatıştırmakta da etkili değildim.

Telefonu açtığımda korkuyla uygulamaya girdim. Karşıma çıkan ilk ekranda, olayların başladığı sitede adıma açılmış yeni bir başlık, ve ciddi anlamda milyonlarca görüntüleme almış olan Instagram profilimdeki yazı hakkında bir bildirim vardı.

İyi olduğunu umarak, ilk önce dün yazdığım yazıyla alakalı bildirime tıkladım.

Fakat tahmin ettiğim gibi, iyi yorum almak artık benim için imkansızdı. İnsanlar yorumlarda benim yalancı olduğumdan, yüzümdeki şeyin makyaj olduğundan bahsediyorlardı. Bu yorumları zaten bekliyordum. Yine de, her yorum kalbime bıçak saplanmış gibi canımı acıtıyordu.

''Bari şu makyajı iyi yapabilseydin kkk''

''Bunun gerçek olmadığını anlamayacağımızı mı sandın? Bu kadar aptal olduğunu düşünmüyordum Yejin.''

''Böyle büyük bir skandalı uydurma fotoğraf ve hikayelerinle geçiremezsin aptal.''

Neredeyse her yorum, yüzüme makyaj yaptığımı, aptal olduğumu söylüyordu. İnsanların bu kadar hızlı değişebilmesi beni şaşkınlığa uğratıyordu. Üç gün önce bana sevgi yorumları yazan insanlar şimdi her yere öfkelerini kusuyorlardı. İnsanların düşünmeden hareket etmesi sinirimi bozuyordu. Suga'yla çıktığım haberi bire başlı başına mantıksız bir olayken şimdi birde kendimi aklamak için makyaj yapıp hikayeler uydurduğumu söylüyorlardı, cidden gülünecek durumdaydılar. Ben burada bu kadar uğraşırken BTS'ten veya şirketlerinde bir haber almamak veya bir açıklama yayınlamamaları da ayrıca sinirimi bozuyordu. Burada benim hayatım dağılmıştı ve onlar normal şekilde turlarına devam ediyorlardı. Kendileri yüzünden birinin hayatının sekteye uğraması hiç mi umurlarında değildi? Vicdanları yok muydu? Tabii, eğer Suga başka bir idolle çıkmaya başlayacak olsa daha bir saat geçmeden bildiri yayınlarlardı. Ne de olsa 19 yaşına girmek üzere olan bir genç kızın hayatı hiç umurlarında değildi ama para makinelerinin hayatları her şeyden önemliydi.

Sinirle Instagram hesabımdan çıkış yapıp diğer habere tıkladım.

Ne yapacağımı bilmiyordum. Ne diyeceğimi, ne düşüneceğimi. İnsanların bu kadar alçak olması canımı yakıyordu. Aptal olduklarını bile düşünmeye başlamıştım. Polis merkezindeki fotoğrafları görmemişler miydi? Nasıl kanıtı olan bir yaraya karşı gözlerini böyle kapayabiliyorlardı?

Sayfanın tam ortasında, söze benim ve Suga'nın birlikte olduğumuz, öpüştüğümüz bir resmi vardı. Ne olduğunu biliyordum.

Namsan Parkı'na kadar takip edilmek ürkütücüydü, fakat üstüne gizlice fotoğrafımızın çekilmesi ve üzerinde oynanıp internete bu şekilde sızdırılması, durumumun ne kadar kötü olduğunu açık bir şekilde gösteriyordu. Kyungjae'nin yüzü yerine getirilmiş Suga'nın yüzüne bakmak o kadar çok sinirlerimi bozuyordu ki, telefonu fırlatmak istiyordum. Bedenimin içinden alevlenen bir ateş varmış gibiydi.

Kyungjae ve benim fotoğrafıma yapılan düzenleme, muhtemelen hayatımı daha kötü bir yöne sürükleyecekti. Artık daha çok benimle uğraşacaklardı, biliyordum. Umuyordum ki bir idolün sabahın köründe bir parkın ortasında biriyle öpüşmesinin çok absürt olduğunu fark edeceklerdi. Gerçi böyle düşünmeden hareket eden hayranlardan bir şeyler beklemek biraz hayal dünyasında yaşamak oluyordu. Yine de, olumlu düşünmem gerekiyordu. Eğer şimdiden depresyona girersem durumum çok daha kötüye gidebilirdi. Ayrıca haber çoktan gündeme oturmuştu. Bana gönderilen e-postaları kontrol etmek istediğimde binlerce posta belirmiş, telefonum kilitlenmişti.