CRAFTY |Jungkook| ✓

CRAFTY -29-

ÖNCEKİ BÖLÜMDE;
"Y-Yapmasam olmaz mı?" Hoseok'la gözlerimiz aynada buluştu. Tuvalet iki kısa mum hariç kapkaranlık olduğundan itiraf etmek gerekirse ortam gerçekten korkutucuydu.

Soğuk bir gülümseyiş eşliğinde biraz önümde duran omzunu tek elimle kavradım. "Sen, Jung Hoseok. Bir erkeksin. Bloody Marry de kimmiş? Seni görür görmez kaçar o."

Jungkook yanımdan yumruk yaptığı eline kuru kuru öksürdü. Ben hariç kimse bunun koca bir kahkahayı bastırmak için yapıldığının farkında değildi. Ve bu her şeyi daha da eğlenceli kılıyordu. Boynunu dikleştirmeye çalışarak korkusuz bir ifade takınmaya çalışan Taehyung bile birkaç dakika sonra onu kurtarmam için yalvaracaktı.

Gülümsememi zar zor bastırarak güven vermek adına sıkıca tuttuğum önümdekinin omzunu bıraktım.

"Şimdi herkes dışarı çıkacak Hope, ve yalnız kalacaksın. Ne yapman gerektiğini biliyorsun, değil mi?"

Aynada birleşen bakışlarımızı titreyerek kaçıran Hoseok'un suratında cidden komik bir ifade vardı. Dudakları düşmüş, kaşları dehşet içinde çatılmıştı.

"Evet," dedi ağlayacak gibi bir tonda. "Üç kez art arda Bloody Marry diyeceğim. Ama... cidden. İlk ben olmasam?" Yan gözle üyelere baktı. "Ne bileyim, Jimin falan olsa?"

Jimin olduğu yerde sıçradı. O da en az hyungu kadar korkaktı. "OLMAZ! İLK BEN YAPMAM!"

Dudaklarım yukarı kıvrılırken dönüp gözlerimi hemen diğer yanımdaki bebek suratlıya diktim. Anladığım kadarıyla bana mesaj atıp taciz etme fikri tamamen ondan çıkmıştı. Haylaz Park Jimin'den bahsediyorduk. Serserilikte Tae'den sonra ikinci geliyordu ve benim bunu yanına bırakma gibi bir niyetim yoktu. Tüm Bangtan bana yaptıklarının hesabını verecekti.

Yan gözle bana baktı. Aynı Hoseok gibi titrediğine yemin edebilirdim.

"H-Hayır. Bak, noona. Seni severim ama hayır."

Daha da fazla sırıttım.

"Y-YA!! YAPMA!!" Tanrım, bu çocuk cidden korkaktı. Jungkook'un üstünde işe yaramayan en basit bakışlarımda bile yerinden sıçrıyordu. "N-NOONA ÖYLE BAKMA!! AISH, SİNİR BOZUCU GÖRÜNÜYORSUN!!"

Omuzlarımı basitçe silkip normal Pa Do Young halime dönerken konuştum.

"Sen bilirsin, Jiminnie. O zaman ilk olarak sen-"

"BEKLE!!" Beni omuzlarımdan tutup sertçe kendine çevirdi. "EĞER İLK BENİ YAPMAZSAN SANA HOSEOK HYUNG'UN KİRLİ ÇORAPLARINI ANLATIRIM."

"YA PARK JIMIN!!" Hoseok ağlayacak gibi dururken uzanıp Jimin'in kafasına geçirdi. "NE KADAR KALLEŞ ÇIKTIN!! HYUNGUNA NASIL BÖYLE DAVRANABİLİRSİN?!"

Pekala, canım sıkılmaya başlamıştı. Bu ikiliyi bir başına bıraksam birbirlerine girebilirlerdi ve -şu anlık- istediğim bir şey değildi bu.

Karışıklıktan istifade ederek Jungkook'a kısa bir bakış attım.

O da bana bakıyordu. Yani... yanımda iki hyungu dalaşıp duruyordu ve o sadece bana bakıyordu.

Üstelik garip bir şekilde.

Kirpiklerini kırpmadan gözlerime odaklanmıştı. İfadesiz görünüyordu. Bunun oldukça yakın durduğumuzdan mı, yoksa daha farklı bir şeyden mi kaynaklandığından emin değildim ancak gerildiğimi hissediyordum. Onunkine değen omuzum yanmaya başlamıştı sanki.