Hem Fen hem de Türkçe yazılımdan 100 aldığım için bu bölümü yazdım.Geç geldi.Üzgünüm.
İyi okumalar *-*
-Mercedes-
' Az kalsın anlıyordu.Aferin Mechi.'
Bir zamandır beynimde yankılanan cümle idi bu.Sanki Ruggero,replay tuşuna usanmadan basıyormuş gibi hissediyorum.Ya da saçıma yeni model yaptırmışım ama kimse farketmemiş gibi...Hüzünlü.
"Daha dikkatli olurum." diyip kestirip attım.Bu konu uzamamalıydı ki uzayacak bir şey de göremiyordum açıkçası.Fakat benim aksime bu konu Ruggero tarafından çok uzamıştı.Sakız misali.
Takıldığım bir nokta daha var aslında; ben ondan bir yaş büyüğüm.Bana saygılı olması gerekir.Pekala,aramızda ki yaş farkı kââle alınacak bir fark değil.Yinede...Saygı ve sevgi çerçevesinde bu işi bitirmeliyiz.
"Çok konuşuyorsunuz ama.Olmaz ki böyle! Ben bir icraat göremedim." dedi Diego.
Biraz önce telefonuna bakıp üflüyor püflüyordu.Canı sıkılmıştı ve bizde onun kafasını ütülemiştik ütülemesine lakin bize 'icraat göremedim' gibisinden bir cümle kuramazdı.Çünkü biz şarkıları,Cande'nin hediyesini vesaire gibi tüm işleri bitirmiştik.Tabi Diego biz çalışırken yanımızda olmamış,yardım dahi etmemiş üstüne üstlük yan gelip yatmıştı.
"Sen öyle san.Biz zerre miktarınca tüm işleri hallettik.Uyuyorsun."dedi Ruggero."Bu arada kardeşim Lodo nerede?" diye ekledi.
Sahi neredeydi Lodovica? Oteli dolaşmaya mı çıkmıştı ki? İyide Lodovica tek başına dolaşmayı sevmez.Cande ile mi gitti? Yok ya,Cande müzik dinliyordu.Bölmez bu keyfi.
Geriye...O gıcık kuzeni kalıyor.Gerçi adamdan hoşlanıyorken bir anda nefret etmekte normal değil.
Zaten bende normal bir insan sayılmam.Öyle değil mi?
-Jorge-
On dakika sonra asansörün önündeydik,hızlı hazırlanmıştık.Yinede bu asansörü beklememize engel olmamıştı.Minnak bir adım dahi attırmamıştı.
"Merdivenle mi insek? Asansörün geleceği yok." dedi Tini.
Haklıydı.Asansör gelene kadar biz merdivenden 2 kere çıkıp inerdik.Oysa benim derdim asansörde sevgilimi öpmekti.Bu yüzden itiraz ettim.
"Gelir şimdi.Bekleyelim."
"Of Jorge.Ne zamandır beklediğimizi sayamadım bile çok oldu.Hadi merdivenle inelim." deyip beni kolumdan çekti.
Biz merdivenlerin başındayken asansörün geldiğini belirten tiz ses duyuldu.Bu sefer ben Tini'yi kolundan tutup asansöre girdim.Kapının -hâla- açık olmasını umursamayarak belinden tuttum.Kendime çektim.Elleri boynumdaki yerine yerleşince kapı kapandı.
"Asansör,sen,ben ve öpücüğümüz.Uyar mı?"
Gülümseyerek dudaklarımızı buluşturdum.O da bana itaat ederek karşılık verdi.Gitmek istediğimiz kata ulaşınca,elimi tuttu.
"Uydu bile." dedi ve asansörden indik.
---SAHİL---
-Cande-
"Hey sen,evet sen! Federico muydun neydin sen? Lodo'nun kuzeni? He? Sen sen neden benim gözümü kapatıp getirdin buraya? Yoksa beni kaçırıyor musun? Ay,imdat! Yardım edin!"
Elleriyle ağzımı kapattı.Tamam bağırmak,çığırmak,çemkirmek bana göre değildi.Yakışmıyordu da.Ama olsundu önemli olan kaçırılmamak ve kurtulmaktı.
"Çok konuşuyorsun.Susmak lazım bazen.Bence denemelisin."
O bana laf mı soktu şimdi? Ukala dümbeleği seni.Bana.Laf.Soktu.Bana.Evet.Bana.
"Sana gittikçe uyuz oluyorum!"
"Biraz sonra pişman olacaksın bu söylediklerine."
5-10 adım yürüdükten sonra kuma bastığımı hissettim.Ardından denizin dingin nefesi.Beni sahile getirmişti.Ve ben buraya bayılırdım.
"Az kaldı sabret." diye fısıldadı.
Gittikçe meraklanıyordum.Merakım arttıkça adrenalin hormonlarım tavan yapıyordu.Bunun yan etkiside karın ağrısı.
'Açıyorum' Mırıldanmasının ardından gözlerimdeki perde kalktı.İlk başta sersemledim,daha sonra alışmaya başladı gözüm.
Ardından karşımda Ruggero belirdi." 2.yılımız kutlu olsun,Cande'm"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anlaşmalı Aşk |Jortini|
Fanfiction"Eski sevgilimden kurtulmak için kaçtığım sırada yaptığım bir anlaşma sonucunda aşık olduğum ilan edildi." *Jortini Hikayesidir.* •Tüm Hakları Saklıdır.•
