Anlaşmalı Aşk |Jortini|

"Ruggero?"

Bugün arka arkaya yb yollayacaktım ama işim uzun sürdü ve eve daha yeni geldim.Neyse yeni bölüm aşağıda.Umarım beğenirsiniz.İyi okumalar!

Not: Geç oldu ama İyi bayramlar! Yarın okulda başarılar!

Dip Not: Yarından itibaren sadece haftasonları yb gelecek.Bazen gelmeyebilir.Çünkü benimde bir özel hayatım var ve zor oluyor.Hafta içi ödev ve sınav olmazsa wattpad'a girerim ama yb yayınlayamam.Çok üzgünüm.

Candelaria'dan

'1 metre sonra sola dönün.'

"Alba,sola dön dedi.Şurası değil mi? Dön!"

"Hayır oradan değil! Biraz önce oradan geçtik zaten.Sağa dön."

"Ama sol diyor!"

"Biraz önce geçtik oradan."

"Off,sen bak!" deyip telefonu Alba'ya verdim.

Tahmin ettiğiniz gibi Botanik Park'ı bulamadık.Alba,ben biliyorum diye beni farklı farklı yollara girdi çıkardı.Ben de navigasyonu açtım.Ki hiç bir işe yaramadı.Hayır,şimdi çocuklar ağaç olmuştur.O kadar botaniğin içinde...Neyse!

"Buldum,sağa dönüyoruz."

"Ama sol diyor."

"Çünkü benim akıllı arkadaşım sen adresi yanlış yazmışsın.Bu yüzden dolanıp duruyoruz bebeğim."

"Affedersin canımın en içi.Ama şimdi yolu tarif etsen harika olur."

"Tabii." Kapanan telefonu açarak yolu göstermeye başladı.

Kısa(!) süren yolculuğun ardından Botanik Park'a giriş yaptık.Bir kaç adım yürüdükten sonra köşede bizi bekleyen iki yakışıklıya yürüdük.

"Nerdesiniz kızlar ya? Tam 1 saat oldu." dedi Ruggero.Bu esnada beni kendine sarmalamıştı.

"Birazcık kaybolduk.Neyse ki ben yolu buldum daha sonradan." dedi Alba bana bakarak.O da Facu'nun yanındaki yerini almıştı.

"Her neyse,bu konuyu kapatıp ne yapacağımıza bakalım.Sizce?" dedi Facu.Beni Alba'nın bakışlarından kurtararak.

"Bence burada kalabiliriz.Fotoğraf falan çekelim." dedim aklıma gelen fikirle.

Gözlerimle etrafı taramaya başladım.Sonunda uygun ve boş bir yer bulunca çantamı Rugu'ya,telefonumu Alba'ya verdim.

(Fotoğraf Multimedia -ilk kare- )

Alba 'Çektim' diyince pozumu bozdum ve fotoğrafı inceledim.Bence güzel çıkmıştım.

"Teşekkürler."

"Her zaman."

Biz birbirimize gülümserken Ruggero çantamı bana uzattı.

"Sanırım bu senindi." dedi ağzı kulaklarındayken.Hayır ne var bu kadar gülecek?

"Evet,benim.De sen neden gülüyorsun bu kadar?"

"Yok,aklıma bir şey geldi de."

"Neymiş?"

"Sizi beklerken bir kız beni sevgilisi sandı.Sonra da işte gerçek erkek arkadaşı geldi.Gerçek olan şu ki o çocuk bana çok benziyordu.Kardeşim gibiydi resmen.Olmayan kardeşim gibi." Ruggero'nun kardeşi varmış ama onları terk etmiş galiba.Aralarında 1 yaş varmış.Ruggero'nun anlattığına göre yani.Neyse Ruggero 22 yaşında,kardeşi 23 yaşında olmalı.Aslında kardeşi olmuyor.Abisi oluyor.Ya da Rugu'mu ondan büyüktü.Evet sanırım öyleydi."Tabii o beni görmedi o panikle.Ama ben eminim.Kardeşim gibiydi ya." Yüzü bir kaç saniyeliğine asıldı ama daha sonra toparladı."Belki de hala burdadırlar." dedi ve bakışlarını etrafa saçtı.

"İşte orada.Gördüm."

"Vay canına hakikaten çok benziyor."

"Eminim,o benim kardeşim olmalı."

"Hee,sen ondan büyüksün değil mi?"

"Evet,1 yaş var aramızda."

Kafamı aşağı yukarı salladım ve Ruggero'yu kolundan tutup kardeşinin yanına sürükledim.

Yakınlaşmaya başladığımızda ikisinin gözleri birbirleri ile buluştu.Biraz sonra ikiside aynı anda yüzlerini,üstlerini incelemeye başladılar.

Ben de bu fırsatta sevgilisine baktım.Güzel bir kızdı.Sarı-kahverengi karışımı saçları vardı.Ayrıca dümdüzdü.Herhalde fön ya da düzleştirici.

Çok bakımlı birine benziyordu.Fazla makyaj yapmamıştı ki bu hali bile oldukça etkileyiciydi.Yüzünde sadece pembe bir allık,şeftali rengi ruj ve göz kalemi vardı.

Kızı incelemeyi bitirdiğimde iki kardeşe döndüm.Yarım saniye sonunda kardeş konuşmaya başladı.

"Ruggero?"

Merhabalar! Bu bölümde pek fazla çift yoktu.Ama bunu telafi edeceğim.Gerekirse okulda yb yazıp eve gelince yayınlarım.Tabi, söz veremiyorum.

Neyse, iyi okumalar!

Ayrıca vote ve yorumcuklarınızı eksik etmezseniz yarın okula mutlu giderim *-*

Nos vemos amigos!