When Barefoot Cinderella Met Her Prince [COMPLETED]

Chapter 61: The Silence In Him

[Aisel's POV]

"Penge ako!!" *\ (>o<) /*

*iwas* =__=

"Penge ako, Luhan!!"

*iniwas pa rin* =__=

Errrgggghh!! Nakakainis to! Ayaw nya ko bigyan ng pop corn!

"Luhan!!" >o<

Nakahiga kami ngayon dito sa couch sa living room sa condo nya.. Nanonood kami ng movie at ayaw nya ko bigyan ng pop corn! Tinataas nya yung lalagyan!! >_< Nakakainis tong lalakeng to! Hindi na 'ko nakakasunod sa kwento ng movie kakaagaw ng popcorn sa kanya! Ano bang trip nitong ulupong na to? >_<

Bumangon na ko mula sa pagkakahiga at inagaw na sa kanya yung pop corn..

"Kala mo ah!" sabi ko nang maagaw ko rin sa wakas yung pop corn!

"Nangawit lang ako kakataas kaya binigay ko na sa'yo.." =__= sabi nya sa'kin. Piste to! Inirapan ko nga.

"Bakit ba kasi ayaw mo kong bigyan ng pop corn?! Favorite mo ba yan?" >o<

"Hindi. Wala lang.. Gusto ko lang na kinukulit mo ko.." =__=

Natawa ako sa sinabi nya. Kakaiba talaga tong boyfriend ko eh, ang sarap ihilera sa mga special child.. =__=

Bumalik ulit ako sa pagkakahiga ko sa tabi nya at tahimik na namin pinanood yung movie.. Love story yung pinapanood namin, yung Best of Me ni Nicholas Sparks..

Nakasandal ako sa chest ni Luhan at nakapalibot sa'kin ang mga braso nya..

Sabi na nga ba at hindi ko kayang i-endure ang araw na hindi nakikipagbati sa kanya eh..

Naramdaman kong hinawakan ni Luhan ang kamay ko at napangiti ako..

Napaka-komportable sa feeling na humiga katabi siya.. Pinagkasya namin yung sarili namin sa hinihigan namin dahil couch lang 'to..

Habang nakasandal ang ulo ko sa chest nya ay naririnig ko kung gaano kabilis ang pagtibok ng puso nya.. Napakasarap pakinggan..

"Ba't parang nangingiti ka dyan?" bigla kong narinig na tanong nya. Pano nya ko nakitang nakangiti eh nakahiga ako sa kanya?!

Inangat ko ang ulo ko para makita ang mukha nya.. "Because your heart beats faster.."

His lips twitched a smile with what I said..

Siya naman ang nagsalita.. "Simply because I have you in my arms.."