Noraine's life

Future

"NIZAR!! DANYAL!!! Jullie komen te laat. Wollaah nog 1 keer een absentie en ik laat jullie wonen op school", schreeuwde ik van beneden. Binnen no time stonden ze allebei beneden. Mijn jongetjes. Blonde haren van papa en grijs/blauwe ogen van mama(omslagfoto maar dan met donkerblonde haren). Ze lijken niet eens Marokkaans. "Sorry a mama. Maar tis jou schuld. Als jij geen lekker bed voor ons had gehaald, stapten we zonder moeite het bed uit", zei Nizar. "Nog bijdehand doen ook?", zei ik en pakte de cadeau's die ik voor ze had gehaald. "Dan breng ik deze twee dan wel weer terug", zei ik lachend en liep naar de keuken. Ik zag dat ze een blik aan elkaar geven en bijna aan mijn voeten gingen hangen. "Grapje mama. Je weet dat we van je houden toch?", zei Danyal. "Ik betwijfel het", zei ik om ze te plagen. Ze gaven me allebei een kus op mijn wangen en een groepsknuffel. "You are the best oumi", zeiden ze tegelijk.

"Yallah maak jullie klaar. En dan krijgen jullie je cadeau", zei ik. Ze knikten en maakten zich klaar. Ik maakte verder het ontbijt af. Ramzi was helaas al 5 weken op zakenreis. Ik werd zowat panisch en miste hem met de dag meer. De jongens kwamen naar beneden in een super leuke outfit. Ze hadden alles zwart aan en de ene had een een trui met rode letters en de andere in witte. Cuties😻

Ik zette hun ontbijt op tafel en ging alvast zitten. Ze kwamen aan tafel zitten en begonnen met hun ontbijt. "Hoe laat zijn jullie vrij?", vroeg ik. "Half 5", antwoordde Nizar. "Gaan jullie daarna nog wat doen?", vroeg ik en nam een hap van mn broodje. Ze schudde van niet. "Oke oke. Jullie komen te laat als jullie nu niet vertrekken", zei ik kijkend naar de tijd. "Shit", riepen ze beiden en gingen haasten. Ze deden snel hun jas aan en wilden net naar buiten gaan. "Uum jongens", zei ik. Ze draaiden zich om. "Sorry", zeiden ze en gaven een kus op mn wang. "Hier jullie cadeau", zei ik.

Ze namen het doosje aan en opende deze. Bij allebei zat er een sleutel met een sleutelhanger met hun initiaal. NY en DA
Ze keken mij vragend aan. "Waarvoor zijn deze sleutels?", vroegen ze mij. "Buiten", zei ik en ze springen zowat naar buiten. Daar zagen ze hun nieuwste vespa. Zwart mat en donkerblauw mat. Voor mijn schatjes. "NEE MAMA!!", riep Danyal. "Deze is 3AYAAAK!", riep Nizar. "No man. Mama tik hem aan tik!!", riepen ze. Ik gaf ze beiden een box. "Yallaah! Eens kijken of jullie nu nog te laat komen!" "Wollaah mama we zijn je echt dankbaar!" Opnieuw gaven ze mij een knuffel en ik nam mijn weg terug. En zij naar hun school.

Ik maakte nog snel een foto van hun terwijl ze op hun vespa zaten. Prachtmensen zijn het. Ik liep het huis weer in en ruimde op. Het was 9 uur perfecte tijd om nu te gaan werken. Ik werkte vaak thuis, omdat het toch fijner is met het huishouden en al. Om 4 uur stopte ik en ging ik koken. Wokken it is!! Ik pakte de ingrediënten en begon met koken. Ik maakte extra veel zodat ik de komende dagen niet hoef te koken. Toen ik bijna klaar was hoorde ik de sleutel in de deur vallen. "Salaam wa alaikoem oumi", riepen de jongens. Ik hoorde meerdere stemmen en liep naar de woonkamer. "Wa alaikoem salaam broeders", zei ik lachend en gaf ze beiden een kus. Ze waren echt veel langer dan ik. 1.83 ofzoo!! Ze groeien te snel!!

"Is het erg als de jongens mee eten?", vroegen ze. "Tuurlijk niet. Denk je Hollandse praktijken ofzo? Ga zitten ga", zei ik lachend. Niet veel later ging de bel en deed ik de deur open. "TANTE!!!", riep Hayat (dochter van Roumaissa 18 jaar oud) en en Nouraya (andere dochter van Roumaissa 17 jaar). Ik knuffelde ze dood. "De jongens zijn binnen", zei ik en ze liepen naar binnen. Ik knuffelde Roumaissa helemaal dood. "Ik heb je gemist. Lelijkerd", zei ze. "Je zag me gisteren nog gezien. Zit rustig", we liepen lachend binnen.

Even later voegde de familie erbij. Anouar en Manuela die een stelletje zijn geworden😻 ze heeft een kindje genaamd Maher van 15 jaar oud. He is to cute. Reda is getrouwd met een Nederlands meisje Sarah. En hebben 3 kinderen. Aya van 15, Nousaiba van 16 en Zouhir van 17 jaar.

Iedereen was er. Behalve mijn Ramzi. "Mama!!!", riepen de jongens. "Wij hebben nu ook een verassing voor jou. Hier!", ze gaven mij een rode Envelop. "Neeeeeeee niet weer!!!", zei ik. Iedereen lachte zich kapot, door mijn. Reactie. Ik opende deze en zag ons eigen adres. "Hallo. Ik ben er al??", zei ik niet begrijpend. "Achterkant", zei Nizar. Ik keek hem sneaky aan. En draaide het blaadje om. Recreatiekamer. Dat is onze chillingsroom.
"Is dit een grap?", zei ik quasi boos. "Nee echt niet! Ga nou maar!!!", riep iedereen. "Ik ga al. Ik ga al!" En ik nam mijn weg naar boven.

Ik opende de deur en zag dat de kamer vol met rozen en allemaal kaarsen. En daar stond mijn Man. Mijn ziel. Mijn alles!! "RAMZI!!", schreeuwde ik en ik sprong op hem. "Ik heb je gemist kleintje", zei hij hees. "Ik jou ook. De volgende keer ga ik mee", zei ik. En ging van hem af. "Deal!", zei hij lachend. En ik voelde zijn warme lippen op de mijne. "Ik hou van je Noraine. Meer dan het leven zelf", zei hij en keek mij recht in de ogen aan. "En ik hou van jou Ramzi Yasrin", en de volgende kus volgde.

Na een zoenpartij liepen we naar beneden. "Jullie he!! Nooit vertellen jullie mij wat", zei ik wijzend naar mijn jongens. "Ja hallo. Weet je de betekenis niet van VERASSING", zei Danyal lachend. Ik gaf ze allebei een kneepje in hun wang en ging naast Ramzi zitten.

Ik ben gelukkig! Samen ga ik door het leven met mijn 3 mannen. Mijn hartjes, mijn zuurstof, mijn bloed!❤️

THE END