"Kapak yüzümüz olur musun?"

526 31 1
                                    

  Yarın okullar tatil değil! Vali (😡) beyefendi açıklama yaptı! Moralim çok bozuk ama bölüm güzel olacak.Beğenmeniz dileğiyle.

Buena lectura!

Jorge'den

La Paulo Caddesinin tabelasını gördüğüm an uygun bir yer bulup arabayı park ettim.O esnada Martina bir şeyler mırıldandı ama duymadım.

"Biraz önce bir şey söyledin sanki?"

"Şirketin otoparkı ve valesi var.Arabayı oraya bırakabiliriz."

"Hee."

Al işte! Rezil oldum kıza ya.Cahilim ben.Cahil.

"Öyle olsun."

Dediğim anda Martina gülmeye başladı.Şirketin önündeyiz şu an.Arabada.

"Niye gülüyorsun? Her şeye gülüyorsun!" dediğimde daha da fazla gülmeye başladı.Bende yüzünü tuttum ve kendime çekip öptüm onu.

Öpüşürken -yine- gülerek ayrıldı benden.Hayır yani neye gülüyorsa? Tamam bir cahillik yaptım ama o kadar yani.

"Damien bu şirkete geldiği ilk gün güvenliği babam sanmıştı.Çünkü güvenlik babama çok benziyordu.Karıştırdı."

Damien?

Gülerek devam etti."Sonrada utandı ve yeni silinmiş yere basıyordu.Elimi tutunca ikimizde yere yuvarlanmıştık.Aklıma o geldi de." 

Direksiyonu tuttum ve sıktım.Ellerim kıpkırmızı olmuştu fakat şu an umurumda değil.Damien galiba şu eski sevgilisi.Tanımıyorum ama çok uyuz oldum.Gerizekalı.

'Efendim arabanızı park edeyim.' Vale iki saattir kapının önünde dikiliyordu.Görmüştüm ama o da umurumda değildi.

"Buyrun."  dedim ve anahtarı uzattım.O sırada Martina arabadan inip elimi tutmuştu.Aslında elimi çekmeyi düşünmüştüm ama çok güzel bakıyordu.Ellerimize.

Asansörün çağrı düğmesine bastım.Basar basmaz açıldı.Bu kattaymış herhalde.

Asansörden inen kimse olmadığı için anında Martina'yı içeri sürükledim.Arkamızda bir kaç kişi daha vardı.Sohbet ediyorlardı.O kadar çok dalmışlardı ki sohbete asansörün geldiğini bile görmediler.Ben de fırsattan istifade gideceğimiz katı tuşlayıp Martina'yı öptüm.

"Bir daha Damien ile ilgili bir şey duymak istemiyorum.Lütfen.Kıskanıyorum seni."

Boynunu öptüm ve saçlarını kokladım.O ise ellerini göğsüme koymuş, başını yaslamıştı.

"Emredersin."

&&&

Alejandro amca ve şirketin sahibi Michael ile olan görüşmemin üzerinden tam tamına 1 dakika geçmişti.

-1 DAKİKA ÖNCE-

Alejandro şart ve koşullarımı belirtmiş,işe ihtiyacım olduğunu,çok istediğimi söylemişti.Bir kaç soruya tabi tutulduğumda rahat bir şekilde cevap vermiştim.Çünkü kapıya sırtını yaslayıp bizi dinleyen bir sevgilim vardı.Eğer heyecanlanır ve kekelersem - heyecanlanınca böyle oluyor- Martina benimle alay ederdi.Bunu istemiyordum.

Anlaşmalı Aşk |Jortini|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin