Imm...Bugün söyleyecek bir şeyim yok.İyi okumalar!
Unuttuğum Not: Hafta sonu bol bol bölüm yayınlayacağım.Sevinmenizi umuyorum.
Medya:Çok tatlı ^^
Ruggero'dan
Leonardo...Bu isim lugatımdan silinmişti adeta.Unutmuştum.Unutmaya zorlamıştım.Çünkü beni ve ailemi ortada bırakan birinin ismini ben niye hatırlayayım ki?
Dememe rağmen anılar gözümde canlanmıştı işte.O anda da hatırlayıverdim.
|FlashBack|
"Ayye,şakpamı ayıyooo! Pis Leyayordo!"
"Oğlum,onun adı Leonardo.Doğru söyle.Le-o-nar-do"
"Le-o-nay-du"
"Yayaya,beyim adım Leo."
"Hahaha! Leo,Leo,Leo,Leo,Leo!"
|FlashBack|
"İyi misin?" Cande'nin sesiyle gerçek dünyaya döndüm.
"İyiyim ya iyiyim...sanırım." İç çekti ve bana sarıldı.
"Merak etme.Ne olursa olsun ben her zaman yanında ve arkandayım.Hata yapsanda,yapmasanda."
Gülümsedim.Emindim ben.Cande beni bırakıp gitmez,ailem beni bırakıp gitmez,Facu,Alba,Tini,Lodo,Diego,Pablo,Mechi.Hatta Jorge bile.Beni bırakıp gitmezler.
"Uyumak ister misin?"
Uyumak...Hiç uyanmamak...Keşke hep uyusak.Herkes kendi aleminde yaşasa,kötülükler uzak olsa,acılar uzak olsa.Ne olurdu sanki?
Din-Dong
"Ben bakarım."
Arkamda kalan kapıya doğru döndüm.Yarım ama.
"Ee,ben abimi yani şey işte Ruggero burada mı?" Leonardo.
Cande belli etmeden bana bir bakış attı.Kaşlarımı kaldırdım.'Hayır' demiş oldum bir nevi.
"Ruggero,o burada değil."
Sessiz adımlarla kapının yan tarafına geçtim.Burada beni göremezlerdi,duyamazlardı.Bense gayet net duyuyorum.
"Öyle mi? Bende siz birlikte yaşıy-"
"No,no, no.Burası ailemin evi.Ailemle kalıyorum ben.Rugg ile değil."
"Peki onun adresi?"
"Sence ben verir miyim?"
"Vermez misin?"
"İyi günler." dedi Cande.Ardından kapıyı kapattı.
"İyi benzettin."
"İyi benzetirim."
Martina'dan
"Ooo,koyu sohbet ha?"
Jorge -_-
Hep böyle zamanlarda mı gelir bu çocuk? Sanki bana çip taktırtmış.Aslında olabilir.Ondan bekliyorum yani.Potansiyel var.Hemen saçımı yokladım.Saçımda yok.Zaten üstümü kendim getirdim sorun olmaz.Tamam çip falan yok.
"Ne oldu Tini?"
"Tini mi? Bana bak ona Tini demeyeceksin!"
Ne diyecek Jorge? Amca? Dede? Ha,pardon Martina!
"Dersem ne olur? Hem sen kimsin ya? Tini kim bu arıza?"
Arıza.Bittin oğlum sen.Kendi mezarını kazdın.Sen kimsin benim sevgilime arıza diyorsun.Okey,okey abartı yok!
"O benim sevgilim.Adı da Jorge.Arıza değil." dedim.
Jorge köpürmeden onu burdan götürmeliyim.Elini elime kenetledim ve araba anahtarlarını eline verdim.
"Kimin ne düşündüğü umrumda değil.Benim umrumda olan sensin.Sanki bu aralar fazla kıskanç...maço...öküzsün.Ya."
"Haklısın gerçekten maçoyum,öküzüm,kıskancım.O zaman modern Jorge'ye geri dönüyorum."
"Kesinlikle dönmelisin.Adamı döveceğini sandım."
"Sahi neden dövmedim ki? Tini sen arabada otur,ben dövüp geleyim.İçimde kaldı."
"Saçmalama Jorge! Otur şuraya ya."
İçinde kalmış! Ben arabada oturacakmışım,o da dövüşecekmiş!
Sonrada diyor ki; Soho nodon dovmodom ko?
Öküz Jorge mod:on
Hola! Bölümü beğendiniz mi? Yorumları alalım.Tabii birde vote.Neyse neyse haftasonu bir kaç bölüm daha yayınlayacağım.Bunu söyleyeyim.Onun dışında bir şey yok.
İyi okumalar!
-foreverrjortinii
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anlaşmalı Aşk |Jortini|
Fanfiction"Eski sevgilimden kurtulmak için kaçtığım sırada yaptığım bir anlaşma sonucunda aşık olduğum ilan edildi." *Jortini Hikayesidir.* •Tüm Hakları Saklıdır.•