Anlaşmalı Aşk |Jortini|

"Cande gitti Ruggero."

Ruggero
Kahvaltı masamı topladıktan sonra odama geçtim.Önce dişlerimi fırçaladım,daha sonraysa pantolon-gömlek kombini yaparak üzerimi giyindim.Düğünden beri Cande ile konuşmamıştık.Özlemiştim sevgilimi.

Cebime telefonumu,cüzdanımı,ev ve araba anahtarlarımı atıp evden çıktım.Gözlüklerimi gözüme taktım ve havalı bir biçimde otoparka ilerledim.

Yine havalı konumumu bozmadan arabama bindim ve Cande'lerin evine sürmeye başladım.

***

"Ruggero? Hoşgeldin oğlum." dedi Sisi teyze.Ancak yolunda olmayan bir şeyler vardı.Çünkü çok üzgün görünüyordu.Hay aksi.

Acaba Martina ve Jorge ilişkisinde mi bir problem çıktı? Yoksa Alejandro amca ile kavga mı ettiler? Veya Cande bir şey mi yaptı? Kafam karıştı.

"Hoşbuldum da...Sen iyi değilsin Sisi teyzem.Bir problem mi var?" dedim ve içeri girdim.

Tamam ben buraya Cande'yi görmek için gelmiştim ama Sisi teyze üzgünken kendimi düşünecek değilim pekala.Bu konularda duyarlılık gösteririm.

"Şey...Aslında evet bir problem var.Beni üzen,seni üzecek bir problem var hatta." dediğinde aklıma hemen Cande'nin gelmesi normal miydi? Sanırım normaldi.Çünkü benim bu hayatta başına bir problem geldiğinde üzüleceğim insan Cande.Tabi ailemden sonra.

"Beni korkutuyorsun Sisi teyzeciğim.Endişelenmeye başlıyorum dolayısıyla bu endişe ile aklımda kötü senaryolar yazılıyor.Neler oldu?" dedim sesimi düz tutmaya çalışarak.Ama sadece çalışarak.

"Cande..." dedi ve başını yere eğdi.Tüh,tahminlerim doğru çıkacaktı sanırım.

"Ona bir şey mi oldu? Nerede? Nasıl?" diye ardarda sorular sordum.Sisi teyze,elini alnına koymuş içini çekiyordu.

"Nasıl ve nerede olduğunu bilmiyorum ama...Cande gitti Ruggero.Uzaklara.Senden,benden uzaklara."

Ne? Gitmiş? Uzaklara? Bu kız...bir gün öldürecek beni.

Jorge
Martina ile evliliğimizin ilk günü çok güzel geçmişti.Tüm gün birlikteydik ve artık akşamları işimiz olabiliyordu.İşimizden kastımı anlamışsınızdır(?)

Peki Martina ne yapıyor? Utanmaktan başka hiç bir şey.Tabi aşkını ifade etmekten de kaçınmıyordu.

Şu an ne yapıyordu? Göğsüme yatmış telefonuyla uğraşıyor.Ne yaptığını bilmiyorum ama ne yapıyorduysa bıraksın.Benimle ilgilensin.Emrediyorum!

Aklımda ki bu düşünce dolayısıyla kahkaha attım.Bu sebepten de canım karıcığım telefonu bırakıp bana 'Sen salak mısın?' bakışı attı.Ne kadar iyi yönden olmasa da ilgisini çekmiştim.

"Aklımda komik şeyler dolanıyor da.O yüzden." dedim.

"Hım,tamam.Bu arada kocacığım benim canım çok sıkıldı.Dışarı çıkalım mı? Hem hava bugün çok güzel." dedi gözleri parlayarak.

Kafamı olumsuz anlamda sallayıp "Bence evde kalalım.Hem...Ben çocuk istiyorum.Çalışmalara başlarız?" dedim sırıtarak.

"Çocuk mu? Hemen mi? Bir ay daha beklesek?" dedi şaşkın bir biçimde.

"Neden bekliyoruz ki?" dedim bende şaşkın şaşkın.

Gülümseyip kucağıma oturdu."Bak yakışıklım,sevgilim,kocacığım daha birbirimize doyamadık.Yeni evlendik ve alışmadan çocuk yapılmaz,ha?" dedi yanağımı okşarken.Bu hareketi çok tahrik ediciydi.

Elini kavrayıp dudaklarıma götürdüm.Tanrım,elleri çok yumuşak ve bebeksiydi.

"Jorge? Hey.Cevap vermeyecek misin soruma?" dedi kaşlarını kaldırarak.

Hangi soru? Biraz önce çocuk yapmak istemediğini belirttiği soru mu? Ona cevabım belli zaten.

Ben çocuk istiyorum.

"Tabiki cevap vereceğim.Ama cevabım seni ne yönde etkiler bilmem.Ben çocuk istiyorum."

Martina
Ne kadar inatçı bir kişilik bu adam yahu? Tutturdu çocuk diye.Benim fikirlerim desek zaten umurunda değil.Oh ne ala!

Diyorum ki; daha yeni evliyiz,birbirimize doyamadık ve ben kendimi şu an için hazır hissetmiyorum.Bu sebepler yetmez mi?

"Jorge sen salak mısın salak taklidi mi yapıyorsun? Biraz beni dinler misin? Kendi başına kararlar verip tutturuyorsun.Peki ya benim kararlarıma ne olacak? Senin kararlarına,isteklerine uygun mu yaşayacağım?"

Kaşlarını çatmış bir biçimde beni dinliyordu.Çok güzel bir savunma yapmıştım elbette ama onu etkileyemediğimden eminim.

Yutkunup ellerimi tuttu."Martina?" dedi kısık sesle.Tüh,onu üzdüm mü yoksa? Kıyamam.

"Efendim?" dedim anında.

O da karşılık olarak " Sen benden şu an çocuk istemiyorsun.Doğru mu?" dedi.Bebeğim.

"Doğru." dedim emin olamayarak.Vereceğim cevapları dikkatle seçiyor,onu kırmamaya çalışıyordum.Sonuçta o kırılmayı hakeden bir insan değildi.

"Anladım." dedi ve beni kucağından itip koşarak odamıza çıktı.Hayda,ne oldu şimdi? Benim istemediğimi biliyordu zaten.Ne bu atar gider?

Onun peşinden hızlı bir şekilde bende odamıza çıktım.Kapalı kapıyı açtım ve içeri girdim.

Jorge,yatağın ucuna oturmuş elleri dudaklarında düşünüyordu.Acaba ne düşünüyordu? Keşke bilseydim.Belki o zaman her şey daha da kolay olurdu.

Yanına gidip arkasından sarıldım sevdiğim adama.Ardından gözlerimi kapatıp huzurun tadını çıkardım.

Bir kaç dakika sonra göğsüne koyduğum ellerimi öptü ve arkasını dönüp bana sarıldı.Kokusuyla sarhoş oldum.

Düşüncelerimi dile getirip ortamı bir nebze daha yumuşatmak adına " Kokun beni sarhoş ediyor aşkım." diyiverdim.

O da onu öpmemi sağlayan cümleyi söyledi.Bence çok tatlı ve anlamlı bir cümleydi.

"Sen sar,ben hoş olurum."