Noraine's life

Restaurant

"Allahuma bareek, mooie namen!", zei ik. We spraken over van alles en vertelde wat over ons zelf. Amani was 18 Hiba was 19 en Damir was 21. Hiba en Damir waren broer en zus. En Amani was hun nichtje. Er ontstond een leuke klik en om het af te maken wonen ze niet ver van ons vandaan. Anouar vertelde dat we kort geleden hiernaartoe verhuisden en dat we niet alles kennen. "OMG!, hoe zouden jullie het vinden als wij jullie een tour zouden geven?!", vroeg hiba spontaan. Zij was de actieve van de drie. Ik vond het prima en stemde in. We zouden een weekend vrijhouden om in de stad goed te verkennen. "Hiba, Damir. Zijn jullie klaar? Ik denk dat onze ouders ons nu wel gaan missen", zei Amani. "Noraine! Hier mijn nummer. Dan kunnen we vaker afspreken!" Riep Hiba blij. We wisselden nummers uit en Hiba gaf die door aan Amani en Damir. We namen afscheid en ze gaven me beiden een kus en Damir een hand en een knipoog.

"Leuke mensen, vind je niet?!", vroeg ik aan Anouar. "Vooral Amani", zei ik terwijl ik hem met opgetrokken wenkbrauwen aankeek. "Hele leuke mensen ja, en Amani ook", zegt hij alsof het niks was. "Jaa, want je sprong zogenaamd bijna de lucht niet in toen ze haar nummer gaf", zei ik lachend. Hij wist even niet wat ie moest zeggen. "Broer, ik heb je door. We zijn een tweeling remember" "ja oke oke. Ik geef toe ze is heel leuk". "Haal niks uit je hoofd", zei hij voordat ik kon gaan joelen. Anouar had mij thuis afgezet en ging toen door naar onze oom Reda. Ik was alleen thuis en ging voor de tv zitten met wat lekkernijen. "Ohja. Ik heb een telefoon" zei ik hardop. Ja mensen ik denk hardop. Ik pakte mijn iPhone 6 en vergrendelde het. Ik zag allemaal appjes. Van vrienden tot aan familie. En 5 onbekende nummers??? Ik reageerde op de 5 onbekende nummers en 3 daarvan waren Amani, Hiba en Damir. En de andere 2 waren meiden die via een vriendin mijn nummer hebben gekregen. Om een afspraak te maken aangezien mijn tante een visagiste is. Ik belde gelijk mijn tante halima op. "Asalaam wa alaikoem"hoorde ik mijn tante zeggen. "Wa alaikoem salaam tante". "Hoe is het met je? Je bent zo lang niet langs geweest". "Sorry tante. Deze dagen waren zo druk. Door de verhuizing en de administratie daarvan". "Ewa, als je langskomt heb ik het je vergeven. Yallaah kom!" Ik stemde in en mijn neef en nicht zouden mij ophalen. De band tussen ons 3 is niet te breken. Ik kreeg vervolgens de twee gekke aan de lijn. "EWWAAAAAA BAMBI" "hallloo ik wil nog kunnen horen he!" We spraken wat en ze zouden over een uur bij mij zijn, ze zouden eerst wat afzetten hij oom Reda. We hingen vervolgens op en kort daarna werd ik gebeld door Damir. Ik keek verbaasd naar mijn beeldscherm en nam op. "Salaam wa alaikoem met Noraine". "Heey wa alaikoem salaam Noraine, hoe is het met je?" vroeg hij opgewekt. "Alhamdoulilah, gaat zijn gangetjes. Met jou?" "Jaaa alhamdoulilah helemaal toppie". "Je vraagt je zeker af waarom ik je opbel? He" "jaa haha vat het niet verkeerd op hoor" "nee joh. Ik dacht gewoon. Ik ga Noraine even bellen." Ik vond het prima en we waren zo leuk in gesprek dat ik de tijd was vergeten en de twee gekke (Reda en Roumaisa) volgens mij staan te wachten. Ik had mijn oordoppen nog in en was met Damir in gesprek en liep naar beneden. Ik opende de deur. En op dat moment kwamen ze aanrijden. Ik liet de deur open en liep terug naar binnen. "Noraine?" "Ja?" "Heb je zin om mee te gaan naar de stad morgen?" "Oh jaa hoor ik.." "EWAAA BAMBI" hoor ik in ene door heel het huis. "WALLAHILA Reda ik ga je eten!" Riep ik terug. "Haha Damir App mij hoe laat je wilt afspreken en waar? Ik wil namelijk ook wat dingen halen. En ik ga nu hangen want de gekken zijn er weer". "Is goed bolle" zegt ie terug. "Doe je rustig aan?" "Always" antwoordde ik terug. "see u later alligator!"  En we hingen op. "Ewa Bambi", zegt Reda. Ik groette terug. "Heb je me gemist kleintje?" "Ja duh!", Riep ik waarna ik op hem spring. Hij knuffelt me stevig en komt op de bank zitten. Vervolgens komt Roumaisa de kamer in en geeft een kus. Zonder ook maar iets te zeggen loopt ze de keuken in. "Aanschouw, miss bolle en haar geliefde koelkast" riep ik. Ze kwam terug met redbull en chocola. "Sorry babe!", zei ze. En gaf me nog en kus. Ik pakte mijn spullen en zo liepen we naar de auto. We zetten muziek op en beginnen mee te zingen. Roumaisa en haar gekke dansmoves zijn er om je dood te lachen.